Kunnen we een wollige mammoet klonen?

Je kunt de gemiddelde persoon vergeven omdat hij denkt dat het klonen van Woolly Mammoths een slam-dunk-onderzoeksproject is dat binnen enkele jaren zal worden gerealiseerd. Het is waar dat deze prehistorische olifanten meer dan 10.000 jaar geleden van de aarde verdwenen, kort na de laatste ijstijd, maar hun karkassen worden vaak gevonden ingekapseld in permafrost. Elk dier dat de laatste 100 eeuwen in diepvries heeft doorgebracht, zal ongetwijfeld bootladingen intact DNA opleveren, en dat is niet alles wat we nodig hebben om een ​​levende, ademende kloon te klonen Mammuthus primigenius?

Welnee. Wat de meeste mensen 'klonen' noemen, is een wetenschappelijke techniek waarbij een intacte cel, die intact DNA bevat, wordt omgezet in een gewone 'vanille' stamcel. (Van hier naar daar gaan brengt een ingewikkeld, zwaar proces met zich mee dat bekend staat als "de-differentiatie.") Deze stamcel mag dan een paar keer in een reageerbuis delen en wanneer het moment rijp is, wordt het geïmplanteerd in de baarmoeder van een geschikte gastheer, met als resultaat een levensvatbare foetus en (een paar maanden daarna) een levende geboorte.

Wat het klonen van een Wolharige Mammoet betreft, zijn er echter gaten in deze procedure die groot genoeg zijn om een ​​Pleistocene vrachtwagen door te rijden. Het belangrijkste:

We moeten nog een Intact Woolly Mammoth Genome herstellen

Denk er eens over na: als je runderpasteitjes niet eetbaar worden nadat ze twee of drie jaar in je vriezer hebben gelegen, wat denk je dat er dan gebeurt met de cellen van een wolharige mammoet? DNA is een zeer kwetsbare molecule, die onmiddellijk na de dood begint af te breken. Het meest waarop we kunnen hopen (en zelfs dat kan een stuk zijn) is om individuele Woolly Mammoth-genen te herstellen, die vervolgens kunnen worden gecombineerd met het genetische materiaal van moderne olifanten om een ​​"hybride" Mammoet te produceren. (Je hebt misschien gehoord van die Russische wetenschappers die beweren intact wollig mammoetbloed te hebben verzameld; vrijwel niemand gelooft dat dit daadwerkelijk het geval is.) Update: een gerenommeerd team van onderzoekers beweert de bijna volledige genomen van twee 40.000 jaar oude Woolly Mammoths te hebben gedecodeerd.

We moeten nog betrouwbare hosttechnologie ontwikkelen

Je kunt niet zomaar een Woolly Mammoth-zygote (of zelfs een hybride zygote met een combinatie van Woolly Mammoth- en Afrikaanse olifantengenen) genetisch engineeren en in de baarmoeder van een levende vrouwelijke dikhuid implanteren. De zygoot zal steevast door het immuunsysteem van de gastheer worden herkend als een vreemd voorwerp en een miskraam zal eerder in plaats van later plaatsvinden. Dit is echter geen onoverkomelijk probleem dat waarschijnlijk kan worden opgelost door geschikte nieuwe medicijnen of implantatietechnieken (of zelfs door het fokken van genetisch gemodificeerde vrouwelijke olifanten).

Als een wollige mammoet is gekloond, moeten we hem ergens geven om te leven

Dit is het deel van de "laten we een wolharige mammoet klonen!" project waaraan maar weinig mensen hebben nagedacht. Wolharige mammoeten waren kuddedieren, dus het is moeilijk om je een enkele genetisch gemanipuleerde mammoet voor te stellen die gedijt in gevangenschap, ongeacht hoeveel hulp het wordt gegeven door menselijke houders. En laten we zeggen dat we een flinke kudde mammoeten hebben gekloond; wat moet voorkomen dat deze kudde zich voortplant, zich verspreidt naar nieuwe gebieden en ecologische schade aanricht aan bestaande soorten (zoals de Afrikaanse olifant) die ook onze bescherming verdienen?

Dit is waar de problemen en uitdagingen van het klonen van Woolly Mammoths samensmelten met de problemen en uitdagingen van 'uitroeiing', een programma waarmee we (volgens de voorstanders) uitgestorven soorten zoals de Dodo Bird of de Saber-Toothed Tiger kunnen opwekken voor eeuwen van milieuschade door achteloze mensen. Het feit dat we in staat zijn om verdwenen soorten te 'uitsterven', betekent niet noodzakelijkerwijs dat we dat zouden moeten doen, en we zouden het zeker niet moeten doen zonder de vereiste hoeveelheid planning en overdenking. Het klonen van een wolharige mammoet is misschien een nette, kop-genererende truc, maar dat maakt het niet noodzakelijk tot goede wetenschap, vooral als je een verbijsterde baby Mammoet bent met een vreemd uitziende mama en een team van wetenschappers die je constant doorkijken een glazen raam!