Hoe ons afstemmingsgedrag het dagelijks leven vormgeeft

Sociologen erkennen dat mensen veel ongezien werk doen om ervoor te zorgen dat onze interacties met anderen verlopen zoals wij dat willen. Veel van dat werk gaat over akkoord gaan met of uitdagen wat sociologen 'de definitie van de situatie' noemen. Afstemmende actie is elk gedrag dat aan anderen de acceptatie van een bepaalde definitie van de situatie aangeeft, terwijl een opnieuw afstemmende actie een poging is om de definitie van de situatie te veranderen.

Wanneer bijvoorbeeld de lichten van het huis dimmen in een theater, stopt het publiek meestal met praten en richt hun aandacht op het podium. Dit duidt op hun acceptatie en steun voor de situatie en verwachtingen die daarbij horen en vormt een afstemmende actie.

Omgekeerd probeert een werkgever die seksuele vooruitgang boekt bij een werknemer de definitie van de situatie te veranderen van werk naar seksueel intimiteit - een poging die al dan niet met een afstemmende actie kan worden ondernomen.

De theorie achter uitlijnen en uitlijnen van acties

Afstemmende en opnieuw afstemmende acties maken deel uit van het dramaturgische perspectief van socioloog Erving Goffman in de sociologie. Dit is een theorie voor het kaderen en analyseren van sociale interactie die de metafoor van het podium en een theatervoorstelling gebruikt om de fijne kneepjes van de vele sociale interacties die het dagelijks leven omvatten te bestrijden.

Centraal in het dramaturgische perspectief staat een gedeeld begrip van de definitie van de situatie. De definitie van de situatie moet worden gedeeld en collectief worden begrepen om sociale interactie te laten plaatsvinden. Het is gebaseerd op algemeen begrepen sociale normen. Zonder dat zouden we niet weten wat we van elkaar kunnen verwachten, wat we tegen elkaar moeten zeggen of hoe we ons moeten gedragen.

Volgens Goffman is een afstemmende actie iets dat een persoon doet om aan te geven dat ze het eens zijn met de bestaande definitie van de situatie. Simpel gezegd betekent het meegaan met wat wordt verwacht. Een herschikkende actie is iets dat is ontworpen om de definitie van de situatie uit te dagen of te veranderen. Het is iets dat ofwel met normen breekt of nieuwe normen wil vaststellen.

Voorbeelden van acties uitlijnen

Uitlijnen van acties is belangrijk omdat ze de mensen om ons heen vertellen dat we ons op de verwachte en normale manier zullen gedragen. Ze kunnen heel gewoon en alledaags zijn, zoals in de rij wachten om iets te kopen in een winkel, een vliegtuig op een ordelijke manier verlaten nadat het is geland, of een klaslokaal verlaten bij het luiden van de bel en op weg gaan naar het volgende vóór het volgende bel klinkt.

Ze kunnen ook schijnbaar belangrijker of gewichtiger zijn, zoals wanneer we een gebouw verlaten nadat een brandalarm is geactiveerd, of wanneer we zwart dragen, onze hoofden buigen en op een zachte toon spreken tijdens een begrafenis.

Welke vorm ze ook aannemen, afstemmende acties zeggen tegen anderen dat we het eens zijn met de normen en verwachtingen van een bepaalde situatie en dat we dienovereenkomstig zullen handelen.

Voorbeelden van opnieuw uitlijnen acties

Afstemmende acties zijn belangrijk omdat ze de mensen om ons heen vertellen dat we breken met normen en dat ons gedrag waarschijnlijk onvoorspelbaar is. Ze geven een signaal aan degenen met wie we omgaan, die gespannen, ongemakkelijke of zelfs gevaarlijke situaties kunnen volgen. Belangrijk is dat het opnieuw afstemmen van acties ook kan aangeven dat de persoon die ze maakt, gelooft dat de normen die typisch de gegeven situatie definiëren, onjuist, immoreel of onrechtvaardig zijn en dat een andere definitie van de situatie vereist is om dit te herstellen.

Toen bijvoorbeeld enkele publieksleden stonden en begonnen te zingen tijdens een symfonieoptreden in St. Louis in 2014, waren de artiesten op het podium en de meeste publieksleden geschokt. Dit gedrag heeft de typische definitie van de situatie voor een klassieke muzikale uitvoering in een theater aanzienlijk opnieuw gedefinieerd. Dat ze vouwbanners veroordeelden die het doden van de jonge zwarte man Michael Brown veroordeelden en een slavenhymne zongen, definieerden de situatie opnieuw als een van vreedzaam protest en een oproep tot actie aan de meestal blanke publieksleden om de strijd voor gerechtigheid te steunen.

Maar het opnieuw afstemmen van acties kan ook alledaags zijn en kan zo simpel zijn als verduidelijken in een gesprek wanneer iemands woorden verkeerd worden begrepen.

Bijgewerkt door Nicki Lisa Cole, Ph.D.