Biografie van Gregory Jarvis, Challenger Astronaut

Gregory Bruce Jarvis was een Amerikaanse astronaut die een uitgebreide achtergrond had als ingenieur voor zijn werk bij NASA. Hij stierf in de Uitdager ramp op 28 januari 1986, op zijn eerste en enige reis naar de ruimte.

Snelle feiten: Gregory Jarvis

• Geboren: 24 augustus 1944 in Detroit, Michigan
• Ging dood: 28 januari 1986 in Cape Canaveral, Florida
• Ouders: A. Bruce Jarvis en Lucille Ladd (gescheiden)
• Echtgenoot: Marcia Jarboe Jarvis, trouwde in juni 1968
• Onderwijs: B.S. diploma van de Staatsuniversiteit van New York te Buffalo en M.S. diploma van Northeastern University, beide in elektrotechniek
• Militaire loopbaan: Luchtmacht Verenigde Staten 1969-73
• Werk: Hughes Aircraft van 1973 tot 1986, geselecteerd als kandidaat voor astronauten in 1984

Vroege leven

Gregory Bruce Jarvis werd geboren in Detroit, Michigan, op 24 augustus 1944. Toen hij opgroeide, was hij nauw betrokken bij verschillende sporten en was hij ook een klassieke gitarist. Zijn vader, Greg Jarvis en moeder, Lucille Ladd, scheidden toen hij aan de universiteit aan de State University van New York zat. Hij studeerde elektrotechniek en behaalde zijn bachelordiploma in 1967. Daarna volgde hij een masterdiploma in elektrotechniek in Northeastern. Na zijn afstuderen diende hij vier jaar bij de luchtmacht en bereikte hij de rang van kapitein. 

Werk bij Hughes Aircraft

In 1973 trad Jarvis toe tot Hughes Aircraft Company, waar hij als ingenieur aan verschillende satellietprogramma's werkte. De komende jaren diende hij als ingenieur voor het MARISAT-programma, dat bestond uit een reeks maritieme communicatiesatellieten. Daarna werkte hij aan communicatiesystemen voor militair gebruik voordat hij bij het Advanced Program Laboratory ging werken aan de LEASAT-systemen. De technologie zorgde voor synchrone communicatie voor verschillende toepassingen. In 1984 meldde Jarvis zich samen met 600 andere Hughes-ingenieurs aan om payload-specialisten te worden voor NASA-vluchten.

Werk met NASA

Gregory Jarvis werd in 1984 door NASA geaccepteerd voor training. Hij werd vermeld als een payload-specialist, een categorie met mensen die zijn opgeleid door commerciële of onderzoeksinstellingen om specifieke ruimteveervluchten te maken. Zijn voornaamste interesse was het effect van gewichtloosheid op vloeistoffen. Jarvis kreeg de vluchtstatus en moest in 1985 de ruimte in. Zijn plaats werd ingenomen door Jake Garn, een Amerikaanse senator die de ruimte in wilde vliegen. Een andere senator, Bill Nelson, kwam tussenbeide en wilde ook vliegen, dus de vlucht van Jarvis werd uitgesteld tot 1986. 

Jarvis werd aan boord als de payload-specialist op STS-51L aangesteld Uitdager shuttle. Het zou de 25e shuttle-missie zijn die werd uitgevoerd door NASA en de eerste leraar in de ruimte omvatte, Christa McAuliffe. Jarvis kreeg de opdracht om vloeistoffen in de ruimte, in het bijzonder de effecten op vloeistofgestookte raketten, te bestuderen als onderdeel van een experiment met vloeistofdynamica. Zijn specifieke taken waren het testen van de reactie van satellietstuwstoffen op shuttlemanoeuvres.

Gregory B. Jarvis tijdens de training voor zijn shuttle-missie. NASA 

Voor 51L, Uitdager droeg een tracking en data relay-satelliet (TDRS), evenals de Spartan Halley shuttle-puntige tool voor astronomie. Jarvis en de anderen zouden verantwoordelijk zijn voor hun inzet, terwijl collega Christa McAuliffe lessen uit de ruimte zou geven en een aantal studentenexperimenten zou volgen die aan boord van de shuttle in de ruimte worden uitgevoerd. Hoewel niet specifiek in het missieplan, had astronaut Ronald McNair zijn saxofoon meegenomen en was hij van plan om een ​​kort concert vanuit de ruimte te spelen.

The Challenger Disaster

De ruimtependel Uitdager werd verwoest in een explosie 73 seconden na lancering op 28 januari 1986. Naast Gregory Jarvis werden bemanningsleden Christa McAuliffe, Ron McNair, Ellison Onizuka, Judith A. Resnik, Dick Scobee en Michael J. Smith gedood in de ramp . Nadat de overblijfselen van Jarvis waren gevonden, werd hij gecremeerd en op zee verspreid door zijn weduwe, Marcia Jarboe Jarvis.  

Priveleven

Gregory Jarvis huwde Marcia Jarboe in 1968 nadat ze elkaar op de universiteit hadden ontmoet. Ze waren actief in de sport, met name op lange afstand fietsen. Ze hadden geen kinderen. Marcia werkte als tandartsassistente. 

Onderscheidingen en prijzen

Gregory Jarvis ontving postuum de Congressional Space Medal of Honor. Er is een technisch gebouw aan de Staatsuniversiteit van New York, Buffalo, naar hem vernoemd, evenals een dam in de staat New York. 

Jarvis, samen met andere bemanningsleden, was het onderwerp van een film genaamd "Beyond the Stars" en een documentaire met de naam "For All Mankind", gewijd aan het offer van de bemanning van de Challenger.

bronnen

• 'Gregory B. Jarvis.' De Astronauts Memorial Foundation, www.amfcse.org/gregory-b-jarvis.
• Jarvis, www.astronautix.com/j/jarvis.html.
• Knight, J.D. "Gregory Jarvis - Challenger Memorial on Sea and Sky." Sea and Sky - Explore the Oceans Below and the Universe Above, www.seasky.org/space-exploration/challenger-gregory-jarvis.html.
• Nordheimer, Jon. "GREGORY JARVIS." The New York Times, The New York Times, 10 februari 1986, www.nytimes.com/1986/02/10/us/2-space-novices-with-a-love-of-knowledge- gregory-jarvis.html.