Domesticatie van paarden

Domesticatie is het proces waarbij mensen wilde soorten nemen en ze acclimatiseren voor het fokken en overleven in gevangenschap. In veel gevallen dienen gedomesticeerde dieren een bepaald doel voor de mens (voedselbron, arbeid, gezelschap). Het proces van domesticatie resulteert in fysiologische en genetische veranderingen in de organismen over generaties. Domesticatie verschilt van temmen doordat getemde dieren in het wild worden geboren, terwijl gedomesticeerde dieren in gevangenschap worden gefokt.

Wanneer en waar waren paarden gedomesticeerd?

De geschiedenis van paarden in de menselijke cultuur kan worden teruggevoerd tot 30.000 voor Christus toen paarden werden afgebeeld in paleolithische grotschilderingen. De paarden in de schilderijen leken op wilde dieren en men denkt dat echte domesticatie van paarden de komende tienduizenden jaren niet heeft plaatsgevonden. Er wordt gedacht dat de paarden afgebeeld in de paleolithische grotschilderingen door mensen op hun vlees werden gejaagd.

Er zijn verschillende theorieën over wanneer en waar domesticatie van het paard plaatsvond. Sommige theorieën schatten dat domesticatie plaatsvond rond 2000 voor Christus, terwijl andere theorieën domesticatie al in 4500 voor Christus plaatsen.

Bewijs uit mitochondriale DNA-onderzoeken suggereert dat de domesticatie van paarden op meerdere locaties en op verschillende tijdstippen plaatsvond. Algemeen wordt aangenomen dat Centraal-Azië een van de locaties is waar domesticatie plaatsvond, met locaties in Oekraïne en Kazachstan die archeologisch bewijs leverden.

Welke rol speelden de eerste gedomesticeerde paarden??

Door de geschiedenis heen zijn paarden gebruikt voor het rijden en voor het trekken van rijtuigen, strijdwagens, ploegen en karren. Ze speelden een belangrijke rol in oorlogvoering door soldaten de strijd in te voeren. Omdat wordt gedacht dat de eerste gedomesticeerde paarden vrij klein waren, is het waarschijnlijker dat ze werden gebruikt om karren te trekken dan voor het rijden.