Wat is nationale schuld en waar het past binnen de economie

Simpel gezegd, de nationale schuld is het totale bedrag van de schuld die een federale overheid heeft geleend en daarom aan crediteuren of aan zichzelf verschuldigd is. Nationale schuld is een zeer belangrijk onderdeel van het financiële systeem van een land. Over de hele wereld is de nationale schuld bekend onder vele namen, waaronder, maar niet beperkt tot: overheidsschuld en federale schuld. Maar niet elk van deze voorwaarden is perfect synoniem met nationale schuld.

Overige voorwaarden voor nationale schuld

Hoewel de meeste van de bovenstaande termen worden gebruikt met verwijzing naar hetzelfde concept, kunnen er enkele verschillen en nuances in de betekenis zijn. In sommige landen, in het bijzonder federale staten, kan de term "overheidsschuld" bijvoorbeeld verwijzen naar de staatsschuld, provinciale, gemeentelijke of zelfs lokale overheden, evenals de schuld aangehouden door een centrale, federale overheid. Een ander voorbeeld betreft de betekenis van de term 'overheidsschuld'. In de Verenigde Staten verwijst de term 'overheidsschuld' bijvoorbeeld specifiek naar de overheidsschuld uitgegeven door de US Treasury, waaronder schatkistpapier, bankbiljetten en obligaties, evenals spaarobligaties en speciale effecten uitgegeven aan staat en lokale overheden. In die zin is de Amerikaanse overheidsschuld slechts een deel van wat wordt beschouwd als de bruto nationale schuld, of alle directe verplichtingen van de Amerikaanse overheid.

Een van de andere termen in de Verenigde Staten die ten onrechte synoniem wordt gebruikt met de nationale schuld is "nationaal tekort". Laten we bespreken hoe die termen verband houden, maar niet uitwisselbaar zijn.

Nationale schuld versus nationaal tekort in de VS.

Terwijl velen in de Verenigde Staten de termen nationale schuld en nationaal tekort (waaronder onze eigen politici en Amerikaanse overheidsfunctionarissen) verwarren, zijn het in werkelijkheid verschillende concepten. De federale of nationaal tekort verwijst naar het verschil tussen de ontvangsten van de overheid, of inkomsten die de overheid ontvangt, en de uitgaven, of het geld dat zij uitgeeft. Dit verschil tussen ontvangsten en uitgaven kan positief zijn, wat aangeeft dat de overheid meer heeft opgenomen dan ze heeft uitgegeven (op welk punt het verschil een overschot in plaats van een tekort zou worden genoemd) of negatief, wat een tekort aan het licht brengt. Het nationale tekort wordt officieel berekend aan het einde van het boekjaar. Wanneer de inkomsten hoger zijn dan de waarde, moet de overheid geld lenen om het verschil te maken. Een van de manieren waarop de overheid geld leent om het tekort te financieren, is door het uitgeven van schatkisteffecten en spaarobligaties. 

De nationale schuld verwijst daarentegen naar de waarde van de uitgegeven schatkisteffecten. In zekere zin is een manier om deze twee verschillende, maar gerelateerde termen te beschouwen, de nationale schuld te beschouwen als gecumuleerde nationale tekorten. De nationale schuld bestaat als gevolg van die nationale tekorten.

Wat vormt de Amerikaanse nationale schuld?

De totale nationale schuld omvat alle schatkisteffecten die aan het publiek zijn uitgegeven om het nationale tekort te financieren, evenals die uitgegeven aan de Government Trust Funds of intragouvernementele deelnemingen, wat betekent dat een deel van de nationale schuld een staatsschuld is ( staatsschuld), terwijl het andere (veel kleinere) deel effectief wordt aangehouden door overheidsrekeningen (intragouvernementele schuld). Wanneer mensen verwijzen naar de 'schuld aangehouden door het publiek', sluiten ze specifiek dat deel uit dat wordt aangehouden door overheidsrekeningen, wat in wezen de schuld is die de overheid aan zichzelf verschuldigd is van het lenen tegen geld dat is gereserveerd voor ander gebruik. Deze overheidsschuld is schuld aangehouden door particulieren, bedrijven, nationale of lokale overheden, Federal Reserve Banken, buitenlandse overheden en andere entiteiten buiten de Verenigde Staten.