Neptunium-feiten
Share
Neptunium Basisfeiten
Atoomnummer: 93
Symbool: np
Atoomgewicht: 237.0482
Ontdekking: E.M. McMillan en P.H. Abelson 1940 (Verenigde Staten)
Elektronen configuratie: [Rn] 5f4 6d1 7s2
Woord oorsprong: Vernoemd naar de planeet Neptunus.
isotopen: 20 isotopen van Neptunium zijn bekend. De meest stabiele hiervan is neptunium-237, met een halfwaardetijd van 2,14 miljoen jaar Eigenschappen: Neptunium heeft een smeltpunt van 913,2 K, kookpunt van 4175 K, smeltwarmte van 5,190 kJ / mol, sp. gr. 20,25 bij 20 ° C; valentie +3, +4, +5 of +6. Neptunium is een zilverachtig, ductiel, radioactief metaal. Drie allotropen zijn bekend. Bij kamertemperatuur bestaat het voornamelijk in een orthorhombische kristallijne toestand.
Toepassingen: Neptunium-237 wordt gebruikt in apparatuur voor het detecteren van neutronen. Bronnen McMillan en Abelson produceerden neptunium-239 (halfwaardetijd 2,3 dagen) door uranium te bombarderen met neutronen van een cyclotron in de U. van Californië in Berkeley. Neptunium wordt ook gevonden in zeer kleine hoeveelheden geassocieerd met uraniumerts.
Elementclassificatie: Radioactief Rare Earth Element (Actinide-serie)
Dichtheid (g / cc): 20.25
Fysieke gegevens van Neptunium
Smeltpunt (K): 913
Kookpunt (K): 4175
Uiterlijk: zilverachtig metaal
Atoomstraal (pm): 130
Atoomvolume (cc / mol): 21.1
Ionische straal: 95 (+ 4e) 110 (+ 3e)
Fusion Heat (kJ / mol): (9,6)
Verdampingswarmte (kJ / mol): 336
Pauling Negativity Number: 1.36
Oxidatiestaten: 6, 5, 4, 3
Rasterstructuur: orthorhombische
Lattice Constant (Å): 4.720
Referenties: Los Alamos National Laboratory (2001), Crescent Chemical Company (2001), Lange's Handbook of Chemistry (1952), CRC Handbook of Chemistry & Physics (18e editie)
Keer terug naar het periodiek systeem
Periodiek systeem der elementen
Chemie Encyclopedie
