Het verschil tussen de controlegroep en de experimentele groep

In een experiment worden gegevens van een experimentele groep vergeleken met gegevens van een controlegroep. Deze twee groepen moeten in alle opzichten identiek zijn, behalve één: het verschil tussen een controlegroep en een experimentele groep is dat de onafhankelijke variabele wordt gewijzigd voor de experimentele groep, maar constant wordt gehouden in de controlegroep.

Belangrijkste afhaalrestaurants: controle versus experimentele groep

• De controlegroep en de experimentele groep worden in een experiment met elkaar vergeleken. Het enige verschil tussen de twee groepen is dat de onafhankelijke variabele in de experimentele groep is gewijzigd. De onafhankelijke variabele wordt "geregeld" of constant gehouden in de controlegroep.
• Een enkel experiment kan meerdere experimentele groepen omvatten, die allemaal kunnen worden vergeleken met de controlegroep.
• Het doel van controle is om andere factoren uit te sluiten die de resultaten van een experiment kunnen beïnvloeden. Niet alle experimenten bevatten een controlegroep, maar die experimenten worden "gecontroleerde experimenten" genoemd.
• Een placebo kan ook in een experiment worden gebruikt. Een placebo is geen vervanging voor een controlegroep omdat proefpersonen die worden blootgesteld aan een placebo, effecten kunnen ondervinden van het geloof dat ze worden getest.

Wat zijn groepen in experimentontwerp?

Een experimentele groep is de groep die een experimentele procedure of een testmonster ontvangt. Deze groep is blootgesteld aan veranderingen in de onafhankelijke variabele die wordt getest. De waarden van de onafhankelijke variabele en het resultaat van de afhankelijke variabele worden vastgelegd. Een experiment kan meerdere experimentele groepen tegelijk omvatten.

EEN controlegroep is een groep gescheiden van de rest van het experiment zodat de geteste onafhankelijke variabele de resultaten niet kan beïnvloeden. Dit isoleert de effecten van de onafhankelijke variabele op het experiment en kan helpen alternatieve verklaringen van de experimentele resultaten uit te sluiten.

Hoewel alle experimenten een experimentele groep hebben, vereisen niet alle experimenten een controlegroep. Besturingselementen zijn uiterst nuttig wanneer de experimentele omstandigheden complex zijn en moeilijk te isoleren. Experimenten die controlegroepen gebruiken, worden gecontroleerde experimenten genoemd.

Een eenvoudig voorbeeld van een gecontroleerd experiment

Een eenvoudig voorbeeld van een gecontroleerd experiment kan worden gebruikt om te bepalen of planten al dan niet water moeten krijgen om te leven. De controlegroep zou planten zijn die niet water krijgen. De experimentele groep zou bestaan ​​uit planten die water ontvangen. Een slimme wetenschapper zou zich afvragen of te veel water de planten zou doden en zou verschillende experimentele groepen opzetten, die elk een andere hoeveelheid water krijgen.

Soms kan het opzetten van een gecontroleerd experiment verwarrend zijn. Een wetenschapper kan zich bijvoorbeeld afvragen of een bacteriesoort zuurstof nodig heeft om te leven. Om dit te testen, kunnen culturen van bacteriën in de lucht worden achtergelaten, terwijl andere culturen in een afgesloten container met stikstof (de meest voorkomende component van lucht) of zuurstofarme lucht (die waarschijnlijk extra kooldioxide bevatte) worden geplaatst. Welke container is de besturing? Wat is de experimentele groep?

Controlegroepen en Placebos

Het meest voorkomende type controlegroep is een groep die onder normale omstandigheden wordt gehouden, zodat deze geen veranderende variabele ervaart. Als u bijvoorbeeld het effect van zout op de plantengroei wilt onderzoeken, zou de controlegroep een set planten zijn die niet aan zout zijn blootgesteld, terwijl de experimentele groep de zoutbehandeling zou krijgen. Als u wilt testen of de duur van de blootstelling aan licht de reproductie van vissen beïnvloedt, zou de controlegroep worden blootgesteld aan een "normaal" aantal uren licht, terwijl de duur zou veranderen voor de experimentele groep.

Experimenten met menselijke proefpersonen kunnen veel complexer zijn. Als u bijvoorbeeld test of een medicijn effectief is of niet, kunnen leden van een controlegroep verwachten dat ze niet worden beïnvloed. Om te voorkomen dat de resultaten scheeftrekken, a placebo mag gebruikt worden. Een placebo is een stof die geen actief therapeutisch middel bevat. Als een controlegroep een placebo neemt, weten deelnemers niet of ze worden behandeld of niet, dus hebben ze dezelfde verwachtingen als leden van de experimentele groep.

Er is echter ook de Placebo effect overwegen. Hier ervaart de ontvanger van de placebo een effect of verbetering omdat ze daar gelooft Moeten een effect zijn. Een andere zorg met een placebo is dat het niet altijd gemakkelijk is om er een te formuleren die echt vrij is van actieve ingrediënten. Als een suikerpil bijvoorbeeld als placebo wordt gegeven, bestaat de kans dat de suiker de uitkomst van het experiment beïnvloedt.

Positieve en negatieve controles

Positieve en negatieve controles zijn twee andere soorten controlegroepen:

• Positieve controlegroepen zijn controlegroepen waarin de omstandigheden een positief resultaat garanderen. Positieve controlegroepen zijn effectief om aan te tonen dat het experiment werkt zoals gepland.
• Negatieve controlegroepen zijn controlegroepen waarin omstandigheden een negatief resultaat opleveren. Negatieve controlegroepen helpen bij het identificeren van invloeden van buitenaf die niet aanwezig zijn, zoals verontreinigingen.

bronnen

• Bailey, R. A. (2008). Ontwerp van vergelijkende experimenten. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-68357-9.
• Chaplin, S. (2006). "De placebo-reactie: een belangrijk onderdeel van de behandeling". voorschrijver: 16-22. doi: 10.1002 / psb.344
• Hinkelmann, Klaus; Kempthorne, Oscar (2008). Ontwerp en analyse van experimenten, Deel I: Inleiding tot experimenteel ontwerp (2e editie). Wiley. ISBN 978-0-471-72756-9.