Hoe neologismen Engels in leven houden

Een neologisme is een nieuw bedacht woord, uitdrukking of gebruik. Het wordt ook wel munten genoemd. Niet alle neologismen zijn volledig nieuw. Sommige zijn nieuwe toepassingen voor oude woorden, terwijl andere het resultaat zijn van nieuwe combinaties van bestaande woorden. Ze houden de Engelse taal levend en modern.

Een aantal factoren bepalen of een neologisme in de taal zal blijven bestaan. "Zelden komt een woord algemeen in gebruik", zei de schrijver Rod L. Evans in zijn boek "Tyrannosaurus Lex 2012", "tenzij het vrij duidelijk op andere woorden lijkt." 

Welke eigenschappen helpen een nieuw woord overleven?

Susie Dent bespreekt in "The Language Report: English on the Move, 2000-2007" precies wat een nieuw woord succesvol maakt en een woord dat een goede kans heeft om in gebruik te blijven.

"In de jaren 2000 (of de jaren negentig, oughties of ritsen), heeft een nieuw geslagen woord een ongekende kans gehad om gehoord te worden buiten de oorspronkelijke maker. Met 24-uurs berichtgeving in de media, en de oneindige ruimte van het internet, de keten van oren en mond is nog nooit zo lang geweest, en de herhaling van een nieuw woord vandaag duurt slechts een fractie van de tijd die het 100 of zelfs 50 jaar geleden zou hebben gekost. Als dan alleen het kleinste percentage nieuwe woorden het woord maakt woordenboeken, wat zijn de bepalende factoren voor hun succes? "

"In grote lijnen zijn er vijf primaire factoren die bijdragen aan het overleven van een nieuw woord: bruikbaarheid, gebruikersvriendelijkheid, blootstelling, de duurzaamheid van het onderwerp dat het beschrijft en de mogelijke associaties of uitbreidingen. Als een nieuw woord aan deze robuuste criteria voldoet, maakt een zeer goede kans op opname in het moderne lexicon. "

Wanneer Neologisms gebruiken

Hier is wat advies over wanneer neologismen nuttig zijn uit "The Economist Style Guide" uit 2010.

"Een deel van de kracht en vitaliteit van het Engels is de bereidheid om nieuwe woorden en uitdrukkingen te verwelkomen en nieuwe betekenissen voor oude woorden te accepteren."

"Toch gaan dergelijke betekenissen en gebruiken vaak zo snel weg als ze aankwamen."

"Voordat je het laatste gebruik pakt, stel jezelf een paar vragen. Zal het waarschijnlijk de tand des tijds doorstaan? Zo nee, gebruik je het om te laten zien hoe cool je bent? Is het al een cliché geworden? geen enkel ander woord of uitdrukking doet het net zo goed? Berooft het de taal van een nuttige of geliefde betekenis? Wordt het aangepast om het proza ​​van de schrijver scherper, scherper, eufonischer, gemakkelijker te begrijpen te maken - met andere woorden, beter? Of om het er meer mee te laten lijken (ja, dat was eens cool, net zoals cool nu cool is), pompeuzer, bureaucratisch of politiek correct - met andere woorden, erger? "

Moet de Engelse taal neologismen verbannen?

Brander Matthews becommentarieerde het idee dat evolutionaire veranderingen in taal verboden zouden moeten worden in zijn boek "Essays on English" in 1921.

"Ondanks de verergerde protesten van de houders van autoriteit en traditie, maakt een levende taal nieuwe woorden omdat deze nodig kunnen zijn; het schenkt nieuwe betekenissen aan oude woorden; het leent woorden uit vreemde talen; het wijzigt zijn gebruik om directheid te bereiken en te bereiken Vaak zijn deze nieuwigheden weerzinwekkend, maar ze kunnen acceptatie winnen als ze zichzelf voor de meerderheid goedkeuren. Dit onstuitbare conflict tussen stabiliteit en mutatie en tussen autoriteit en onafhankelijkheid kan worden waargenomen in alle tijdperken in de evolutie van alle talen, in het Grieks en in Latijn in het verleden, evenals in het Engels en in het Frans in het heden. "

"De overtuiging dat een taal 'vast' zou moeten zijn, dat wil zeggen stabiel gemaakt, of met andere woorden, verboden om zichzelf op enigerlei wijze te wijzigen, werd in de 17e en 18e eeuw door een groot aantal geleerden gedragen. Ze waren meer vertrouwd met de dode talen, waarin de woordenschat is gesloten en waarin gebruik versteend is, dan met de levende talen, waarin er altijd onophoudelijke differentiatie en eindeloze uitbreiding is. Een levende taal 'repareren' is eindelijk een ijdele droom, en als het tot stand zou kunnen worden gebracht, zou het een verschrikkelijke ramp zijn. Gelukkig staat taal nooit onder de exclusieve controle van geleerden; het behoort niet alleen aan hen toe, omdat ze vaak geneigd zijn te geloven; het behoort aan allen die het als moeder hebben -tong."