Gouldian Finches Fine, Feateded Cheaters

Vrouwelijke Gouldian-vinken staan ​​niet altijd hun partner bij. Als ze de kans krijgen, zullen ze genieten van een promiscue tryst met een andere man. Maar deze ontrouw is niet alleen maar luchtig bedrog. Het is een evolutionaire truc waarmee de vrouwelijke vinken de overlevingskansen van hun nakomelingen kunnen vergroten.

De voordelen van promiscuïteit bij monogame dieren zoals de Gouldian-vink zijn eenvoudig voor mannen, maar minder duidelijk voor vrouwen. Promiscuity biedt mannelijke vinken een manier om het aantal nakomelingen waar ze vader van zijn te vergroten. Als een korte romantische ontmoeting een man in staat stelt om meer nakomelingen te krijgen dan zijn partner zou kunnen bieden, dan is de act een evolutionair succes. Maar bij vrouwen zijn de voordelen van promiscuïteit ingewikkelder. Er zijn slechts zoveel eieren die een vrouwtje in één broedseizoen kan leggen en het hebben van een affaire verhoogt niet het aantal nakomelingen dat uit die eieren zal komen. Dus waarom zou een vrouwelijke vink een minnaar aannemen??

Om die vraag te beantwoorden, moeten we eerst nader kijken naar wat er gaande is in de Gouldian-vinkpopulatie.

Gouldian vinken zijn polymorf. Wat dat betekent is dat de individuen in de Gouldian-vinkpopulatie twee verschillende vormen of "morphs" vertonen. De ene morph heeft een gezicht met rode veren (dit wordt de "rode morph" genoemd) en de andere heeft een gezicht met zwarte veren (dit wordt de "zwarte morph" genoemd).

De verschillen tussen de rode en zwarte morphs lopen dieper dan de kleur van hun gezichtsveren. Hun genetische samenstelling verschilt ook, zozeer zelfs, dat als een niet-overeenkomend paar vogels (een zwarte en een rode morph) nakomelingen voortbrengt, hun jongen een 60 procent hoger sterftecijfer hebben dan nakomelingen geproduceerd door ouders die dezelfde morph zijn. Deze genetische onverenigbaarheid tussen de morphs betekent dat vrouwen die paren met mannen van dezelfde morph betere overlevingskansen voor hun nakomelingen veiligstellen.

Toch vormen vinken in het wild, ondanks de genetische nadelen van niet-overeenkomende morphs, vaak monogame paarbindingen met partners van de andere morph. Wetenschappers schatten dat bijna een derde van alle wilde paren van Gouldian-vink paren. Deze hoge mate van incompatibiliteit eist hun nakomelingen en maakt ontrouw een potentieel voordelige optie.

Dus als een vrouw samengaat met een man die meer compatibel is dan haar partner, zorgt ze ervoor dat ten minste sommige van haar nakomelingen baat zullen hebben bij hogere overlevingskansen. Terwijl promiscue mannetjes meer nakomelingen kunnen produceren en hun conditie met enorme aantallen kunnen versterken, promiscue vrouwtjes zorgen voor beter evolutionair succes door niet meer nakomelingen te produceren, maar genetisch fittere nakomelingen.

Dit onderzoek werd uitgevoerd door Sarah Pryke, Lee Rollins en Simon Griffith van de Macquarie University in Sydney, Australië en werd gepubliceerd in het tijdschrift Wetenschap.

Gouldian-vinken worden ook wel regenboogvinken, Lady Gouldian-vinken of Gould's-vinken genoemd. Ze zijn endemisch voor Australië, waar ze de tropische savannebossen van het schiereiland Cape York, het noordwesten van Queensland, het Northern Territory en delen van West-Australië bewonen. De soort is geclassificeerd als bijna bedreigd door de IUCN. Gouldian vinken worden bedreigd door habitatvernietiging als gevolg van begrazing en brandmanagement.

Referenties

Pryke, S., Rollins, L., & Griffith, S. (2010). Vrouwtjes gebruiken meerdere paring en genetisch geladen sperma-competitie om compatibele genen te mikken Wetenschap, 329 (5994), 964-967 DOI: 10.1126 / science.1192407

BirdLife International 2008. Erythrura gouldiae. In: IUCN 2010. IUCN Rode lijst met bedreigde soorten. Versie 2010.3.