Inleiding tot oligopolie

Bij het bespreken van verschillende soorten marktstructuren bevinden monopolies zich aan het ene uiteinde van het spectrum, met slechts één verkoper op monopolistische markten, en perfect concurrerende markten aan het andere uiteinde, met veel kopers en verkopers die identieke producten aanbieden. Dat gezegd hebbende, er is veel middelpunt voor wat economen 'onvolmaakte concurrentie' noemen. Onvolmaakte concurrentie kan verschillende vormen aannemen, en de specifieke kenmerken van een onvolmaakt concurrerende markt hebben gevolgen voor de marktresultaten voor consumenten en producenten.

Oligopolie is een vorm van imperfecte concurrentie en oligopolies hebben een aantal specifieke kenmerken:

• Verschillende grote bedrijven - Oligopolies bestaan ​​over het algemeen uit enkele grote bedrijven, en dit maakt deel uit van wat hen onderscheidt van concurrerende markten.
• Soortgelijke of identieke producten - Hoewel het mogelijk is om een ​​oligopolie te hebben met licht gedifferentieerde producten, verkopen bedrijven in oligopolies meestal niet-gedifferentieerde producten.
• Barrières voor binnenkomst - Er zijn barrières om een ​​oligopolie te betreden, waardoor oligopolies verschillen van concurrerende markten met een groot aantal relatief kleine bedrijven.

In wezen worden oligopolies als zodanig genoemd omdat het voorvoegsel "oli-" meerdere betekent, terwijl het voorvoegsel "mono-", zoals in monopolie, één betekent. Vanwege toetredingsdrempels zijn bedrijven in oligopolies in staat hun producten te verkopen tegen prijzen boven hun marginale productiekosten, en dit leidt meestal tot positieve economische winsten voor bedrijven in oligopolies. Deze waarneming van markup boven marginale kosten impliceert dat oligopolies het maatschappelijk welzijn niet maximaliseren.