Necropsy is een dissectie van een dood dier om de doodsoorzaak te bepalen. In wezen is het een autopsie uitgevoerd op een dier, zoals een walvis of haai. Necropsies kunnen ons helpen meer te weten te komen over de biologie van een dier, hoe het wordt beïnvloed door ziekte of hoe menselijke interacties dieren kunnen beïnvloeden.
Dierenartsen verrichten regelmatig necropsieën op vee om te bepalen of de doodsoorzaak te wijten is aan ziekte of andere omgevingsfactoren die de rest van het vee kunnen beïnvloeden. Als we vroeg worden betrapt, kunnen we de informatie gebruiken om uitbraken te voorkomen of te beperken. Dierentuinen en andere instellingen die voor dieren zorgen, verrichten ook necropsieën op dieren die onder hun hoede zijn gestorven om de veiligheid van andere dieren die kunnen.
Sommige van de procedures voor een necropsie omvatten het verzamelen van monsters uit een of meer van de interne organen, het onderzoeken van de maaginhoud en het zoeken naar tekenen van trauma. Het bloed zal ook worden onderzocht om enzymwaarden en andere factoren te bepalen. Uit de necropsie kunnen onderzoekers en dierenartsen bepalen hoe oud een dier is, of een vrouw zwanger was of niet en wat het dier at.
Als het gaat om walvissen, worden skeletten na de necropsie bewaard en naar universiteiten, scholen en musea gestuurd, zodat het exemplaar tot ver in de toekomst kan worden bestudeerd.