Mestkevers en Tumblebugs, Subfamilie Scarabaeinae

Waar zouden we zijn zonder mestkevers? We zouden waarschijnlijk heup diep in kak begraven zijn, dat is waar. Mestkevers doen het vuile werk in onze wereld door dierlijk afval af te breken, te begraven en te consumeren. Echte mestkevers en tumblebugs behoren tot de subfamilie Scarabaeinae (soms Coprinae genoemd).

Beschrijving:

De subfamilie Scarabaeinae is een grote insectengroep, dus er is nogal wat variatie in de grootte, kleur en vorm van mestkevers. De meeste mestkevers en tumblebugs zijn zwart, maar een paar meer flamboyante soorten komen in briljante tinten groen of goud. Mestkevers variëren in grootte van ongeveer 5 mm tot 30 mm lang. Net onder de frons (voorhoofd), het exoskelet van de mestkever vormt een afgeronde schildachtige structuur genaamd a clypeus, die de monddelen bedekt. Sommige mannelijke mestkevers bezitten indrukwekkende horens, die ze gebruiken als wapens om andere mannelijke concurrenten af ​​te weren.

Zelfs een beginnende toeschouwer kan een mestkever herkennen aan zijn gedrag. Als bij toverslag verschijnen mestkevers op nieuwe meststapels en beginnen ze het pasteitje snel uit elkaar te scheuren. Een enkele stapel olifantsvraat trok 16.000 mestkevers aan, met 4.000 scatofielen al aan het werk in de eerste 15 minuten nadat de poep op de grond was afgezet. Als je een mestkever wilt zien, zoek dan een nieuw koeienpasteitje om te observeren.

Mestkevers spelen een belangrijke rol in de ecosystemen waarin ze leven. Tuiniers zouden goed geld betalen om iemand mest in hun grond te laten werken, maar mestkevers bieden die service gratis. Terwijl ze hun ballen van poep wegrollen, verspreiden ze zaden die door het spijsverteringskanaal van de herbivoor zijn gegaan en in zijn korst zijn gewikkeld. Mestkevers en tumblebugs recyclen voedingsstoffen en helpen planten gedijen. En vergeet niet dat al die stapels kak andere, hinderlijke insecten aantrekken, zoals viezigheid. Wanneer mestkevers snel opruimen, voorkomen ze dat veel ziekteverwekkende plagen zich voortplanten.

Classificatie:

Koninkrijk - Animalia
Phylum - Arthropoda
Klasse - Insecta
Bestel - Coleoptera
Familie - Scarabaeidae
Subfamilie - Scarabaeinae

Eetpatroon:

Mestkevers voeden zich voornamelijk met mest, vooral van herbivore zoogdieren, hoewel sommige kevers in deze groep zich voeden met aas, schimmels of zelfs rottend fruit. Volwassen mestkevers halen hun voeding meestal uit de vloeibare component van uitwerpselen en kunnen vaste deeltjes eruit filteren wanneer ze deze opnemen. Naarmate de mest opdroogt, wordt het minder smakelijk voor de kevers en zoeken ze naar een frissere voedselbron. Oudermestkevers voorzien hun jongen van mestballen, zodat de zich ontwikkelende nakomelingen een gemakkelijke bron van voedsel hebben wanneer ze uit hun eieren komen. Mestkeverlarven kunnen het drogere, vezelrijke deel van de mest verteren en kauwen op monddelen om het te consumeren.

Levenscyclus:

Zoals alle kevers, ondergaan mestkevers een volledige metamorfose met vier levensfasen: ei, larve, pop en volwassen.

De moedermestkever legt haar eieren in mestballen, die de ouders vakkundig begraven of in ondergrondse tunnels rollen. Elk ei wordt in zijn eigen kamer geplaatst en komt binnen een paar weken uit.

In het algemeen zullen larven van mestkevers ongeveer 3 maanden voeden en drie instars vervellen voordat ze verpoppen in hun mestkamers. De volwassene komt binnen 1-4 weken uit zijn broedmassa en graaft vervolgens zijn weg naar het bodemoppervlak.

Speciaal gedrag:

De mestkever leeft van stapels kak, maar dat betekent niet dat het een gemakkelijk leven is. Die rotzooi is een echte gratis voor iedereen mestkever die de lekkerste hunk probeert te pakken en weg te rennen. Een stiekeme mestkever kan op de loer liggen voor een ambitieuzere kever die het werk doet om een ​​mooie, nette mestbal te rollen, en dan naar binnen stormen en stelen. Het is in het belang van de mestkever om zich snel terug te trekken met zijn poepprijs, en dat betekent dat hij de bal in een recht pad moet rollen. Als de kever onbedoeld zijn mestbal in een bocht duwt, loopt hij het risico terug in de melee te wikkelen, waar een bulle van een kever problemen kan veroorzaken.

Het is geen gemakkelijke taak om een ​​bal poep in een rechte lijn te rollen, vooral als je dit doet door deze van achteren te duwen met je achterpoten en je hoofd naar beneden. Onderzoekers die mestkevers in Afrika bestuderen, hebben onlangs aangetoond dat de kevers naar de hemel kijken voor navigatie-aanwijzingen. De zon, de maan en zelfs de geleidelijke gradiënt van licht die we de Melkweg noemen, kunnen de mestkever helpen een rechte lijn te behouden. En elke keer dat een mestkever een obstakel tegenkomt - een rots, een depressie in de grond, of misschien een klomp gras - klimt hij bovenop zijn mestbal en doet een kleine oriëntatiedans totdat hij uitzoekt welke weg hij moet bewandelen.

Bereik en distributie:

Mestkevers zijn zowel overvloedig als divers, met ongeveer 6000 soorten in meer dan 250 geslachten die tot nu toe bekend zijn. Mestkevers leven op elk continent behalve Antarctica.