Neritic Zone Definition, Animal Life, and Characteristics

De neritische zone is de bovenste oceaanlaag die het dichtst bij de kustlijn en boven het continentale plat ligt. Deze zone strekt zich uit van de getijdenzone (zone tussen eb en vloed) tot aan de rand van het continentale plat van de oceaanbodem, waar het plat valt en de continentale helling vormt. De neritische zone is ondiep en bereikt een diepte van ongeveer 200 meter (660 voet). Het is een onderafdeling van de pelagische zone en omvat de epipelagische zone van de oceaan, die binnen de photische of lichte zone ligt.

Belangrijkste afhaalrestaurants: Neritic Zone

• De neritische zone is het gebied van ondiep water (200 meter diepte) boven het continentale plat waar licht doordringt tot de zeebodem.
• Vanwege de overvloedige toevoer van zonlicht en voedingsstoffen in deze zone is het de meest productieve oceaanzone die het overgrote deel van het leven in zee ondersteunt.
• Regio's binnen de neritische zone omvatten de infralittorale zone, de circalittorale zone en de subtidal zone.
• Dierlijk, protistisch en plantenleven in de neritische zone omvatten vissen, schaaldieren, weekdieren, zeezoogdieren, algen, kelp en zeegras.

Neritic Zone Definition

Vanuit een marien biologieperspectief bevindt de neritische zone, ook wel de kustoceaan genoemd, zich in de photic of zonlichtzone. De beschikbaarheid van zonlicht in deze regio maakt fotosynthese, die de basis vormt van oceaanecosystemen, mogelijk. De neritische zone kan worden onderverdeeld in biologische zones op basis van de hoeveelheid licht die nodig is om het leven te ondersteunen.

Deze afbeelding toont de oceaanzones. Encyclopedie Britannica / UIG / Getty Images Plus

Infralittoral Zone

Deze regio van ondiep water in de neritische zone ligt het dichtst bij de kust en onder de laagwaterlijn. Er is voldoende licht om plantengroei mogelijk te maken. In gematigde omgevingen wordt deze regio meestal gedomineerd door grote algen zoals kelp.

Circalittoral Zone

Dit gebied van de neritische zone is dieper dan de infralittorale zone. Veel immobiele organismen bevolken deze zone, waaronder sponzen en bryozoën (waterdieren die in kolonies leven).

Subtidale zone

Ook wel de sublitorale zone genoemd, strekt dit gebied van de neritische zone zich uit van de oceaanbodem nabij de kust tot aan de rand van het continentaal plat. De subtidal zone blijft onder water en is de thuisbasis van algen, zeegras, koralen, schaaldieren en ringwormen.

Vanuit een fysiek oceanografisch perspectief ondergaat de neritische zone grootschalige huidige beweging die voedingsstoffen in de regio circuleert. De grenzen strekken zich uit van de getijdenzone tot het continentaal plat. De sublitorale zone is verdeeld in binnenste en buitenste sublitorale zones. De binnenste sublitorale zone ondersteunt het plantenleven dat aan de zeebodem is bevestigd, terwijl de buitenste zone het aangehechte plantenleven mist.

Fysieke kenmerken en productiviteit

Koraalriflandschap met bannervissen van de Rode Zee, gouden vlindervissen, oranje gezicht of vlindervis met een kap en lyretail anthias of goldies. Georgette Douwma / Photographer's Choice / Getty Images Plus

De neritische zone is de meest productieve oceaanregio, omdat deze een overvloed aan levende organismen ondersteunt. Naar schatting komt 90% van de vis- en schelpdieroogst in de wereld uit de neritische zone. De stabiele omgeving van deze zone biedt licht, zuurstof, voedingsstoffen die worden bijgedragen door afvoer van nabijgelegen land en opwelling van het continentaal plat, evenals geschikt zoutgehalte en temperatuur om een ​​breed scala aan zeeleven te ondersteunen.

Overvloedig in deze wateren zijn fotosynthetische protisten genaamd fytoplankton die mariene ecosystemen ondersteunen door de basis van het voedselweb te vormen. Fytoplankton zijn eencellige algen die licht van de zon gebruiken om hun eigen voedsel te genereren en zelf voedsel zijn voor filtervoeders en zoöplankton. Zeedieren zoals vissen voeden zich met zoöplankton en vissen worden op hun beurt voedsel voor andere vissen, zeezoogdieren, vogels en mensen. Mariene bacteriën spelen ook een belangrijke rol in de stroom van trofische energie door organismen af ​​te breken en voedingsstoffen in het mariene milieu te recyclen.

Dieren leven

Deze bronzen walvishaai zwemt door een gigantische bal met sardientjes die erop wachten zich te voeden. wildestanimal / Moment / Getty Images

Het dierenleven is echt overvloedig aanwezig in de neritische zone. In tropische gebieden worden koraalrifecosystemen gevonden die bestaan ​​uit grote kolonies koralen. Koraalriffen bieden een thuis en bescherming voor een veelheid aan zee-diersoorten, waaronder vissen, schaaldieren, weekdieren, wormen, sponzen en ongewervelde akkoorden. In gematigde streken ondersteunen kelpbosecosystemen dieren zoals anemonen, stervissen, sardines, haaien en zeezoogdieren zoals zeehonden, orka's, zeeleeuwen en zeeotters.

Plant leven

Dugong en schonere vis op zeegras. David Peart / arabianEye / Getty Images

Zeegras is een soort zeewier dat voorkomt in neritische mariene omgevingen. Deze angiospermen, of bloeiende planten, vormen gras ecosystemen onder water die huizen bieden voor vissen, algen, nematoden en andere vormen van zeeleven. Andere zeedieren zoals schildpadden, zeekoeien, doejong, zee-egels en krabben voeden zich met deze planten. Zeegras helpt het milieu te stabiliseren door sedimenterosie te voorkomen, zuurstof te produceren, koolstof op te slaan en verontreinigende stoffen te verwijderen. Hoewel zeegras zeewier een echte plant is, zijn andere soorten zeewier zoals kelp geen planten maar algen.

bronnen

• Dag, Trevor. Ecosystemen Oceanen. Routledge, 2014.
• Garrison, Tom. Oceanografie: een uitnodiging voor mariene wetenschap. Cengage Learning, 2015.
• Jones, M. B., et al. Migraties en verspreiding van mariene organismen: procedures van het 37e Europese mariene biologiesymposium gehouden in Reykjavik, IJsland, 5-9 augustus 2002. Springer Science & Business Media, 2013.
• Karleskint, George, et al. Inleiding tot mariene biologie. 3e editie, Cengage Learning, 2009.