In de context van chemie en fysica verwijst lading meestal naar elektrische lading, een geconserveerde eigenschap van bepaalde subatomaire deeltjes die hun elektromagnetische interactie bepaalt. Lading is een fysieke eigenschap waardoor materie een kracht binnen een elektromagnetisch veld ervaart. Elektrische ladingen kunnen positief of negatief van aard zijn. Als er geen netto elektrische lading aanwezig is, wordt de materie als neutraal of ongeladen beschouwd. Gelijke kosten (bijvoorbeeld twee positieve of twee negatieve) stoten elkaar af. Ongelijke ladingen (positief en negatief) trekken elkaar aan.
In de natuurkunde kan de term "lading" ook verwijzen naar kleurlading op het gebied van kwantumchromodynamica. In het algemeen verwijst lading naar een generator van continue symmetrie in een systeem.
De juiste eenheid voor elektrische lading is discipline-afhankelijk. In de chemie wordt een hoofdletter Q gebruikt om lading in vergelijkingen aan te geven, met de elementaire lading van een elektron (e) als een gemeenschappelijke eenheid. De van SI afgeleide ladingseenheid is de coulomb (C). Elektrotechniek gebruikt vaak de eenheid ampère-uur (Ah) voor het opladen.