Het veiligste type waterfles om van te drinken

Veel mensen vullen plastic flessen voor eenmalig gebruik (Plastic # 1, PET) opnieuw aan als een goedkope manier om water te vervoeren. Die fles is in de eerste plaats gekocht met water erin - wat kan er misgaan? Hoewel een enkele vulling in een vers gedraineerde fles waarschijnlijk geen probleem zal veroorzaken, kunnen er enkele problemen zijn als het herhaaldelijk wordt gedaan.

Ten eerste zijn deze flessen moeilijk te wassen en dragen ze dus waarschijnlijk de bacteriën die het zijn begonnen te koloniseren zodra je het voor het eerst hebt ontgrendeld. Bovendien is het plastic dat wordt gebruikt bij de productie van deze flessen niet gemaakt voor langdurig gebruik.

Om het plastic flexibel te maken, kunnen ftalaten worden gebruikt bij de productie van de fles. Ftalaten zijn hormoonontregelaars, een grote zorg voor het milieu, en die de werking van hormonen in ons lichaam kunnen nabootsen. Die chemicaliën zijn relatief stabiel bij kamertemperatuur (evenals wanneer de plastic fles bevroren is), maar ze kunnen in de fles worden vrijgegeven wanneer de plastic wordt opgewarmd.

De Federal Drug Administration (FDA) stelt dat elke chemische stof die uit de fles vrijkomt is gemeten bij een concentratie onder een vastgestelde risicodrempel. Totdat we meer weten, is het waarschijnlijk het beste om ons gebruik van plastic flessen voor eenmalig gebruik te beperken en te voorkomen dat ze worden gebruikt nadat ze in de magnetron zijn gewassen of op hoge temperaturen zijn gewassen. 

Kunststof (# 7, polycarbonaat)

De stijve, herbruikbare plastic flessen die vaak worden gezien als geknipt aan een rugzak, zijn gelabeld als plastic # 7, wat meestal betekent dat ze van polycarbonaat zijn gemaakt. Andere kunststoffen kunnen echter die recyclingnummeraanduiding krijgen.

Polycarbonaten zijn de laatste tijd onder de loep genomen vanwege de aanwezigheid van bisfenol-A (BPA) dat in de inhoud van de fles kan uitlogen. Talrijke studies hebben BPA in verband gebracht met reproductieve gezondheidsproblemen bij proefdieren en ook bij mensen.

De FDA stelt dat ze tot nu toe hebben geconstateerd dat de niveaus van BPA die uit polycarbonaatflessen zijn uitgeloogd, een punt van zorg zijn, maar ze bevelen wel aan om de blootstelling van kinderen aan BPA te beperken door polycarbonaatflessen niet op te warmen, of door alternatieve flesopties te selecteren. Plastic dat BPA bevat, wordt niet langer in de Verenigde Staten gebruikt voor de productie van kinderbekers, babyflessen en verpakkingen voor babyvoeding.

BPA-vrije polycarbonaatflessen werden geadverteerd om te profiteren van de publieke angsten voor BPA en de resulterende marktkloof te vullen. Aangenomen wordt dat een veel voorkomende vervanger, bisfenol-S (BPS), veel minder waarschijnlijk uit de kunststoffen zal uitlogen, maar het kan worden gevonden in de urine van de meeste Amerikanen die er op zijn getest. Zelfs bij zeer lage doses is gebleken dat het hormoon-, neurologische en hartfunctie bij proefdieren verstoort. BPA-vrij betekent niet noodzakelijkerwijs veilig.

Roestvrij staal

Food grade roestvrij staal is een materiaal dat veilig in contact kan komen met drinkwater. Stalen flessen hebben ook de voordelen dat ze bestand zijn tegen breuk, lang meegaan en bestand zijn tegen hoge temperaturen. Let er bij het kiezen van een stalen waterfles op dat het staal niet alleen aan de buitenkant van de fles wordt gevonden, met een plastic voering erin. Deze goedkopere flessen vertonen vergelijkbare gezondheidsonzekerheden als flessen van polycarbonaat. 

Aluminium

Aluminium waterflessen zijn resistent en lichter dan stalen flessen. Omdat aluminium in vloeistoffen kan uitlogen, moet een voering in de fles worden aangebracht. In sommige gevallen kan die voering een hars zijn waarvan is aangetoond dat het BPA bevat. SIGG, de dominante fabrikant van aluminium waterflessen, gebruikt nu BPA-vrije en ftalaatvrije harsen om zijn flessen te bekleden, maar weigert de samenstelling van die harsen te onthullen. Net als bij staal kan aluminium worden gerecycled, maar is het energetisch zeer kostbaar om te produceren.

Glas

Glazen flessen zijn gemakkelijk goedkoop te vinden: een eenvoudige in de winkel gekochte sap- of theefles kan worden gewassen en hergebruikt voor het dragen van water. Inmaakpotten zijn net zo gemakkelijk te vinden. Glas is stabiel bij een breed temperatuurbereik en zal geen chemicaliën in uw water lekken. Glas is gemakkelijk te recyclen.

Het belangrijkste nadeel van glas is natuurlijk dat het kan vallen als het valt. Om die reden is glas op veel stranden, openbare zwembaden, parken en campings niet toegestaan.

Sommige fabrikanten produceren echter glazen flessen gewikkeld in een breukvaste coating. Als het glas aan de binnenkant breekt, blijven de scherven in de coating. Een bijkomend nadeel van glas is het gewicht - grambewuste backpackers zullen de voorkeur geven aan lichtere opties.

Conclusie

Op dit moment worden roestvrijstalen flessen en glazen flessen van voedingskwaliteit geassocieerd met minder onzekerheden. Persoonlijk vind ik de eenvoud en de lagere economische en milieukosten van glas aantrekkelijk. Meestal vind ik het drinken van kraanwater uit een oude keramische mok echter prima.