chordates

Chordates (Chordata) zijn een groep dieren met gewervelde dieren, manteldieren, lancetten. Hiervan zijn de gewervelde dieren - lampreien, zoogdieren, vogels, amfibieën, reptielen en vissen - de meest bekende en zijn de groep waartoe mensen behoren.

Chordaten zijn bilateraal symmetrisch, wat betekent dat er een lijn van symmetrie is die hun lichaam verdeelt in helften die ruwweg spiegelbeelden van elkaar zijn. Bilaterale symmetrie is niet uniek voor chordaten. Andere groepen dieren-geleedpotigen, gesegmenteerde wormen en stekelhuidigen vertonen bilaterale symmetrie (hoewel ze in het geval van stekelhuidigen alleen bilateraal symmetrisch zijn tijdens het larvenstadium van hun levenscyclus; als volwassenen vertonen ze pentaradiale symmetrie).

Alle akkoorden hebben een notochord dat aanwezig is tijdens sommige of hun hele levenscyclus. Een notochord is een semi-flexibele staaf die structurele ondersteuning biedt en dient als anker voor de grote lichaamsspieren van het dier. Het notochord bestaat uit een kern van semi-vloeistofcellen die zijn ingesloten in een vezelige omhulling. Het notochord verlengt de lengte van het lichaam van het dier. Bij gewervelde dieren is het notochord alleen aanwezig tijdens het embryonale ontwikkelingsstadium en wordt het later vervangen wanneer wervels zich rond het notochord ontwikkelen om de ruggengraat te vormen. In manteldieren blijft het notochord aanwezig gedurende de hele levenscyclus van het dier.

Chordaten hebben een enkel buisvormig zenuwkoord dat langs het achterste (dorsale) oppervlak van het dier loopt en dat bij de meeste soorten een brein vormt aan het voorste (voorste) uiteinde van het dier. Ze hebben ook keelholtezakken die aanwezig zijn in een bepaald stadium van hun levenscyclus. Bij gewervelde dieren ontwikkelen keelholtezakken zich in verschillende structuren zoals de middenoorholte, de amandelen en de bijschildklieren. In aquatische chordaten ontwikkelen de keelholtes zich tot keelholtespleten die dienen als openingen tussen de keelholte en de externe omgeving.

Een ander kenmerk van chordaten is een structuur die de endostyle wordt genoemd, een ciliated groef op de ventrale wand van de keelholte die slijm afscheidt en kleine voedseldeeltjes die de keelholte binnendringen, opsluit. De endostyle is aanwezig in manteldieren en lancetten. Bij gewervelde dieren wordt de endostyle vervangen door de schildklier, een endocriene klier in de nek.

Sleuteleigenschappen

De belangrijkste kenmerken van akkoorden zijn:

• notochord
• dorsaal buisvormig zenuwkoord
• keelholtezakken en spleten
• endostyle of schildklier
• postnatale staart

Soortdiversiteit

Meer dan 75.000 soorten

Classificatie

Chordaten zijn ingedeeld in de volgende taxonomische hiërarchie:

Dieren> Chordates

Chordaten zijn onderverdeeld in de volgende taxonomische groepen:

• Lancelets (Cephalochordata) - Er leven vandaag ongeveer 32 soorten lancelets. Leden van deze groep hebben een notochord dat hun hele levenscyclus blijft bestaan. Lancelets zijn zeedieren die lange smalle lichamen hebben. Het vroegst bekende fossiele lancet,Yunnanozoon, leefde ongeveer 530 miljoen jaar geleden tijdens de Cambrische periode. Fossiele lancetten werden ook gevonden in de beroemde fossiele bedden van de Burgess Shale in British Columbia.
• Manteldieren (Urochordata) - Er zijn vandaag ongeveer 1600 soorten manteldieren in leven. Leden van deze groep zijn onder andere zee-squirts, larven en thaliaceërs. Manteldieren zijn zeefilters, waarvan de meeste een volwassen leven leiden als volwassenen, gehecht aan rotsen of andere harde oppervlakken op de zeebodem.
• Gewervelde dieren (Vertebrata) - Er leven vandaag ongeveer 57.000 soorten gewervelde dieren. Leden van deze groep zijn lampreien, zoogdieren, vogels, amfibieën, reptielen en vissen. Bij gewervelde dieren wordt het notochord tijdens de ontwikkeling vervangen door meerdere wervels die de ruggengraat vormen.

bronnen

Hickman C, Robers L, Keen S, Larson A, I'Anson H, Eisenhour D. Geïntegreerde principes van zoölogie 14de ed. Boston MA: McGraw-Hill; 2006. 910 p.

Shu D, Zhang X, Chen L. Herinterpretatie van Yunnanozoon als het vroegst bekende hemichordaat. Natuur. 1996; 380 (6573): 428-430.