Hoe sociologen Human Agency definiëren

Agency verwijst naar de gedachten en acties van mensen die hun individuele kracht uitdrukken. De kernuitdaging in het centrum van de sociologie is het begrijpen van de relatie tussen structuur en agency. Structuur verwijst naar de complexe en onderling verbonden set van sociale krachten, relaties, instellingen en elementen van sociale structuur die samenwerken om de gedachte, het gedrag, de ervaringen, keuzes en algemene levensloop van mensen vorm te geven. Agentschap daarentegen is de kracht die mensen zelf moeten denken en handelen op een manier die hun ervaringen en levensloop vormt. Agentschap kan individuele en collectieve vormen aannemen.

Relatie tussen sociale structuur en agentschap

Sociologen begrijpen de relatie tussen sociale structuur en keuzevrijheid als een steeds evoluerende dialectiek. In de eenvoudigste zin verwijst een dialectiek naar een relatie tussen twee dingen, die elk het vermogen hebben om de andere te beïnvloeden, zodat een verandering in het ene een verandering in het andere vereist. De relatie tussen structuur en keuzevrijheid als een dialectische beschouwing beschouwen, is dat terwijl sociale structuur individuen vormt, individuen (en groepen) ook sociale structuur vormen. De samenleving is immers een sociale creatie - het creëren en handhaven van sociale orde vereist de samenwerking van individuen die verbonden zijn via sociale relaties. Dus hoewel het leven van individuen wordt gevormd door de bestaande sociale structuur, hebben ze niettemin het vermogen -- het Agentschap -- om beslissingen te nemen en uit te drukken in gedrag.

Bevestig de sociale orde of maak het opnieuw

Individueel en collectief agentschap kan dienen om de sociale orde te herbevestigen door normen en bestaande sociale relaties te reproduceren, of het kan dienen om de sociale orde uit te dagen en opnieuw te formuleren door tegen de status quo in te gaan om nieuwe normen en relaties te creëren. Individueel kan dit eruit zien als het verwerpen van de gendernormen van kleding. Gezamenlijk toont de voortdurende strijd om de burgerrechten om de definitie van het huwelijk uit te breiden met paren van hetzelfde geslacht, een agentschap dat wordt uitgedrukt via politieke en juridische kanalen.

De link naar ontketende populaties

Het debat over de relatie tussen structuur en keuzevrijheid komt vaak naar voren wanneer sociologen het leven van onthechte en onderdrukte bevolkingsgroepen bestuderen. Veel mensen, inclusief sociale wetenschappers, lopen vaak in de val door populaties te beschrijven alsof ze geen keuzevrijheid hebben. Omdat we de kracht van sociale structurele elementen zoals stratificatie van de economische klasse, systemisch racisme en patriarchie erkennen om de kansen en uitkomsten van het leven te bepalen, denken we misschien dat de armen, mensen van kleur en vrouwen en meisjes universeel onderdrukt worden door sociale structuur, en dus heb geen agentschap. Als we kijken naar macrotrends en longitudinale gegevens, wordt het grote beeld door velen gelezen als evenveel suggererend.

Agentschap is levend en wel

Wanneer we echter sociologisch kijken naar het dagelijkse leven van mensen onder mensen zonder rechten en onderdrukking, zien we dat keuzevrijheid levend en wel is en dat het vele vormen aanneemt. Velen nemen bijvoorbeeld de levensloop van zwarte en Latino-jongens waar, vooral degenen die in lagere sociaaleconomische klassen zijn geboren, grotendeels bepaald door een racistische en geklasseerde sociale structuur die arme mensen in buurten verstrooit zonder werk en middelen, giet ze in ondergefinancierd en onderbezete scholen, volgt ze in corrigerende klassen, en onevenredig politiek en straft hen. Ondanks een sociale structuur die zulke verontrustende fenomenen veroorzaakt, hebben sociologen echter geconstateerd dat zwarte en Latino-jongens en andere groepen zonder rechten en onderdrukking op verschillende manieren in deze sociale context keuzevrijheid uitoefenen..

Het neemt vele vormen aan

Agentschap kan de vorm aannemen van respect van leraren en beheerders, het goed doen op school, of zelfs respectloos zijn voor leraren, lessen afsnijden en afhaken. Terwijl de laatste gevallen op individuele mislukkingen lijken, zijn in de context van onderdrukkende sociale omgevingen verzet en afwijzende autoriteitsfiguren die rentmeesterende instellingen onderdrukken gedocumenteerd als een belangrijke vorm van zelfbehoud, en dus als agentschap. Tegelijkertijd kan keuzevrijheid in deze context ook de vorm aannemen van op school blijven en werken om te excelleren, ondanks de sociale structurele krachten die dit succes belemmeren.