Leven en werk van Francis Crick, mede-ontdekker van de structuur van DNA

Francis Crick (8 juni 1916 - 28 juli 2004) was de mede-ontdekker van de structuur van het DNA-molecuul. Met James Watson ontdekte hij de dubbele helixstructuur van DNA. Samen met Sydney Brenner en anderen toonde hij aan dat de genetische code bestaat uit drie basiscodons voor het lezen van het genetische materiaal.

Snelle feiten: Francis Crick

  • Voor-en achternaam: Francis Harry Compton Crick
  • Bekend om: Mede de dubbele helixstructuur van DNA ontdekt
  • Geboren: 8 juni 1916 in Northampton, Engeland
  • Ging dood: 28 juli 2004 in La Jolla, Californië, Verenigde Staten
  • Onderwijs: Universiteit van Cambridge, Ph.D.
  • Belangrijkste prestaties: Nobelprijs voor fysiologie of geneeskunde (1962)
  • Naam echtgenoten: Ruth Doreen Dodd (1940-1947) en Odile Speed ​​(1949-2004)
  • Namen voor kinderen: Michael Francis Compton, Gabrielle Anne, Jacqueline Marie-Therese

Vroege jaren

Francis Harry Compton Crick werd geboren op 8 juni 1916 in het Engelse Northampton. Hij was de oudste van twee kinderen. Crick begon zijn formele opleiding aan de Northampton Grammar School en volgde daarna de Mill Hill School in Londen. Hij had een natuurlijke nieuwsgierigheid naar de wetenschappen en hield ervan chemische experimenten uit te voeren onder toezicht van een van zijn ooms.

Crick behaalde zijn Bachelor of Science graad in natuurkunde aan het University College London (UCL). Hij begon toen zijn Ph.D. werkte in de natuurkunde aan de UCL, maar kon niet eindigen vanwege het begin van de Tweede Wereldoorlog. Tijdens de oorlog werkte Crick voor het Admiralty Research Laboratory en deed onderzoek naar het ontwerp van akoestische en magnetische mijnen.

Na de oorlog stapte Crick over van natuurkunde naar biologie. Hij genoot erg van nadenken over de nieuwe ontdekkingen die destijds in de life sciences werden gedaan. In 1950 werd hij aangenomen als student aan het Caius College, Cambridge. Hij kreeg zijn Ph.D. in 1954 voor zijn onderzoek naar de röntgenkristallografie van eiwitten.

Onderzoeksloopbaan

De overgang van Crick van natuurkunde naar biologie was cruciaal voor zijn werk in de biologie. Er is gezegd dat zijn benadering van de biologie werd verfijnd door de eenvoud van de natuurkunde, evenals zijn overtuiging dat er nog grote ontdekkingen in de biologie te doen waren.

Crick ontmoette James Watson in 1951. Ze hadden er een gemeenschappelijk belang bij om na te gaan hoe de genetische informatie voor een organisme kon worden opgeslagen in het DNA van het organisme. Hun werk bouwde samen op het werk van andere wetenschappers zoals Rosalind Franklin, Maurice Wilkins, Raymond Gosling en Erwin Chargaff. De samenwerking bleek toevallig bij hun ontdekking van de dubbele helixstructuur van DNA.

Het grootste deel van zijn carrière werkte Crick voor de Medical Research Council in Cambridge in Engeland. Later in zijn leven werkte hij voor het Salk Institute in La Jolla, Californië, in de Verenigde Staten.

De structuur van DNA

Crick en Watson stelden een aantal belangrijke kenmerken voor in hun model van de structuur van DNA, waaronder:

  1. DNA is een dubbelstrengige helix.
  2. De DNA-helix is ​​meestal rechtshandig.
  3. De helix is ​​anti-parallel.
  4. De buitenranden van de DNA-basen zijn beschikbaar voor waterstofbinding.

Het model bestond uit een suiker-fosfaat ruggengraat aan de buitenkant en paren stikstofbasen, bij elkaar gehouden door waterstofbruggen, aan de binnenkant. Crick en Watson publiceerden hun artikel over de structuur van DNA in het wetenschappelijk tijdschrift Natuur in 1953. De illustratie in het artikel is getekend door Crick's vrouw Odile, die kunstenaar was.

Crick, Watson en Maurice Wilkins (een van de onderzoekers op wiens werk Crick en Watson hadden voortgebouwd) werden in 1962 bekroond met de Nobelprijs voor fysiologie voor geneeskunde. Hun ontdekkingen bevorderden het inzicht in hoe de genetische informatie van één organisme wordt doorgegeven aan het nageslacht van generatie op generatie.

Later Life and Legacy

Crick bleef andere aspecten van DNA en eiwitsynthese bestuderen na de ontdekking van de dubbele helixachtige aard van DNA. Hij werkte samen met Sydney Brenner en anderen om aan te tonen dat de genetische code bestaat uit drie basiscodons voor aminozuren. Het onderzoek toonde aan dat, aangezien er vier basen zijn, er 64 mogelijke codons zijn en hetzelfde aminozuur meerdere codons kan hebben.

In 1977 verliet Crick Engeland en verhuisde naar de Verenigde Staten, waar hij diende als de J.W. Kieckhefer Distinguished Research Professor aan het Salk Institute. Hij bleef onderzoek doen in de biologie, gericht op neurobiologie en menselijk bewustzijn.

Francis Crick stierf in 2004 op 88-jarige leeftijd. Hij wordt herinnerd voor het belang van zijn rol in de ontdekking van de structuur van DNA. De ontdekking was cruciaal voor vele latere ontwikkelingen in wetenschap en technologie, waaronder screening op genetische ziekten, DNA-fingerprinting en genetische manipulatie..