Wat is koolstofvastlegging?

Koolstofvastlegging is eenvoudigweg de opname en opslag van het element koolstof. Het meest voorkomende voorbeeld in de natuur is tijdens het fotosynthese-proces van bomen en planten, die koolstof opslaan als ze tijdens de groei kooldioxide (CO2) absorberen. Omdat ze de koolstof opzuigen die anders zou opstijgen en warmte in de atmosfeer zou vasthouden, zijn bomen en planten belangrijke spelers in hun inspanningen om de opwarming van de aarde tegen te gaan in een proces dat klimaatverandering wordt tegengegaan.

Bomen en planten absorberen kooldioxide en produceren zuurstof

Milieuactivisten noemen deze natuurlijke vorm van koolstofvastlegging als een belangrijke reden om de bossen in de wereld en andere onontwikkelde landen te behouden waar de vegetatie overvloedig is. En bossen absorberen en slaan niet alleen grote hoeveelheden koolstof op; ze geven ook grote hoeveelheden zuurstof af als bijproduct, waardoor mensen ze de 'longen van de aarde' noemen. 

Bosbehoud is een belangrijke strategie om de opwarming van de aarde te helpen verminderen

Volgens het Wilderniscomité van West-Canada absorberen de miljarden bomen in het boreale bos van het noordelijk halfrond die zich uitstrekken van Russisch Siberië over Canada en naar Scandinavië enorme hoeveelheden koolstof tijdens hun groei. Evenzo spelen de tropische bossen in de wereld een belangrijke rol bij de natuurlijke sekwestratie van koolstof. Daarom beschouwen milieuactivisten het behoud en de toevoeging van 's werelds bosoverkapping als het beste natuurlijke middel om de impact van de opwarming van de aarde te minimaliseren, veroorzaakt door de 5,5 miljard ton koolstofdioxide die elk jaar door fabrieken en auto's wordt gegenereerd. Ooit zorgde vooral over het verlies van biodiversiteit, de ontbossing werpt plotseling een andere schaduw,

Koolstofafzetting kan de uitstoot van kooldioxide helpen verminderen

Op technologisch vlak zijn ingenieurs hard aan het werk om door de mens gemaakte manieren te ontwikkelen om de uitstoot van koolstof uit kolengestookte elektriciteitscentrales en industriële schoorstenen te vangen en te sekwestreren door het diep in de aarde of de oceanen te begraven. Verschillende instanties in de VS hebben koolstofvastlegging omarmd als een middel om de uitstoot van kooldioxide te verminderen en geven jaarlijks miljoenen uit aan onderzoek en ontwikkeling, in de hoop dat de technologie een belangrijke rol kan spelen bij het buiten de atmosfeer houden van broeikasgasemissies. De VS financiert ook gerelateerd onderzoek in China in de hoop het tij van de Chinese CO2-uitstoot te verminderen die snel toeneemt naarmate dat land zich snel ontwikkelt (China heeft de VS al overtroffen als 's werelds grootste kolenconsument).

Koolstofvastlegging: Quick Fix of Long-Term Solution?

De regering-Bush weigerde zich aan te sluiten bij het Kyoto-protocol, een internationale overeenkomst die in 1997 in Japan werd aangenomen en waarin landen worden opgeroepen hun uitstoot van broeikasgassen te beperken. In plaats daarvan zijn veel milieuactivisten van mening dat ze koolstofvastleggingstechnologie nastreven als een quick fix of "Band-Aid" -benadering waarmee ze de bestaande infrastructuur voor fossiele brandstoffen kunnen behouden in plaats van deze te vervangen door schone hernieuwbare energiebronnen of efficiëntiewinsten..

In wezen houdt de technologie in dat koolstofdioxide wordt verwijderd nadat het is geproduceerd, in plaats van te proberen de productie in de eerste plaats te beperken. De studies van de Verenigde Naties suggereren echter dat het deze eeuw een grotere rol zou kunnen spelen in de strijd tegen de opwarming van de aarde dan welke andere maatregel dan ook.

Uitgegeven door Frederic Beaudry