De geschiedenis en de ecologie van de Golf van Maine

De Golf van Maine is een van de belangrijkste mariene habitats ter wereld en de thuisbasis van een rijkdom aan zeeleven, van gigantische blauwe walvissen tot microscopisch plankton.

Overzicht

De Golf van Maine is een semi-ingesloten zee die 36.000 vierkante mijlen van de oceaan beslaat en langs 7.500 mijlen kustlijn loopt, van Nova Scotia, Canada, naar Cape Cod, Massachusetts. De Golf wordt begrensd door drie staten van New England (Massachusetts, New Hampshire en Maine) en twee Canadese provincies (New Brunswick en Nova Scotia). Waterdieptes in de Golf van Maine variëren van nul voet tot enkele honderden voet. De diepste plek is 1200 voet en bevindt zich in Georges Basin. De Golf van Maine heeft vele dramatische onderwaterelementen, die 10.000 tot 20.000 jaar geleden door gletsjers zijn uitgehouwen.

Geschiedenis

De Golf van Maine was ooit droog land bedekt door de Laurentide-ijskap, die opkwam uit Canada en ongeveer 20.000 jaar geleden een groot deel van New England en de Golf van Maine bedekte. Op dat moment was de zeespiegel ongeveer 300 tot 400 voet onder het huidige niveau. Het gewicht van de ijskap onderdrukte de aardkorst en terwijl de gletsjer zich terugtrok, vulde het gebied dat nu de Golf van Maine is met zeewater.

Soorten habitats

De Golf van Maine herbergt een verscheidenheid aan verschillende habitats. Ze bevatten:

• Zandbanken (zoals Stellwagen Bank en Georges Bank)
• Rotsachtige richels (zoals Jeffreys Ledge)
• Diepe kanalen (zoals het Noordoostkanaal en het Grote Zuidkanaal)
• Diepe bassins met waterdiepten van meer dan 600 voet (zoals de Jordan, Wilkinson en Georges Basins)
• Kustgebieden nabij de kust, waarvan de bodems bestaan ​​uit rotsen, keien, grind en zand

getijden

De Golf van Maine heeft een aantal van de grootste getijdengebieden ter wereld. In de zuidelijke Golf van Maine, inclusief het gebied rond Cape Cod, kan het bereik tussen vloed en eb zo laag zijn als vier voet. Maar de Bay of Fundy, die grenst aan de noordelijke Golf van Maine, heeft de hoogste getijden ter wereld. Hier kan het bereik tussen eb en vloed oplopen tot 50 voet.

Het leven in zee

De Golf van Maine ondersteunt meer dan 3.000 soorten zeeleven. Ze bevatten:

• Ongeveer 20 soorten walvissen en dolfijnen
• Vis, waaronder Atlantische kabeljauw, blauwvintonijn, oceaanzonvissen, reuzenhaaien, dorshaaien, schelvis van makohaaien en bot
• Mariene ongewervelde dieren zoals kreeften, krabben, zeesterren, brosse sterren, sint-jakobsschelpen, oesters en mosselen
• Mariene algen, zoals kelp, zeesla, wrak en Iers mos
• Plankton, dat voedsel biedt voor veel grotere mariene soorten die in de Golf van Maine leven

Wetenschappers geloven dat de Golf waarschijnlijk de thuisbasis is van veel meer niet-geïdentificeerde soorten, waaronder kleine wormen en microscopische bacteriën.

Informatie over individuele mariene soorten is verkrijgbaar bij het Department of Marine Resources van de staat.

Menselijke activiteit

De Golf van Maine is een belangrijk gebied, zowel historisch als vandaag, voor commerciële en recreatieve visserij. Het is ook populair voor recreatieve activiteiten zoals varen, wildobservatie (zoals walvissen spotten) en duiken (hoewel de wateren koud kunnen zijn).

Bedreigingen voor de Golf van Maine zijn overbevissing, verlies van habitats en kustontwikkeling.