De kritische kijk op mondiaal kapitalisme

Wereldwijd kapitalisme, het huidige tijdperk in de eeuwenlange geschiedenis van de kapitalistische economie, wordt door velen aangekondigd als een vrij en open economisch systeem dat mensen van over de hele wereld samenbrengt om innovaties in productie te bevorderen, om de uitwisseling van cultuur en kennis te vergemakkelijken, om banen naar wereldeconomieën wereldwijd te brengen en om consumenten een ruim aanbod van betaalbare goederen te bieden. Maar hoewel velen misschien profiteren van de voordelen van het mondiale kapitalisme, doen anderen over de hele wereld - in feite de meeste - dat niet.

Het onderzoek en de theorieën van sociologen en intellectuelen die zich richten op globalisering, waaronder William I. Robinson, Saskia Sassen, Mike Davis en Vandana Shiva werpen licht op de manieren waarop dit systeem velen schaadt.

Wereldwijd kapitalisme is anti-democratisch

Globaal kapitalisme is, om Robinson te citeren, "diep anti-democratisch". Een kleine groep van wereldwijde elite bepaalt de regels van het spel en controleert de overgrote meerderheid van de hulpbronnen van de wereld. In 2011 ontdekten Zwitserse onderzoekers dat slechts 147 van de bedrijven en investeringsgroepen in de wereld 40 procent van het bedrijfsvermogen in handen hadden, en iets meer dan 700 bijna alles (80 procent). Dit plaatst de overgrote meerderheid van de hulpbronnen in de wereld onder controle van een kleine fractie van de wereldbevolking. Omdat politieke macht economische macht volgt, kan democratie in de context van het wereldwijde kapitalisme niets anders zijn dan een droom.

Wereldwijd kapitalisme gebruiken als ontwikkelingstool doet meer kwaad dan goed

Benaderingen van ontwikkeling die synchroon lopen met de idealen en doelen van het wereldwijde kapitalisme doen veel meer kwaad dan goed. Veel landen die verarmd zijn door kolonisatie en imperialisme worden nu verarmd door IMF en Wereldbank ontwikkelingsprogramma's die hen dwingen om vrijhandelsbeleid te voeren om ontwikkelingsleningen te ontvangen. In plaats van lokale en nationale economieën te versterken, brengt dit beleid geld in de schatkist van mondiale bedrijven die in deze landen opereren onder vrijhandelsovereenkomsten. En door ontwikkeling te concentreren op stedelijke sectoren, zijn honderden miljoenen mensen over de hele wereld teruggetrokken uit plattelandsgemeenschappen door de belofte van banen, alleen om zichzelf on- of onderwerkzaam te vinden en in dichtbevolkte en gevaarlijke sloppenwijken te leven. In 2011 schatte het Habitat Report van de Verenigde Naties dat 889 miljoen mensen - of meer dan 10 procent van de wereldbevolking - tegen 2020 in sloppenwijken zouden wonen..

De ideologie van het mondiale kapitalisme ondermijnt het algemeen belang

De neoliberale ideologie die het wereldwijde kapitalisme ondersteunt en rechtvaardigt, ondermijnt het algemeen welzijn. Bevrijd van regelgeving en de meeste belastingverplichtingen, hebben bedrijven die in het tijdperk van het wereldwijde kapitalisme rijk zijn geworden, sociaal welzijn, ondersteuningssystemen en openbare diensten en industrieën van mensen over de hele wereld effectief gestolen. De neoliberale ideologie die hand in hand gaat met dit economische systeem legt de overlevingslast uitsluitend op het vermogen van een individu om geld te verdienen en te consumeren. Het concept van het algemeen belang is verleden tijd.

De privatisering van alles helpt alleen de rijken

Wereldwijd kapitalisme is gestaag over de planeet marcheren en heeft alle land en hulpbronnen op zijn weg opgeslokt. Dankzij de neoliberale ideologie van privatisering en de wereldwijde kapitalistische imperatief voor groei, wordt het voor mensen over de hele wereld steeds moeilijker om toegang te krijgen tot de middelen die nodig zijn voor een rechtvaardig en duurzaam levensonderhoud, zoals gemeenschappelijke ruimte, water, zaad en werkbare landbouwgrond..

Het massale consumentisme vereist door het mondiale kapitalisme is niet duurzaam

Wereldwijd kapitalisme verspreidt consumentisme als een manier van leven, die fundamenteel onhoudbaar is. Omdat consumptiegoederen vooruitgang en succes markeren onder het mondiale kapitalisme, en omdat neoliberale ideologie ons aanmoedigt om te overleven en te gedijen als individuen in plaats van als gemeenschappen, is consumentisme onze hedendaagse manier van leven. Het verlangen naar consumptiegoederen en de kosmopolitische manier van leven die ze signaleren, is een van de belangrijkste "pull" -factoren die honderden miljoenen boeren op het platteland naar stedelijke centra trekt op zoek naar werk. De planeet en zijn hulpbronnen zijn al voorbij grenzen geduwd vanwege de tredmolen van consumentisme in noordelijke en westerse landen. Terwijl het consumentisme zich verspreidt naar meer nieuw ontwikkelde landen via het wereldwijde kapitalisme, nemen de uitputting van de hulpbronnen van de aarde, afval, milieuvervuiling en de opwarming van de planeet toe tot catastrofale doeleinden.

Misbruik van mens en milieu karakteriseren wereldwijde toeleveringsketens

De geglobaliseerde toeleveringsketens die al deze dingen voor ons brengen, zijn grotendeels ongereguleerd en systematisch vol met menselijke en ecologische misbruiken. Omdat internationale bedrijven als grote kopers fungeren in plaats van als producenten van goederen, nemen ze niet direct de meeste mensen aan die hun producten maken. Deze regeling bevrijdt hen van elke aansprakelijkheid voor de onmenselijke en gevaarlijke werkomstandigheden waarin goederen worden gemaakt, en van verantwoordelijkheid voor milieuvervuiling, rampen en crises in de volksgezondheid. Hoewel kapitaal geglobaliseerd is, is de regulering van de productie dat niet. Veel van wat tegenwoordig voor regulering staat, is een schijnvertoning, waarbij particuliere industrieën zichzelf controleren en certificeren.

Wereldwijd kapitalisme bevordert precair en laagloon werk

Het flexibele karakter van arbeid onder het mondiale kapitalisme heeft de overgrote meerderheid van de werkende mensen in zeer precaire posities geplaatst. Parttime werk, contractwerk en onzeker werk zijn de norm, die geen voordelen of langdurige werkzekerheid aan mensen bieden. Dit probleem doorkruist alle industrieën, van de productie van kleding en consumentenelektronica, en zelfs voor hoogleraren aan Amerikaanse hogescholen en universiteiten, van wie de meesten op korte termijn worden aangenomen voor een laag salaris. Verder heeft de globalisering van het arbeidsaanbod geleid tot een race naar de bodem van de lonen, omdat bedrijven op zoek zijn naar de goedkoopste arbeid van land tot land en werknemers gedwongen worden om onterecht lage lonen te accepteren, of het risico lopen helemaal geen werk te hebben. Deze omstandigheden leiden tot armoede, voedselonzekerheid, onstabiele huisvesting en dakloosheid en verontrustende geestelijke en lichamelijke gezondheidsresultaten.

Wereldwijd kapitalisme bevordert extreme rijkdomongelijkheid

De hyperaccumulatie van rijkdom ervaren door bedrijven en een selectie van elite individuen heeft geleid tot een sterke toename van rijkdomongelijkheid binnen landen en op wereldschaal. Armoede te midden van overvloed is nu de norm. Volgens een rapport van Oxfam in januari 2014 is de helft van de rijkdom van de wereld in handen van slechts één procent van de wereldbevolking. Met 110 biljoen dollar is deze rijkdom 65 keer zoveel als die van de onderste helft van de wereldbevolking. Het feit dat 7 van de 10 mensen nu in landen wonen waar de economische ongelijkheid de afgelopen 30 jaar is toegenomen, bewijst dat het systeem van wereldwijd kapitalisme voor enkelen werkt ten koste van velen. Zelfs in de VS, waar politici ons willen laten geloven dat we 'hersteld' zijn van de economische recessie, veroverde de rijkste procent 95 procent van de economische groei tijdens het herstel, terwijl 90 procent van ons nu armer is.

Wereldwijd kapitalisme bevordert sociaal conflict

Wereldwijd kapitalisme bevordert sociaal conflict, dat alleen zal blijven bestaan ​​en zal groeien naarmate het systeem zich uitbreidt. Omdat het kapitalisme de weinigen verrijkt ten koste van de velen, genereert het conflict over de toegang tot hulpbronnen zoals voedsel, water, land, banen en andere hulpbronnen. Het genereert ook een politiek conflict over de omstandigheden en productieverhoudingen die het systeem definiëren, zoals stakingen en protesten van arbeiders, volksprotesten en omwentelingen, en protesten tegen vernietiging van het milieu. Conflicten gegenereerd door het wereldwijde kapitalisme kunnen sporadisch, kortlopend of langdurig zijn, maar ongeacht de duur ervan is het vaak gevaarlijk en kostbaar voor het menselijk leven. Een recent en doorlopend voorbeeld hiervan betreft de winning van coltan in Afrika voor smartphones en tablets en vele andere mineralen die worden gebruikt in consumentenelektronica.

Wereldwijd kapitalisme doet het meest kwetsbaar voor het meest kwetsbare

Wereldwijd kapitalisme doet het meest mensen van kleur, etnische minderheden, vrouwen en kinderen. De geschiedenis van racisme en genderdiscriminatie in westerse landen, gekoppeld aan de toenemende concentratie van rijkdom in de handen van enkelen, verhindert effectief vrouwen en mensen van kleur om toegang te krijgen tot de rijkdom die wordt gegenereerd door het wereldwijde kapitalisme. Over de hele wereld beïnvloeden of verbieden etnische, raciale en genderhiërarchieën de toegang tot een stabiele baan. Waar kapitalistische ontwikkeling plaatsvindt in voormalige koloniën, richt het zich vaak op die regio's omdat de arbeid van degenen die daar wonen 'goedkoop' is vanwege een lange geschiedenis van racisme, achterstelling van vrouwen en politieke overheersing. Deze krachten hebben geleid tot wat wetenschappers de 'feminisering van armoede' noemen, met rampzalige gevolgen voor de kinderen in de wereld, van wie de helft in armoede leeft.