Wat is de economische gemeenschap van West-Afrikaanse staten (ECOWAS)?

De Economische Gemeenschap van West-Afrikaanse Staten (ECOWAS) werd opgericht door het Verdrag van Lagos in Lagos, Nigeria, op 28 mei 1975. Het had zijn wortels in eerdere pogingen tot een West-Afrikaanse economische gemeenschap in de jaren 1960 en werd geleid door Yakuba Gowon van Nigeria en Gnassigbe Eyadema van Togo. Het primaire doel van ECOWAS is het bevorderen van economische handel, nationale samenwerking en monetaire unie, voor groei en ontwikkeling in heel West-Afrika. 

Een herzien verdrag, bedoeld om de integratie van het economisch beleid te versnellen en de politieke samenwerking te verbeteren, werd op 24 juli 1993 ondertekend. Het bevatte de doelstellingen van een gemeenschappelijke economische markt, een gemeenschappelijke munt, de oprichting van een West-Afrikaans parlement, economische en sociale raden en een rechtbank. De rechtbank interpreteert en bemiddelt voornamelijk in geschillen over het beleid en de relaties van ECOWAS, maar heeft de bevoegdheid om vermeende mensenrechtenschendingen in de lidstaten te onderzoeken.

Lidmaatschap

Er zijn momenteel 15 lidstaten in de Economische Gemeenschap van West-Afrikaanse staten. De oprichters van ECOWAS waren: Benin, Ivoorkust, Gambia, Ghana, Guinee, Guinee-Bissau, Liberia, Mali, Mauritanië (links 2002), Niger, Nigeria, Senegal, Sierra Leone, Togo en Burkina Faso (die toegetreden als Upper Volta). Kaapverdië trad toe in 1977; Marokko vroeg in 2017 om lidmaatschap en in hetzelfde jaar verzocht Mauritanië om opnieuw lid te worden, maar de details moeten nog worden uitgewerkt.

ECOWAS-lidstaten hebben drie officiële staatstalen (Frans, Engels en Portugees), en ruim duizend bestaande lokale talen, waaronder grensoverschrijdende inheemse talen zoals Ewe, Fulfulde, Hausa, Mandingo, Wolof, Yoruba en Ga.

Structuur

De structuur van de Economische Gemeenschap is in de loop der jaren verschillende keren gewijzigd. In juni 2019 heeft ECOWAS zeven actieve instellingen: de Autoriteit van staatshoofden en regeringsleiders (het leidende orgaan), de ECOWAS-commissie (het administratieve instrument), het Gemeenschapsparlement, het Gemeenschappelijk Hof van Justitie, de ECOWAS-bank voor investeringen en ontwikkeling (EBID, ook bekend als het Fonds), de West-Afrikaanse gezondheidsorganisatie (WAHO) en de intergouvernementele actiegroep tegen het witwassen van geld en de financiering van terrorisme in West-Afrika (GIABA). . De verdragen voorzien ook in een raadgevende economische en sociale raad, maar ECOWAS noemt dit niet als onderdeel van de huidige structuur.

Naast deze zeven instellingen omvatten gespecialiseerde agentschappen in ECOWAS het West-Afrikaanse monetaire agentschap (WAMA), het regionale agentschap voor landbouw en voedsel (RAAF), ECOWAS regionale regelgevende autoriteit voor elektriciteit (ERERA), ECOWAS Center for Renewable Energy and Energy Efficiency ( ECREEE), The West African Power Pool (WAPP), ECOWAS BROWN CARD, ECOWAS Gender Development Centre (EGDC), ECOWAS Youth and Sports Development Centre (EYSDC), West African Monetary Institute (WAMI) en ECOWAS-infrastructuurprojecten.

Vredeshandhaving 

Het verdrag van 1993 legde ook de last van de oplossing van regionale conflicten op de verdragsleden, en daaropvolgend beleid heeft de parameters van ECOWAS vredesmachten vastgelegd en gedefinieerd. De ECOWAS Ceasefire Monitoring Group (bekend als ECOMOG) werd opgericht als een vredesmacht voor de burgeroorlogen in Liberia (1990-1998), Sierra Leone (1991-2001), Guinee-Bissau (1998-1999) en Cote D'Ivoire (2002) en werd ontbonden bij hun stopzetting. ECOWAS heeft geen staande kracht; elke opgewekte kracht is bekend door de missie waarvoor deze is gemaakt. 

De inspanningen van ECOWAS voor vredeshandhaving zijn slechts een indicatie van de steeds veelzijdiger aard van de inspanningen van de economische gemeenschap om de welvaart en ontwikkeling van West-Afrika en het welzijn van de bevolking te bevorderen en te waarborgen..

Herzien en uitgebreid door Angela Thompsell

bronnen

• "Ecowas stemt ermee in Marokko tot het West-Afrikaanse lichaam toe te laten." BBC nieuws, 5 juni 2017.
• Francis, David J. "Vredeshandhaving in een slechte buurt: de economische gemeenschap van West-Afrikaanse staten (ECOWAS) in vrede en veiligheid in West-Afrika." African Journal on Conflict Resolution 9.3 (2009): 87-116.
• Goodridge, R. B. "The Economic Community of West African States," in Economische integratie van West-Afrikaanse landen: een synthese voor duurzame ontwikkeling. International MBA Thesis, National Cheng Chi University, 2006.
• Obi, Cyril I. "Economische gemeenschap van West-Afrikaanse staten ter plaatse: vergelijking van vredeshandhaving in Liberia, Sierra Leone, Guinee-Bissau en Ivoorkust." Afrikaanse beveiliging 2.2-3 (2009): 119-35.
• Okolo, Julius Emeka. "Integratief en coöperatief regionalisme: de economische gemeenschap van West-Afrikaanse staten." Internationale organisatie 39.1 (1985): 121-53.
• Osadolor, Osarhieme Benson. "De evolutie van het beleid inzake veiligheid en defensie in ECOWAS, 1978-2008." Journal of the Historical Society of Nigeria 20 (2011): 87-103.
• _{De economische gemeenschap van West-Afrikaanse staten, officiële website}