Hoe werken potloodgummen?

Romeinse schriftgeleerden schreven op papyrus met een dunne staaf van lood, een stylus genoemd. Lood is een zacht metaal, dus liet de stylus een lichte, leesbare markering achter. In 1564 werd een grote grafietafzetting ontdekt in Engeland. Grafiet laat een donkerder merkteken achter dan lood, en het is niet giftig. Potloden begonnen te worden gebruikt, vergelijkbaar met de stylus, behalve met een verpakking om de handen van de gebruiker schoon te houden. Wanneer u een potloodmarkering wist, verwijdert u grafiet (koolstof), geen lood.

Een gum, op sommige plaatsen een rubber genoemd, is een item dat wordt gebruikt om de markeringen van potloden en sommige soorten pennen te verwijderen. Moderne gummen zijn er in alle kleuren en kunnen zijn gemaakt van rubber, vinyl, plastic, gom of vergelijkbare materialen.

A Little Eraser History

Voordat de gum werd uitgevonden, kon je een opgerold stuk wit brood (afgesneden korsten) gebruiken om potloodstrepen te verwijderen (sommige kunstenaars gebruiken nog steeds brood om houtskool of pastelkleuren te verlichten).

Edward Naime, een Engelse ingenieur, wordt gecrediteerd met de uitvinding van de gum (1770). Het verhaal gaat dat hij een stuk rubber oppakte in plaats van het gebruikelijke pakje brood en de eigenschappen ervan ontdekte. Naime begon rubberen gummen te verkopen, de eerste praktische toepassing van de stof, die zijn naam dankt aan het vermogen om potloodstrepen uit te vegen.

Rubber was, net als brood, bederfelijk en zou na verloop van tijd slecht worden. Charles Goodyear's uitvinding van het vulkanisatieproces (1839) leidde tot een wijdverbreid gebruik van rubber. Gommen werden gemeengoed.

In 1858 ontving Hymen Lipman een patent voor het bevestigen van gummen aan de uiteinden van potloden, hoewel het patent later ongeldig werd omdat het twee producten combineerde in plaats van een nieuwe uit te vinden.

Hoe werken gummen??

Gommen nemen grafietdeeltjes op en verwijderen deze van het oppervlak van het papier. Kortom, de moleculen in gummen zijn 'plakkeriger' dan het papier, dus wanneer de gum op de potloodmarkering wordt gewreven, plakt het grafiet bij voorkeur boven het papier aan de gum. Sommige gummen beschadigen de bovenste laag van het papier en verwijderen deze ook. Gommen bevestigd aan potloden absorberen de grafietdeeltjes en laten een residu achter dat moet worden weggeborsteld. Dit type gum kan het oppervlak van het papier verwijderen. Zachte vinylgummen zijn zachter dan de gummen die aan potloden zijn bevestigd, maar zijn verder vergelijkbaar.

Kunstgomgummen zijn gemaakt van zacht, grof rubber en worden gebruikt om grote delen potloodvlekken te verwijderen zonder het papier te beschadigen. Deze gummen laten veel residu achter.

Kneedgommen lijken op stopverf. Deze buigzame gummen absorberen grafiet en houtskool zonder slijtage. Kneedgommen kunnen aan het papier kleven als ze te warm zijn. Ze nemen uiteindelijk voldoende grafiet of houtskool op zodat ze sporen achterlaten in plaats van ze op te pakken en moeten worden vervangen.