Er is een oude grap onder economen die zegt: een recessie is wanneer je buurman zijn baan verliest. Een depressie is wanneer je je baan verliest.
Het verschil tussen de twee termen wordt niet erg goed begrepen om één eenvoudige reden: er is geen algemeen overeengekomen definitie. Als u 100 verschillende economen vraagt om de termen recessie en depressie te definiëren, krijgt u minstens 100 verschillende antwoorden. Dat gezegd hebbende, de volgende discussie vat beide termen samen en verklaart de verschillen ertussen op een manier waarmee bijna alle economen het eens kunnen zijn.
De standaardkrantdefinitie van een recessie is een daling van het bruto binnenlands product (bbp) gedurende twee of meer opeenvolgende kwartalen.
Deze definitie is om twee belangrijke redenen niet populair bij de meeste economen. Ten eerste houdt deze definitie geen rekening met veranderingen in andere variabelen. Deze definitie gaat bijvoorbeeld voorbij aan veranderingen in het werkloosheidspercentage of het consumentenvertrouwen. Ten tweede maakt deze definitie het gebruik van kwartaalgegevens moeilijk om vast te stellen wanneer een recessie begint of eindigt. Dit betekent dat een recessie die tien maanden of minder duurt, onopgemerkt kan blijven.
Het Business Cycle Dating Committee van het National Bureau of Economic Research (NBER) biedt een betere manier om erachter te komen of er een recessie plaatsvindt. Dit comité bepaalt de hoeveelheid bedrijfsactiviteit in de economie door te kijken naar zaken als werkgelegenheid, industriële productie, reëel inkomen en groothandel-detailhandel. Ze definiëren een recessie als het moment waarop de bedrijfsactiviteit zijn hoogtepunt heeft bereikt en begint te dalen tot het moment waarop de bedrijfsactiviteit het dieptepunt bereikt. Wanneer de bedrijfsactiviteit weer begint te stijgen, wordt dit een expansieperiode genoemd. Volgens deze definitie duurt de gemiddelde recessie ongeveer een jaar.
Vóór de Grote Depressie van de jaren 1930 werd elke neergang in economische activiteit een depressie genoemd. De term recessie werd ontwikkeld in deze periode om periodes zoals de jaren 1930 te onderscheiden van kleinere economische dalingen die zich voordeden in 1910 en 1913. Dit leidt tot de eenvoudige definitie van een depressie als een recessie die langer duurt en een grotere afname van de bedrijfsactiviteit heeft..
Dus hoe kunnen we het verschil zien tussen een recessie en een depressie? Een goede vuistregel voor het bepalen van het verschil tussen een recessie en een depressie is om naar de veranderingen in het BNP te kijken. Een depressie is een economische neergang waarbij het reële bbp met meer dan 10 procent daalt. Een recessie is een economische neergang die minder ernstig is.
Door deze maatstaf was de laatste depressie in de Verenigde Staten van mei 1937 tot juni 1938, waar het reële BBP met 18,2 procent daalde. Als we deze methode gebruiken, kan de Grote Depressie van de jaren 1930 worden gezien als twee afzonderlijke gebeurtenissen: een ongelooflijk ernstige depressie die duurde van augustus 1929 tot maart 1933, waarbij het reële BBP met bijna 33 procent daalde, een periode van herstel, en nog een minder ernstige depressie van 1937-38.
De Verenigde Staten hebben nog nooit iets gehad dat in de buurt van een depressie lag in de naoorlogse periode. De ergste recessie in de afgelopen 60 jaar was van november 1973 tot maart 1975, waar het reële BBP met 4,9 procent daalde. Landen als Finland en Indonesië hebben recentelijk depressies geleden met behulp van deze definitie.