Wat u moet weten voordat u zich aanmeldt voor een PhD-programma voor economie

Ik heb onlangs een artikel geschreven over de soorten mensen die geen Ph.D. in economie. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van economie. Ik heb het grootste deel van mijn volwassen leven besteed aan het nastreven van kennis op het gebied van studeren over de hele wereld en zelfs lesgeven op universitair niveau. Je houdt misschien ook van economie studeren, maar een Ph.D. programma is een heel ander beest dat een zeer specifiek type persoon en student vereist. Nadat mijn artikel was gepubliceerd, ontving ik een e-mail van een lezer, die toevallig een potentiële Ph.D. leerling. 

De ervaring en inzichten van deze lezer in de economische Ph.D. programma aanvraagproces was zo punt dat ik de behoefte voelde om de inzichten te delen. Voor degenen die overwegen een Ph.D. programma in Economie, lees deze e-mail eens.

De ervaring van één student die van toepassing is op een Ph.D. Programma

"Bedankt voor de focus op de graduate school in je recente artikelen. Drie van de uitdagingen die je noemde [in je recente artikel] kwamen echt thuis:

1. Amerikaanse studenten hebben een comparatief nadeel voor selectie in vergelijking met buitenlandse studenten.
2. Het belang van wiskunde kan niet genoeg worden benadrukt.
3. Reputatie is een enorme factor, vooral die van je bachelordiploma.

Ik heb tevergeefs toegepast op Ph.D. programma's voor twee jaar voordat ik toegaf dat ik er misschien niet klaar voor was. Slechts één, Vanderbilt, gaf me zelfs een overweging op de wachtlijst.

Ik schaamde me een beetje omdat ik werd gemeden. Mijn wiskunde GRE was 780. Ik was afgestudeerd aan de top van mijn klas met een 4.0 GPA in mijn major economie en voltooide een statistiekminor. Ik had twee stages: een in onderzoek, een in publiek beleid. En dit allemaal bereikt terwijl ze 30 uur per week ondersteunden me. Het was een paar zware jaren.

De Ph.D. afdelingen waar ik naar solliciteerde en mijn bacheloradviseur wezen er allemaal op:

• Ik ging naar een kleine, regionale openbare universiteit en onze professoren brachten aanzienlijke tijd door met studenten ten koste van hun eigen publicatie.
• Hoewel ik heel veel statistiekcursussen heb gedaan, had ik maar twee calculusvoorwaarden.
• Ik was nooit gepubliceerd; zelfs niet in een niet-gegradueerde tijdschrift.
• Ik streefde naar hoog gerangschikte scholen in de Midwest zoals Illinois, Indiana, Vanderbilt, Michigan, Wisconsin, Washington University in St. Louis, maar verwaarloosde scholen aan de kust, die me misschien als een meer 'diverse' kandidaat hebben gezien.

Ik maakte ook wat velen als een tactische fout beschouwden: ik ging met de afgestudeerde programma's praten voordat ik solliciteerde. Mij ​​werd later verteld dat dit een taboe is en als schmoozing wordt gezien. Ik heb zelfs uitvoerig gesproken met de directeur van één programma. We eindigden twee uur lang met praten en hij nodigde me uit om presentaties en bruine tassen bij te wonen wanneer ik in de stad was. Maar al snel zou ik leren dat hij zijn ambtstermijn zou beëindigen om een ​​functie aan een ander college te bekleden, en niet langer betrokken zou zijn bij het goedkeuringsproces voor dat programma.

Na het doornemen van deze obstakels, suggereerden sommigen dat ik me eerst zou bewijzen met een master's degree in economie. Oorspronkelijk was mij verteld dat veel scholen topkandidaten kiezen onmiddellijk na het behalen van een bachelordiploma, maar dit nieuwe advies was logisch omdat afdelingen aanzienlijke middelen inzetten voor hun doctoraat. kandidaten en willen ervoor zorgen dat hun investering eerstejaars examens zal overleven.

Met dat pad in gedachten vond ik het interessant dat zo weinig afdelingen een terminal Masters in Economie aanbieden. Ik zou zeggen ongeveer half zoveel als degenen die alleen de terminal Ph.D. Minder bieden nog steeds een academische master aan - de meeste hiervan zijn professionele programma's. Toch ben ik blij dat het me de kans geeft om dieper in onderzoek te duiken en te zien of ik klaar ben voor Ph.D. Onderzoek."

Mijn antwoord 

Dit was om vele redenen zo'n geweldige brief. Ten eerste was het echt. Het was geen 'waarom kwam ik niet in een Ph.D.-programma terecht', maar een persoonlijk verhaal verteld met doordachte inzichten. Mijn ervaring is zelfs bijna identiek en ik zou elke student die een doctoraat overweegt, willen aanmoedigen. in de economie om de inzichten van deze lezer ter harte te nemen. Ik zat zelf in een masterprogramma (aan de Queen's University in Kingston, Ontario, Canada) voordat ik aan mijn Ph.D. programma. Vandaag moet ik toegeven dat ik drie maanden als Ph.D. niet zou hebben overleefd. student had ik niet eerst een MA in Economie geprobeerd.