El Sidrón, 50.000 jaar oude Neanderthaler-site

El Sidrón is een karstgrot in de regio Asturië in Noord-Spanje, waar de skeletresten van een familiegroep van 13 Neanderthalers werden ontdekt. Fysiek bewijs gevonden in de grot suggereert dat deze familie 49.000 jaar geleden werd vermoord en kannibaliseerd door een andere groep, het motief dacht de overleving van de plunderende groep te zijn geweest.

De grot

Het grottensysteem van El Sidrón strekt zich uit over de aangrenzende heuvel met een lengte van ongeveer 3,7 km, met een grote centrale hal van ongeveer 200 m lang. Het deel van de grot met Neanderthaler-fossielen wordt de Ossuariumgalerij genoemd en het is ~ 90 ft (28 m) lang en 40 ft (12 m) breed. Alle menselijke resten die op de site zijn gevonden, zijn teruggevonden in een enkele afzetting, Stratum III genaamd.

De Ossuariumgalerij (Galería del Osario in het Spaans) is een kleine zijgalerij, ontdekt in 1994 door grotonderzoekers, die menselijke resten tegenkwam en het noemde in de veronderstelling dat het een opzettelijke begrafenis was. De botten liggen allemaal binnen een gebied van ongeveer 64 m².

Het behoud van de botten is uitstekend: de botten vertonen zeer beperkte vertrapping of erosie en nee, er zijn grote carnivoor tandsporen. De botten en stenen werktuigen in de Ossuariumgalerij bevinden zich echter niet op hun oorspronkelijke locatie. Geologische analyse van de bodems in dat gebied suggereert dat de botten in de grot vielen door een verticale schacht, in een enorme wateraangedreven afzetting, waarschijnlijk als gevolg van een overstroming na een onweersbui.

Artefacten in El Sidrón

Meer dan 400 lithische artefacten zijn teruggevonden op de Neanderthaler-site in El Sidrón, allemaal gemaakt van lokale bronnen, meestal chert, silex en kwartsiet. Zijschrapers, denticulaten, een handbijl en verschillende Levallois-punten behoren tot de stenen werktuigen. Deze artefacten vertegenwoordigen een Mousteriaanse assemblage, en de makers van de lithieken waren Neanderthalers.

Ten minste 18 procent van de stenen werktuigen kan worden teruggeplaatst in twee of drie Silex-kernen: dat suggereert dat de werktuigen werden gemaakt op de bezettingsplaats waar de Neanderthalers werden gedood. Er waren slechts 51 fragmenten van niet-menselijke dierlijke overblijfselen in de collecties.

El Sidrón familie

De botassemblage in El Sidrón is bijna uitsluitend Neanderthaler menselijke resten, die in totaal 13 personen vertegenwoordigen. Individuen geïdentificeerd in El Sidrón omvatten zeven volwassenen (drie mannen, vier vrouwen), drie adolescenten tussen de 12 en 15 jaar oud (twee mannen, een vrouw), twee jongeren tussen 5 en 9 jaar (één man, één onbepaalde geslacht) en één baby (onbepaald). Alle skeletelementen zijn aanwezig. Tandheelkundig onderzoek suggereert dat de volwassenen allemaal vrij jong waren op het moment van overlijden.

Analyse van mitochondriaal DNA ondersteunt de hypothese dat de 13 individuen een familiegroep vertegenwoordigen. Zeven van de 13 individuen delen hetzelfde mtDNA-haplotype en drie van de vier volwassen vrouwtjes hebben verschillende mtDNA-lijnen. De jongere juveniel en het kind delen mtDNA met een van de volwassen vrouwtjes, en dus waren ze waarschijnlijk haar kinderen. De mannen waren dus allemaal nauw verwant, maar de vrouwen kwamen van buiten de groep. Dat suggereert dat deze Neanderthaler familie een patrilokaal verblijfspatroon hanteerde.

Ander bewijs van nauwe verwantschap omvat tandafwijkingen en andere fysieke kenmerken die door sommige personen worden gedeeld.

Bewijs voor kannibalisme

Hoewel er geen carnivore tandsporen op het bot zijn, zijn de botten sterk gefragmenteerd en vertonen snijtekens gemaakt door stenen werktuigen, wat aangeeft dat de Neanderthalers vrijwel zeker werden gedood en kannibaliseerd door een andere Neanderthaler groep, niet door aaseters..

Snijsporen, schilfering, percussie putjes, conchoidale littekens en klevende schilfers op de botten bieden allemaal sterk bewijs voor kannibalisme in El Sidrón. De lange botten van de mensen vertonen diepe littekens; verschillende botten zijn opengebroken om merg of hersenen te verkrijgen.

De botten van de Neanderthalers geven ook aan dat ze gedurende hun hele leven last hadden van voedingsstress, met een dieet dat voornamelijk bestond uit planten (zaden, noten en knollen) en een kleinere hoeveelheid vlees. Deze gegevens samen leiden ertoe dat onderzoekers geloven dat deze familie het slachtoffer was van kannibalisme om te overleven door een andere groep, die mogelijk ook aan voedingsstress leed.

Daten El Sidrón

De oorspronkelijke gekalibreerde AMS-datums op drie menselijke specimens varieerden tussen 42.000 en 44.000 jaar geleden, met een gemiddelde gekalibreerde leeftijd van 43.179 +/- 129 cal BP. Racering van aminozuur datering van gastropoden en menselijke fossielen ondersteunde die datering.

Directe radiokoolstofdata op de botten zelf waren aanvankelijk niet consistent, maar bronnen van besmetting werden op de site geïdentificeerd en er werden nieuwe protocollen opgesteld voor El Sidrón om herbesmetting op de site te voorkomen. Botfragmenten die zijn teruggewonnen met behulp van het nieuwe protocol, dateren uit radiokoolstoffen, verkrijgen een veilige datum van 48.400 +/- 3200 RCYBP, of het vroege deel van de geologische fase genaamd Marine Isotope 3 (MIS 3), een periode waarvan bekend is dat deze snel heeft plaatsgevonden klimaatschommelingen.