Sir William Herschel was een volleerde astronoom die niet alleen werkvolumes bijdroeg dat astronomen tegenwoordig gebruiken, maar ook wat behoorlijk hippe muziek componeerde voor zijn tijd! Hij was een echte "doe-het-zelver", die tijdens zijn carrière meer dan één telescoop bouwde. Herschel was gefascineerd door dubbele sterren. Dit zijn sterren in korte banen met elkaar, of die dicht bij elkaar verschijnen. Onderweg observeerde hij ook nevels en sterclusters. Uiteindelijk begon hij lijsten te publiceren van alle objecten die hij waarnam.
Een van de beroemdste ontdekkingen van Herschel was de planeet Uranus. Hij was zo vertrouwd met de lucht dat hij gemakkelijk kon opmerken wanneer iets niet op zijn plaats leek. Hij merkte dat er een vaag 'iets' was dat langzaam door de lucht leek te bewegen. Vele observaties later, bepaalde hij dat het een planeet was. Zijn ontdekking was de eerste van een planeet die al sinds de oudheid werd opgemerkt. Voor zijn werk werd Herschel gekozen bij de Royal Society en werd hij Court Astronomer door King George III. Die benoeming bracht hem inkomsten die hij kon gebruiken om zijn werk voort te zetten en nieuwe en betere telescopen te bouwen. Het was een goed optreden voor een skygazer van elke leeftijd!
William Herschel werd geboren op 15 november 1738 in Duitsland en groeide op als muzikant. Hij begon als student symfonieën en andere werken te componeren. Als jonge man werkte hij als kerkorganist in Engeland. Uiteindelijk ging zijn zus Caroline Herschel mee. Een tijd lang woonden ze in een huis in Bath, Engeland, dat vandaag de dag nog steeds als een astronomisch museum staat.
Herschel ontmoette een andere muzikant die ook professor wiskunde was in Cambridge en astronoom. Dat leidde tot zijn nieuwsgierigheid naar astronomie, wat leidde tot zijn eerste telescoop. Zijn observaties van dubbele sterren leidden tot studies van meerdere sterrenstelsels, inclusief de bewegingen en scheidingen van de sterren in dergelijke groeperingen. Hij catalogiseerde zijn ontdekkingen en bleef vanuit zijn huis in Bath de hemel doorzoeken. Uiteindelijk heeft hij veel van zijn ontdekkingen opnieuw geobserveerd om hun relatieve posities te controleren. In de loop van de tijd slaagde hij erin om meer dan 800 nieuwe objecten te vinden, naast het observeren van reeds bekende objecten, allemaal met behulp van een telescoop die hij bouwde. Uiteindelijk publiceerde hij drie belangrijke lijsten van astronomieobjecten: Catalogus van duizend nieuwe nevels en sterrenhopen in 1786, Catalogus van een tweede duizend nieuwe nevels en sterrenhopen in 1789, en Catalogus van 500 nieuwe nevels, vage sterren en sterrenhopen in 1802. Zijn vermeldingen, waaraan zijn zuster ook met hem werkte, werden uiteindelijk de basis voor de Nieuwe Algemene Catalogus (NGC) die astronomen nog steeds gebruiken.
Herschels ontdekking van de planeet Uranus was bijna volledig een kwestie van geluk. Toen hij in 1781 zijn zoektocht naar dubbele sterren voortzette, merkte hij dat er een heel klein lichtpunt was bewogen. Hij merkte ook op dat het niet helemaal sterachtig was, maar meer schijfvormig. Tegenwoordig weten we dat een schijfvormig lichtpunt aan de hemel vrijwel zeker een planeet is. Herschel observeerde het een aantal keren om zeker te zijn van zijn bevindingen. Orbitale berekeningen wezen op het bestaan van een achtste planeet, die Herschel noemde naar koning George de III (zijn beschermheer). Het werd een tijd lang de "Georgian Star" genoemd. In Frankrijk heette het "Herschel". Uiteindelijk werd de naam "Uranus" voorgesteld, en dat is wat we vandaag hebben.
William's zus Caroline kwam bij hem wonen na de dood van hun vader in 1772, en hij liet haar onmiddellijk met hem meedoen in zijn astronomische bezigheden. Ze werkte met hem om telescopen te bouwen en begon uiteindelijk haar eigen observatie te doen. Ze ontdekte acht kometen, evenals de melkweg M110, die een kleinere metgezel is voor de Andromeda-Melkweg, en een aantal nevels. Uiteindelijk trok haar werk de aandacht van de Royal Astronomical Society en werd ze in 1828 door die groep geëerd. Na de dood van Herschel in 1822 bleef ze haar astronomische observaties doen en zijn catalogi uitbreiden. In 1828 kreeg ze ook een prijs van de Royal Astronomical Society. Hun erfenis van astronomie werd gedragen door William's zoon, John Herschel.
Herschel Museum of Astronomy in Bath, Engeland, waar hij een deel van zijn leven leefde, blijft toegewijd aan het bewaren van de herinnering aan het werk van William en Caroline Herschel. Het bevat zijn ontdekkingen, waaronder Mimas en Enceladus (rond Saturnus), en twee manen van Uranus: Titania en Oberon. Het museum is open voor bezoekers en rondleidingen.
Er is een renaissance van interesse in de muziek van William Herschel en een opname van zijn meest populaire werken is beschikbaar. Zijn astronomische erfenis leeft voort in de catalogi die zijn jarenlange observaties vastleggen.