Black-Tailed Jackrabbit-feiten

De black-tailed jackrabbit (Lepus californicus) dankt zijn naam aan zijn zwarte staart en lange oren, waardoor het oorspronkelijk de naam 'jackass rabbit' kreeg. Ondanks zijn naam is de zwartstaarthaas eigenlijk een haas en geen konijn. Hazen zijn lange oren, krachtige sprinters die worden geboren met vacht en open ogen, terwijl konijnen kortere oren en benen hebben en blind en haarloos worden geboren.

Snelle feiten: Black-Tailed Jackrabbit

• Wetenschappelijke naam: Lepus californicus
• Veelvoorkomende namen: Prairiehaas met zwarte staart, Amerikaanse woestijnhaas
• Basic Animal Group: Zoogdier
• Grootte: 18-25 inch
• Gewicht: 2,8-6,8 pond
• Levensduur: 5-6 jaar
• Eetpatroon: herbivoor
• Habitat: Noord Amerika
• Bevolking: afnemende
• Beschermingsstatus: Minste zorg

Beschrijving

De black-tailed jackrabbit is de derde grootste haas in Noord-Amerika, na de antilope jackrabbit en witstaart jackrabbit. De gemiddelde volwassene bereikt een lengte van 2 voet en weegt tussen de 3 en 6 pond. Vrouwtjes zijn meestal groter dan mannen, maar de twee geslachten lijken op elkaar.

De jackrabbit heeft lange oren en lange achterpoten. Zijn achterste vacht is agouti (zandkleurig en gepeperd met zwart), terwijl zijn buikvacht romig is. De jackrabbit met zwarte staart heeft oren met zwarte punt en een zwarte streep die de bovenkant van zijn staart bedekt en zich een paar centimeter over zijn rug uitstrekt. De onderkant van de staart is grijs tot wit.

Habitat en distributie

Black-tailed jackrabbits zijn inheems in het zuidwesten van de Verenigde Staten en Mexico. Ze leven zo ver naar het noorden als Washington en Idaho, zo ver naar het oosten als Missouri, en zo ver naar het westen als Californië en Baja. De bevolking in het Midden-Westen heeft zich naar het oosten uitgebreid en de witstaarthaas verplaatst. De soort is geïntroduceerd in Florida, evenals in kustgebieden New Jersey, Maryland en Virginia. Jackrabbits bewonen het hele jaar door dezelfde gebieden. Ze migreren niet of overwinteren. Ze bezetten een reeks habitats, waaronder prairies, bossen, woestijnheesters en akkerlanden. Waar ze ook worden gevonden, ze hebben een mengsel van struiken, forbs en grassen nodig voor voedsel, water en onderdak.

De black-tailed jackrabbit woont in de Verenigde Staten en Mexico. Chermundy / IUCN Rode lijst / Creative Commons Naamsvermelding-Gelijk delen 3.0

Eetpatroon

Hazen zijn herbivoren. Het dieet van de black-tailed jackrabbit varieert afhankelijk van de seizoensgebonden beschikbaarheid. Het omvat grassen, kleine bomen, forbs, cactussen en struiken. Terwijl jackrabbits water kunnen drinken, halen ze het meestal uit hun dieet.

Gedrag

Jackrabbits rusten overdag onder struiken en voeden de late namiddag en 's nachts. Behalve fokken leiden ze een eenzaam leven. De hazen hebben talloze roofdieren, die ze ontwijken door in zigzagpatronen te rennen met snelheden tot 30 mijl per uur en tot 20 voet te springen. Ze zwemmen door honden te peddelen met alle vier de voeten. Wanneer bedreigd, flitst de zwarte-staart jackrabbit de bleke onderkant van zijn staart om roofdieren te verwarren en nabijgelegen hazen te waarschuwen.

Reproductie en nakomelingen

Het paarseizoen van de zwartstaarthaas hangt af van waar het leeft. In koelere gebieden past hij van winter tot zomer, met twee piekbroedseizoenen. Hij broedt het hele jaar door in warmere klimaten. Mannen achtervolgen en springen naar elkaar om te concurreren voor vrouwen. Paring veroorzaakt ovulatie bij het vrouwtje. De zwangerschap duurt tussen de 41 en 47 dagen.

In warme gebieden hebben jackrabbits meer nesten, maar minder jongen (jonge hanen) per nest. In het noordelijke deel van hun assortiment, nesten gemiddeld 4,9 hendels, terwijl in de zuidelijke regio, nesten gemiddeld slechts 2,2 hendels. Het vrouwtje kan een ondiepe depressie afschrapen en het als een nest met vacht bekleden of kan in een reeds bestaande depressie bevallen. De jongen worden geboren met open ogen en volle vacht. Ze zijn vrijwel onmiddellijk na de geboorte mobiel. Vrouwtjes verzorgen hun jongen, maar beschermen hen niet of verzorgen ze anders niet. De jongen worden rond de leeftijd van 8 weken gespeend. Ze blijven samen minstens een week na het verlaten van het nest. Mannen zijn geslachtsrijp als ze 7 maanden oud zijn. Terwijl vrouwtjes op ongeveer dezelfde leeftijd volwassen worden, broeden ze meestal pas in hun tweede jaar. Omdat ze zwaar worden gejaagd door andere soorten en onderhevig zijn aan tal van ziekten, overleven weinig zwart-staart jackrabbits hun eerste jaar. Ze kunnen echter 5 tot 6 jaar in het wild leven.

Black-tailed jackrabbits voeden hun jongen, maar verzorgen ze anders niet. predrag1 / Getty Images

Beschermingsstatus

De Internationale Unie voor Natuurbehoud (IUCN) classificeert de staat van instandhouding van de black-tailed jackrabbit als "minste zorg". Hoewel de haas relatief vaak voorkomt, neemt de populatie af.

Gevaren

De jackrabbit wordt geconfronteerd met verschillende bedreigingen. Het leefgebied is verminderd en gefragmenteerd door residentiële en commerciële ontwikkeling, landbouw en houtkap. In veel gebieden wordt het vervolgd als een landbouwplaag. De soort wordt beïnvloed door veranderingen in roofdierpopulaties, ziekten en invasieve soorten. In sommige gebieden beïnvloeden wilde katten jackrabbit-populaties. Het is mogelijk dat klimaatverandering invloed heeft op de black-tailed jackrabbit.

Black-Tailed Jackrabbits and Humans

Jackrabbits worden gejaagd voor sport, ongediertebestrijding en voedsel. Black-tailed jackrabbits worden echter vaak vermeden omdat ze veel parasieten en ziekten dragen. Dode jackrabbits moeten met handschoenen worden behandeld om blootstelling aan ziekten te voorkomen. Hun vlees moet grondig worden gekookt om parasieten te doden en infectie met tularemie (konijnenkoorts) te voorkomen.