Mahnazmezon

Hoe Rochelle zout van keuken ingrediënten te maken

Wetenschap
Share

Rochelle-zout of kaliumnatriumtartraat is een interessante chemische stof die wordt gebruikt om grote enkele kristallen te laten groeien, die aantrekkelijk en interessant zijn, maar ook kunnen worden gebruikt als transducers in microfoons en grammofoonpickups. De chemische stof wordt gebruikt als additief voor levensmiddelen om een ​​zoute, verkoelende smaak bij te dragen. Het is een ingrediënt in bruikbare chemiereagentia, zoals de oplossing van Fehling en Biuret-reagens. Tenzij je in een laboratorium werkt, heb je waarschijnlijk deze chemische stof niet rondslingeren, maar je kunt het zelf in je eigen keuken maken.

Rochelle-zoutingrediënten

  • Room van tandsteen
  • Soda of natriumcarbonaat wassen (wat je kunt krijgen door bakpoeder of natriumbicarbonaat een uur in een oven van 275 ° F te verwarmen)

Instructions

  1. Verhit een mengsel van ongeveer 80 gram wijnsteen in 100 ml water aan de kook in een pan.
  2. Roer langzaam natriumcarbonaat in. De oplossing zal na elke toevoeging borrelen. Blijf natriumcarbonaat toevoegen totdat er geen bellen meer vormen.
  3. Koel deze oplossing in de koelkast. Kristallijn Rochelle-zout zal zich op de bodem van de pan vormen.
  4. Verwijder het Rochelle-zout. Als je het opnieuw oplost in een kleine hoeveelheid schoon water, kun je dit materiaal gebruiken om enkele kristallen te laten groeien. De sleutel tot het kweken van Rochelle-zoutkristallen is om de minimale hoeveelheid water te gebruiken die nodig is om de vaste stof op te lossen. Gebruik kokend water om de oplosbaarheid van het zout te verhogen. Misschien wilt u een entkristal gebruiken om de groei op een enkel kristal te stimuleren in plaats van in de hele container.

Commerciële bereiding van Rochelle-zout

Commerciële bereiding van Rochelle-zout is vergelijkbaar met hoe het thuis of in een klein laboratorium wordt gemaakt, maar de pH wordt zorgvuldig gecontroleerd en onzuiverheden worden verwijderd om de zuiverheid van het product te garanderen. Het proces begint met kaliumwaterstoftartraat (wijnsteen) met een wijnsteenzuurgehalte van minimaal 68 procent. De vaste stof wordt opgelost in vloeistof van een eerdere partij of in water. Heet natriumhydroxide wordt geïntroduceerd om een ​​pH-waarde van 8 te bereiken, wat ook een verzepingsreactie veroorzaakt. De resulterende oplossing wordt ontkleurd met actieve kool. Zuivering omvat mechanische filtratie en centrifugatie. Het zout wordt in een oven verwarmd om eventueel water te verdrijven voordat het wordt verpakt.

Personen die geïnteresseerd zijn in het bereiden van hun eigen Rochelle-zout en het gebruiken voor kristalgroei, willen misschien enkele van de zuiveringsmethoden toepassen die worden gebruikt in commerciële productie. Dit komt omdat room van wijnsteen die als keukeningrediënt wordt verkocht, andere verbindingen kan bevatten (bijvoorbeeld om aankoeken te voorkomen). Het passeren van de vloeistof door een filtermedium, zoals filterpapier of zelfs een koffiefilter, zou de meeste onzuiverheden moeten verwijderen en een goede kristalgroei mogelijk moeten maken.

Rochelle Salt Chemical Data

  • IUPAC-naam: natriumkalium L (+) - tartraat tetrahydraat
  • Ook bekend als: zout van Rochelle, zout van Seignette, E337
  • CAS-nummer: 304-59-6
  • Chemische formule: KNaC4H4O6· 4H2O
  • Molaire massa: 282,1 g / mol
  • Uiterlijk: kleurloze, reukloze monokliene naalden
  • Dichtheid: 1,79 g / cm³
  • Smeltpunt: 75 ° C (167 ° F; 348 K)
  • Kookpunt: 220 ° C (428 ° F; 493 K) 
  • Oplosbaarheid: 26 g / 100 ml (0 ° C); 66 g / 100 ml (26 ℃)
  • Kristalstructuur: orthorhombisch

Rochelle Salt and Piezoelectricity

Sir David Brewster demonstreerde piëzo-elektriciteit met behulp van Rochelle-zout in 1824. Hij noemde het effect pyro-elektriciteit. Pyro-elektriciteit is een eigenschap van sommige kristallen die worden gekenmerkt door natuurlijke elektrische polarisatie. Met andere woorden, een pyro-elektrisch materiaal kan een tijdelijke spanning genereren wanneer het wordt verwarmd of gekoeld. Terwijl Brewster het effect noemde, werd het voor het eerst genoemd door de Griekse filosoof Theophrastus (ca. 314 v.Chr.) In verwijzing naar het vermogen van toermalijn om stro of zaagsel aan te trekken bij verhitting.

bronnen

  • Brewster, David (1824). "Observaties van de pyro-elektriciteit van mineralen". The Edinburgh Journal of Science. 1: 208-215.
  • Fieser, L. F .; Fieser, M. (1967). Reagentia voor organische synthese, Vol.1. Wiley: New York. p. 983.
  • Kassaian, Jean-Maurice (2007). "Wijnsteenzuur." Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry (7e ed.). Wiley. doi: 10.1002 / 14356007.a26_163
  • Lide, David R., ed. (2010). CRC Handbook of Chemistry and Physics (90e editie). CRC Press, pp. 4-83.
  • Newnham, R.E .; Cross, L. Eric (november 2005). "Ferro-elektriciteit: de basis van een veld van vorm naar functie". MRS Bulletin. 30: 845-846. doi: 10,1557 / mrs2005.272
Wetenschap
×