De dominante ideologie van een samenleving is de verzameling van waarden, attitudes en overtuigingen die vorm geven aan de manier waarop zij de realiteit ziet. Sociologen beweren echter dat de dominante ideologie slechts een van de vele ideologieën is die spelen en dat haar voorrang het enige aspect is dat haar onderscheidt van andere concurrerende standpunten.
Sociologen verschillen over hoe de dominante ideologie zich manifesteert. Theoristen beïnvloed door de geschriften van Karl Marx en Friedrich Engels beweren dat de dominante ideologie altijd de belangen van de heersende klasse over de arbeiders vertegenwoordigt. Bijvoorbeeld, de ideologie van het oude Egypte die de farao als een levende god vertegenwoordigde en daarom onfeilbaar de belangen van de farao, zijn dynastie en zijn gevolg duidelijk uitdrukte. De dominante ideologie van het burgerlijk kapitalisme werkt op dezelfde manier.
Er zijn twee manieren waarop de dominante ideologie wordt bestendigd, volgens Marx.
Natuurlijk voorspelden Marx en Engels dat revolutionair bewustzijn dergelijke ideologieën zou wegvagen die de macht van de massa hielden. Vakbonden en collectieve acties zouden bijvoorbeeld de wereldvisies verstoren die worden gepropageerd door de dominante ideologie, omdat dit representaties zijn van een ideologie van de arbeidersklasse.