Biografie van de Afro-Amerikaanse astronoom Benjamin Banneker

Benjamin Banneker was een Afro-Amerikaanse astronoom, klokkenmaker en uitgever die een belangrijke rol speelde bij het onderzoeken van het District of Columbia. Hij gebruikte zijn interesse en kennis van astronomie om almanakken te maken die informatie bevatten over de bewegingen van de zon, de maan en planeten. 

Vroege leven

Benjamin Banneker werd op 9 november 1731 in Maryland geboren. Zijn grootmoeder van moeders kant, Molly Walsh, emigreerde zeven jaar vanuit Engeland naar de koloniën als een knecht in dienst. Aan het einde van die tijd kocht ze haar eigen boerderij in de buurt van Baltimore samen met twee andere slaven. Later bevrijdde ze de slaven en trouwde met een van hen. Voorheen bekend als Banna Ka, had Molly's man zijn naam veranderd in Bannaky. Onder hun kinderen hadden ze een dochter genaamd Mary. Toen Mary Bannaky opgroeide, kocht ze ook een slaaf, Robert, die ze, net als haar moeder, later bevrijdde en trouwde. Robert en Mary Bannaky waren de ouders van Benjamin Banneker.

Molly gebruikte de Bijbel om Mary's kinderen te leren lezen. Benjamin blonk uit in zijn studie en was ook geïnteresseerd in muziek. Uiteindelijk leerde hij fluit en viool spelen. Later, toen een Quaker-school in de buurt opende, ging Benjamin er in de winter naartoe. Daar leerde hij schrijven en kreeg hij een basiskennis van wiskunde. Zijn biografen zijn het oneens over de hoeveelheid formeel onderwijs die hij kreeg, sommigen beweren een 8e-graads onderwijs, terwijl anderen betwijfelen dat hij zoveel heeft ontvangen. Weinigen betwisten echter zijn intelligentie. Op 15-jarige leeftijd nam Banneker de werkzaamheden voor zijn familieboerderij over. Zijn vader, Robert Bannaky, had een reeks dammen en waterlopen gebouwd voor irrigatie, en Benjamin verbeterde het systeem om het water uit de bronnen (bekend als Bannaky Springs) die het water van de boerderij voorzagen te beheersen.

Op 21-jarige leeftijd veranderde het leven van Banneker toen hij het zakhorloge van een buurman zag. (Sommigen zeggen dat het horloge toebehoorde aan Josef Levi, een reizende verkoper.) Hij leende het horloge, haalde het uit elkaar om al zijn stukken te tekenen, monteerde het vervolgens terug en rende het terug naar zijn eigenaar. Banneker sneed vervolgens grootschalige houten replica's van elk stuk en berekende zelf de uitrusting. Hij gebruikte de onderdelen om de eerste houten klok in de Verenigde Staten te maken. Het bleef werken, elk uur slaan, meer dan 40 jaar.

Een interesse in horloges en klokken maken:

Gedreven door deze fascinatie, veranderde Banneker van de landbouw om te kijken en klokken te maken. Een klant was een buurman genaamd George Ellicott, een landmeter. Hij was zo onder de indruk van het werk en de intelligentie van zijn Banneker, dat hij hem boeken over wiskunde en astronomie leende. Met deze hulp leerde Banneker zichzelf astronomie en geavanceerde wiskunde. Vanaf ongeveer 1773 richtte hij zijn aandacht op beide onderwerpen. Zijn studie van astronomie stelde hem in staat om de berekeningen te maken om zons- en maansverduisteringen te voorspellen. Zijn werk corrigeerde enkele fouten gemaakt door experts van de dag. Banneker ging vervolgens een efemeride samenstellen, die de Benjamin Banneker Almanak werd. Een efemeride is een lijst of tabel van de posities van hemellichamen en waar ze op bepaalde tijdstippen gedurende een jaar aan de hemel verschijnen. De Almanak kan een efemeride bevatten, plus andere nuttige informatie voor zeilers en boeren. Banneker's efemeriden vermeldden ook tabellen met getijden op verschillende punten in de regio Chesapeake Bay. Hij publiceerde dat werk jaarlijks van 1791 tot 1796 en werd uiteindelijk bekend als de sable astronomer.

In 1791 stuurde Banneker vervolgens staatssecretaris, Thomas Jefferson, een kopie van zijn eerste almanak samen met een welsprekend pleidooi voor gerechtigheid voor Afro-Amerikanen, waarin hij de persoonlijke ervaring van de kolonisten als 'slaven' van Groot-Brittannië opriep en Jefferson's eigen woorden citeerde. Jefferson was onder de indruk en stuurde een kopie van de almanak naar de Koninklijke Academie van Wetenschappen in Parijs als bewijs van het talent van zwarten. Banneker's almanak hielp velen overtuigen dat hij en andere zwarten niet intellectueel inferieur waren aan blanken.

In 1791 werd Banneker aangenomen om de broers Andrew en Joseph Ellicott bij te staan ​​als onderdeel van een zeskoppig team om de nieuwe hoofdstad Washington, DC te helpen ontwerpen. Dit maakte hem de eerste Afro-Amerikaanse presidentiële aangestelde. Naast zijn andere werk publiceerde Banneker een verhandeling over bijen, deed een wiskundige studie over de cyclus van de zeventienjarige sprinkhaan (een insect waarvan de broed- en zwermcyclus elke zeventien jaar piekt) en schreef gepassioneerd over de anti-slavernijbeweging . In de loop van de jaren speelde hij vele vooraanstaande wetenschappers en kunstenaars. Hoewel hij zijn eigen dood op 70-jarige leeftijd had voorspeld, overleefde Benjamin Banneker eigenlijk nog vier jaar. Zijn laatste wandeling (vergezeld door een vriend) kwam op 9 oktober 1806. Hij voelde zich ziek en ging naar huis om op zijn bank te rusten en stierf.

Het monument van Banneker bestaat nog steeds op de Westchester Grade School in de regio Ellicott City / Oella in Maryland, waar Banneker zijn hele leven doorbracht behalve het federale onderzoek. De meeste van zijn bezittingen gingen verloren in een vuur dat door brandstichters werd aangestoken na zijn dood, hoewel een dagboek en enkele kaarsvormen, een tafel en een paar andere items overbleven. Deze bleven in de familie tot de jaren 1990, toen ze werden gekocht en vervolgens gedoneerd aan het Banneker-Douglass Museum in Annapolis. In 1980 gaf de US Postal Service ter ere van hem een ​​postzegel uit.

Uitgegeven door Carolyn Collins Petersen.