Sarin is een organofosfaat zenuwmiddel. Het wordt meestal als een zenuwgas beschouwd, maar het vermengt zich met water, dus opname van besmet voedsel / water of contact met vloeibare huid is ook mogelijk. Blootstelling aan zelfs een kleine hoeveelheid Sarin kan fataal zijn, maar er zijn behandelingen beschikbaar die permanente neurologische schade en de dood kunnen voorkomen. Hier is een blik op hoe het werkt en hoe blootstelling aan Sarin wordt behandeld.
Sarin is een door de mens gemaakte chemische stof met de formule [(CH3)2CHO] CH3P (O) F. Het werd in 1938 ontwikkeld door Duitse onderzoekers van IG Farben voor gebruik als pesticide. Sarin dankt zijn naam aan zijn ontdekkers: Schrader, Ambros, Rüdiger en Van der Linde. Als een massavernietigingswapen en chemisch wapen wordt sarin geïdentificeerd door de NAVO-aanduiding GB. De productie en opslag van sarin was verboden door de Chemical Weapons Convention van 1993.
Pure Sarin is kleurloos, geurloos en heeft geen smaak. Het is zwaarder dan lucht, dus Sarin-damp zinkt naar laaggelegen gebieden of naar de bodem van een kamer. De chemische stof verdampt in lucht en mengt zich gemakkelijk met water. Kleding absorbeert Sarin en zijn mengsels, die blootstelling kunnen verspreiden als besmette kleding niet aanwezig is.
Het is belangrijk om te begrijpen dat je een lage concentratie van blootstelling aan Sarin kunt overleven zolang je niet in paniek raakt en Doen zoek medische hulp. Als u de initiële blootstelling overleeft, kan het enkele minuten tot enkele uren duren om de effecten om te keren. Ga er tegelijkertijd niet vanuit dat u vrij bent alleen omdat u de eerste blootstelling hebt overleefd. Omdat effecten kunnen worden uitgesteld, is het belangrijk om medische hulp te zoeken.
Sarin is een zenuwmiddel, wat betekent dat het de normale signalering tussen zenuwcellen verstoort. Het werkt op vrijwel dezelfde manier als organofosfaatinsecticiden, blokkeert zenuwuiteinden zodat spieren niet langer kunnen samentrekken. De dood kan optreden wanneer de ademhalingsspieren niet meer effectief zijn en verstikking veroorzaken.
Sarine werkt door het enzym acetylcholinesterase te remmen. Gewoonlijk degradeert dit eiwit acetylcholine dat vrijkomt bij de synaptische spleet. De acetylcholine activeert zenuwvezels die ervoor zorgen dat spieren samentrekken. Als de neurotransmitter niet wordt verwijderd, ontspannen de spieren niet. Sarine vormt een covalente binding met het serineresidu op de actieve plaats op het cholinesterase-molecuul, waardoor het niet kan binden aan acetylcholine.
Symptomen zijn afhankelijk van de route en de intensiteit van de blootstelling. De dodelijke dosis is stapsgewijs hoger dan de dosis die kleine symptomen veroorzaakt. Het inademen van een extreem lage concentratie Sarin kan bijvoorbeeld een loopneus produceren, maar een zeer iets hogere dosis kan arbeidsongeschiktheid en de dood veroorzaken. Het begin van de symptomen hangt af van de dosis, meestal binnen enkele minuten tot uren na blootstelling. Symptomen zijn onder meer:
Als er geen antidotum wordt gegeven, kunnen de symptomen overgaan in convulsies, ademhalingsfalen en de dood.
Hoewel Sarin kan doden en permanente schade kan veroorzaken, herstellen personen die aan milde blootstelling lijden meestal volledig als ze onmiddellijk worden behandeld. De eerste en belangrijkste actie is het verwijderen van Sarin uit het lichaam. Antidotes voor Sarin omvatten atropine, Biperiden en pralidoxime. De behandeling is het meest effectief als deze onmiddellijk wordt gegeven, maar helpt nog steeds als er enkele minuten (minuten tot uren) verstrijken tussen blootstelling en behandeling. Zodra het chemische middel is geneutraliseerd, is ondersteunende medische hulp nuttig.
Geen mond-op-mond-reanimatie toedienen aan een persoon die wordt blootgesteld aan Sarin, omdat de redder kan worden vergiftigd. Als u denkt dat u bent blootgesteld aan Sarin-gas of met Sarin besmet voedsel, water of kleding, is het belangrijk om professionele medische hulp in te roepen. Spoel de blootgestelde ogen met water. Reinig de blootgestelde huid met zeep en water. Als u toegang hebt tot een beschermend ademhalingsmasker, houdt u uw adem in totdat u het masker kunt beveiligen. Noodinjecties worden meestal alleen gebruikt als symptomen van ernstige blootstelling optreden of als de Sarin wordt geïnjecteerd. Als u toegang hebt tot injectables, zorg er dan voor dat u weet wanneer u ze wel of niet moet gebruiken, omdat de chemicaliën die worden gebruikt om Sarin te behandelen, hun eigen risico's met zich meebrengen.