Een placebo is een procedure of stof zonder inherente medicinale waarde. Placebos worden vaak gebruikt in statistische experimenten, met name die met farmaceutische testen, om het experiment zoveel mogelijk te beheersen. We zullen de structuur van experimenten onderzoeken en de redenen bekijken voor het gebruik van een placebo.
Experimenten omvatten doorgaans twee verschillende groepen: een experimentele groep en een controlegroep. De leden van de controlegroep krijgen de experimentele behandeling niet en de experimentele groep wel. Op deze manier kunnen we de antwoorden van leden in beide groepen vergelijken. Eventuele verschillen die we in de twee groepen waarnemen, kunnen te wijten zijn aan de experimentele behandeling. Maar hoe weten we dat zeker? Hoe weten we echt of een waargenomen verschil in een responsvariabele het resultaat is van een experimentele behandeling??
Deze vragen hebben betrekking op de aanwezigheid van loerende variabelen. Dit soort variabelen beïnvloeden de responsvariabele, maar zijn vaak verborgen. Bij experimenten met proefpersonen moeten we altijd op zoek zijn naar loerende variabelen. Een zorgvuldig ontwerp van ons experiment zal de effecten van loerende variabelen beperken. Placebos zijn een manier om dit te doen.
Mensen kunnen moeilijk zijn om mee te werken als proefpersonen voor een experiment. De wetenschap dat men het onderwerp is van een experiment en lid is van een controlegroep kan bepaalde reacties beïnvloeden. Het ontvangen van een medicijn van een arts of verpleegkundige heeft een krachtig psychologisch effect op sommige personen. Wanneer iemand denkt dat ze iets krijgen dat een bepaalde reactie zal produceren, zullen ze soms deze reactie vertonen. Vanwege dit, zullen artsen soms placebo's met therapeutische intentie voorschrijven, en ze kunnen voor sommige problemen effectieve behandelingen zijn.
Om eventuele psychologische effecten van de proefpersonen te verminderen, kan een placebo worden gegeven aan de leden van de controlegroep. Op deze manier zal elk onderwerp van het experiment, zowel in de controle- als in de experimentele groep, een vergelijkbare ervaring hebben met het ontvangen van medicatie van een gezondheidsdeskundige. Dit heeft ook het extra voordeel dat het de patiënt niet onthult als hij of zij in de experimentele of controlegroep zit.
Een placebo is ontworpen om zo dicht mogelijk bij de wijze van toediening van de experimentele behandeling te liggen. Zo kunnen placebo's verschillende vormen aannemen. Bij het testen van een nieuw farmaceutisch medicijn kan een placebo een capsule met een inerte stof zijn. Deze stof zou worden gekozen zonder medicinale waarde en wordt soms een suikerpil genoemd.
Het is belangrijk dat de placebo de experimentele behandeling zo goed mogelijk nabootst. Dit regelt het experiment door iedereen een gemeenschappelijke ervaring te bieden, ongeacht in welke groep ze zich bevinden. Als een chirurgische procedure de behandeling voor de experimentele groep is, kan een placebo voor de leden van de controlegroep de vorm aannemen van een nepoperatie. . Het onderwerp zou de hele voorbereiding doorlopen en geloven dat hij of zij werd geopereerd, zonder dat de chirurgische procedure daadwerkelijk werd uitgevoerd.