Bij het bespreken van verschillende soorten marktstructuren bevinden monopolies zich aan het ene uiteinde van het spectrum, met slechts één verkoper op monopolistische markten, en perfect concurrerende markten aan het andere uiteinde, met veel kopers en verkopers die identieke producten aanbieden. Dat gezegd hebbende, er is veel middelpunt voor wat economen 'onvolmaakte concurrentie' noemen. Onvolmaakte concurrentie kan verschillende vormen aannemen, en de specifieke kenmerken van een onvolmaakt concurrerende markt hebben gevolgen voor de marktresultaten voor consumenten en producenten.
Monopolistische concurrentie is een vorm van imperfecte concurrentie. Monopolistisch concurrerende markten hebben een aantal specifieke kenmerken:
In wezen worden monopolistische concurrerende markten als zodanig genoemd omdat, hoewel bedrijven tot op zekere hoogte met elkaar concurreren om dezelfde groep klanten, het product van elk bedrijf een beetje anders is dan dat van alle andere bedrijven, en daarom heeft elk bedrijf iets wat lijkt op een mini-monopolie op de markt voor zijn output.
Vanwege productdifferentiatie (en bijgevolg marktmacht) zijn bedrijven in monopolistisch concurrerende markten in staat om hun producten te verkopen tegen prijzen boven hun marginale productiekosten, maar gratis in- en uitstap drijven de economische winst voor bedrijven in monopolistisch concurrerende markten tot nul. Bovendien hebben bedrijven in monopolistisch concurrerende markten te lijden van "overcapaciteit", wat betekent dat zij niet met de efficiënte hoeveelheid productie werken. Deze observatie, samen met de verhoging van de marginale kosten die aanwezig zijn in monopolistisch concurrerende markten, impliceert dat monopolistisch concurrerende markten het maatschappelijk welzijn niet maximaliseren.