Biografie van Amedeo Avogadro, invloedrijke Italiaanse wetenschapper

Amedeo Avogadro (9 augustus 1776 - 9 juli 1856) was een Italiaanse wetenschapper die bekend stond om zijn onderzoek naar gasvolume, druk en temperatuur. Hij formuleerde de gaswet die bekend staat als de wet van Avogadro, die stelt dat alle gassen, bij dezelfde temperatuur en druk, hetzelfde aantal moleculen per volume hebben. Tegenwoordig wordt Avogadro beschouwd als een belangrijke vroege figuur in de atomaire theorie.

Snelle feiten: Amedeo Avogadro

• Bekend om: Formuleren van de experimentele gaswet bekend als de wet van Avogadro
• Geboren: 9 augustus 1776 in Turijn, Italië
• Ging dood: 9 juli 1956 in Turijn, Italië
• Gepubliceerde werken: Essai d'une manière de déterminer les masses familieleden des molécules élémentaires des corps, et les proportions selon lesquelles elles entrent dans ces combinaisons ("Essay over het bepalen van de relatieve massa's van de elementaire moleculen van lichamen en de verhoudingen waarmee zij deze combinaties binnenkomen")
• Echtgenoot: Felicita Mazzé
• Kinderen: Zes

Vroege leven

Lorenzo Romano Amedeo Carlo Avogadro werd geboren in een familie van vooraanstaande Italiaanse advocaten in 1776. In de voetsporen van zijn familie studeerde hij kerkelijk recht en begon hij zelfstandig te oefenen voordat hij uiteindelijk zijn aandacht richtte op de natuurwetenschappen. In 1800 begon Avogadro privé-studies in natuurkunde en wiskunde. Zijn allereerste experimenten werden uitgevoerd met zijn broer op het gebied van elektriciteit.

Carrière

In 1809 begon Avogadro de natuurwetenschappen te onderwijzen in een liceo (middelbare school) in Vericelli. In Vericelli merkte Avogadro tijdens het experimenteren met gasdichtheden iets verrassends op: de combinatie van twee volumes waterstofgas met één volume zuurstofgas produceerde twee volumes waterdamp. Gezien het begrip van gasdichtheden destijds, had Avogadro verwacht dat de reactie slechts één volume waterdamp zou produceren. Dat het experiment twee opleverde, deed hem vermoeden dat zuurstofdeeltjes uit twee atomen bestonden (hij gebruikte eigenlijk het woord 'molecuul'). In zijn geschriften verwees Avogadro naar drie verschillende soorten 'moleculen': integrale moleculen (het meest vergelijkbaar met wat wetenschappers tegenwoordig moleculen noemen), samenstellende moleculen (die deel uitmaken van een element) en elementaire moleculen (vergelijkbaar met wat wetenschappers nu noemen) atomen). Zijn studie van dergelijke elementaire deeltjes was zeer invloedrijk op het gebied van de atomaire theorie.

Avogadro stond niet alleen in zijn studie van gassen en moleculen. Twee andere wetenschappers - de Engelse scheikundige John Dalton en de Franse scheikundige Joseph Gay-Lussac - verkenden deze onderwerpen ook rond dezelfde tijd en hun werk had een sterke invloed op hem. Dalton wordt het best herinnerd voor het verwoorden van de basisprincipes van de atoomtheorie - dat alle materie bestaat uit kleine, ondeelbare deeltjes die atomen worden genoemd. Gay-Lussac wordt het best herinnerd vanwege zijn gelijknamige wet op de gasdruk en temperatuur.

Avogadro schreef een memoria (beknopte notitie) waarin hij de experimentele gaswet beschrijft die nu zijn naam draagt. Hij heeft dit gestuurd memoria aan De Lamétherie's Journal de Physique, de Chemie et d'Histoire naturelle, en het werd gepubliceerd in het nummer van 14 juli 1811. Hoewel zijn ontdekking nu als een fundamenteel aspect van chemie wordt beschouwd, kreeg het in zijn tijd niet veel aandacht. Sommige historici geloven dat het werk van Avogadro over het hoofd werd gezien omdat de wetenschapper in relatieve duisternis werkte. Hoewel Avogadro zich bewust was van de ontdekkingen van zijn tijdgenoten, bewoog hij zich niet in hun sociale kringen en begon hij pas laat in zijn carrière te corresponderen met andere grote wetenschappers. Heel weinig papieren van Avogadro zijn tijdens zijn leven in het Engels en Duits vertaald. Bovendien werden zijn ideeën waarschijnlijk verwaarloosd omdat ze in tegenspraak waren met die van meer beroemde wetenschappers.

In 1814 publiceerde Avogadro een memoria over gasdichtheden, en in 1820 werd hij de eerste leerstoel voor wiskundige fysica aan de Universiteit van Turijn. Als lid van een overheidscommissie voor gewichten en maatregelen, hielp hij het metrische systeem in de regio Piemonte in Italië te introduceren. De standaardisatie van metingen maakte het gemakkelijker voor wetenschappers in verschillende regio's om elkaars werk te begrijpen, te vergelijken en te evalueren. Avogadro diende ook als lid van de Royal Superior Council on Public Instruction.

Priveleven

Over het privéleven van Avogadro is niet veel bekend. In 1815 trouwde hij met Felicita Mazzé; het echtpaar kreeg zes kinderen. Sommige historische verslagen geven aan dat Avogadro een groep mensen sponsorde en hielp bij het plannen van een revolutie op het eiland Sardinië, die uiteindelijk werd gestopt door de concessie van de moderne grondwet van Charles Albert (Statuto Albertino). Vanwege zijn vermeende politieke acties werd Avogadro verwijderd als professor aan de Universiteit van Turijn. Er blijft echter twijfel bestaan ​​over de aard van de associatie van Avogadro met de Sardiniërs. In elk geval leidde de toenemende acceptatie van zowel revolutionaire ideeën als het werk van Avogadro tot zijn herplaatsing aan de Universiteit van Turijn in 1833.

Dood

In 1850 trok Avogadro zich op 74-jarige leeftijd terug aan de Universiteit van Turijn. Hij stierf op 9 juli 1856.

nalatenschap

Avogadro is vandaag het best bekend om zijn gelijknamige gaswet, die stelt dat gelijke volumes gassen, bij dezelfde temperatuur en druk, hetzelfde aantal moleculen bevatten. De hypothese van Avogadro werd niet algemeen aanvaard tot 1858 (twee jaar na de dood van Avogadro) toen de Italiaanse chemicus Stanislao Cannizzaro kon verklaren waarom er enkele organische chemische uitzonderingen waren op de hypothese van Avogadro. Cannizzaro hielp bij het verduidelijken van enkele ideeën van Avogadro, waaronder zijn visie op de relatie tussen atomen en moleculen. Hij leverde ook empirisch bewijs door de moleculaire (atoom) gewichten van verschillende stoffen te berekenen.

Een van de belangrijkste bijdragen van Avogadro's werk was zijn oplossing voor de verwarring rond atomen en moleculen (hoewel hij de term 'atoom' niet gebruikte). Avogadro geloofde dat deeltjes uit moleculen zouden kunnen bestaan ​​en dat moleculen uit nog eenvoudiger eenheden zouden kunnen bestaan ​​(die we nu "atomen" noemen). Het aantal moleculen in een mol (één gram molecuulgewicht) werd het getal van Avogadro genoemd (soms de constante van Avogadro genoemd) ter ere van de theorieën van Avogadro. Het aantal van Avogadro is experimenteel vastgesteld op 6.023x10²³ moleculen per gram-mol.

bronnen

• Datta, N. C. "The Story of Chemistry." Universiteiten Pers, 2005.
• Morselli, Mario. "Amedeo Avogadro: een wetenschappelijke biografie." Reidel, 1984.