Gordeldieren, luiaards en miereneters, ook bekend als xenarthrans (Grieks voor "vreemde gewrichten"), kunnen worden onderscheiden van andere zoogdieren door (onder andere) de unieke gewrichten in hun ruggengraat die hen de kracht en ondersteuning geven die ze nodig hebben om na te streven hun klim- of gravende levensstijl. Deze zoogdieren worden ook gekenmerkt door hun extreem kleine (of zelfs geen tanden), hun relatief kleine hersenen en (bij mannen) hun interne testikels. Zoals je weet als je ooit een luiaard in actie hebt gezien, zijn xenarthranen ook enkele van de langzaamste zoogdieren op aarde; ze zijn technisch warmbloedig, net als andere zoogdieren, maar hun fysiologie is lang niet zo robuust als die van honden, katten of koeien.
Xenarthrans zijn een oude groep placentale zoogdieren die ooit over de uitgestrektheid van Gondwana zwierven, voordat dit gigantische continent van het zuidelijk halfrond zich opsplitste om Zuid-Amerika, Afrika, India, Arabië, Nieuw-Zeeland en Australië te vormen. De voorouders van moderne gordeldieren, luiaards en miereneters waren aanvankelijk geïsoleerd op het pasgeboren continent van Zuid-Amerika, maar verspreidden zich in de daaropvolgende miljoenen jaren noordwaarts naar gebieden in Midden-Amerika en Zuid-delen van Noord-Amerika. Hoewel xenarthrans Afrika, Azië en Australië niet hebben gehaald, herbergen deze regio's niet-verwante zoogdieren (zoals aardvarken en pangolines) die dezelfde algemene lichaamsplannen hebben ontwikkeld, een klassiek voorbeeld van convergente evolutie.
Een weinig bekend feit over xenarthranen is dat ze vatbaar waren voor gigantisme tijdens het cenozoïcum, in een tijd waarin veel zoogdieren dinosaurusachtige afmetingen bereikten dankzij gematigde klimaten en een overvloed aan voedsel. Glyptodon, ook bekend als de Giant Anteater, kon tot twee ton wegen, en zijn uitgeholde schelpen werden soms gebruikt door de vroege menselijke inwoners van Zuid-Amerika om te schuilen voor de regen, terwijl de gigantische luiaards Megatherium en Megalonyx ongeveer de grootte hadden van de grootste beren op aarde vandaag!
Er zijn tegenwoordig ongeveer 50 soorten xenarthranen aanwezig, variërend van het schreeuwende harige gordeldier van Zuid-Amerika tot de pygmee drietandige luiaard van de Panamese kust.
Gordeldieren, luiaards en miereneters zijn ingedeeld in de volgende taxonomische hiërarchie:
Dieren> Chordates> Gewervelde dieren> Tetrapods> Amniotes> Zoogdieren> Gordeldieren, luiaards en miereneters
Bovendien zijn gordeldieren, luiaards en miereneters onderverdeeld in de volgende taxonomische groepen: