Biografie van Adrienne Rich, Feminist and Political Poet

Adrienne Rich (16 mei 1929 - 27 maart 2012) was een bekroonde dichter, een oude Amerikaanse feministe en prominente lesbienne. Ze schreef meer dan een dozijn dichtbundels en verschillende non-fictieboeken. Haar gedichten zijn op grote schaal gepubliceerd in bloemlezingen en bestudeerd in cursussen literatuur en vrouwenstudies. Ze ontving grote prijzen, fellowships en internationale erkenning voor haar werk.

Snelle feiten: Adrienne Rich

Bekend om: Amerikaanse dichter, essayist en feministe zouden de "onderdrukking van vrouwen en lesbiennes op de voorgrond van het poëtische discours hebben gebracht".

Geboren: 16 mei 1929, in Baltimore, MD

Ging dood: 27 maart 2012 in Santa Cruz, CA

Onderwijs: Radcliffe College

Gepubliceerde werken: "A Change of World", "Duik in het wrak", "Snapshots van een schoondochter", "Bloed, brood en poëzie", talloze non-fictieboeken en gedichten.

Awards en onderscheidingen: National Book Award (1974), Bollingen Prize (2003), Griffin Poetry Prize (2010)

Partner (s): Alfred Haskell Conrad (1953-1970); Partner Michelle Cliff (1976-2012)

Kinderen: Pablo Conrad, David Conrad, Jacob Conrad

Opmerkelijk citaat: "Wanneer een vrouw de waarheid vertelt, creëert ze de mogelijkheid voor meer waarheid om haar heen."

Vroege leven

Adrienne Rich werd geboren op 16 mei 1929 in Baltimore, Maryland. Ze studeerde aan het Radcliffe College en studeerde af in 1951 aan Phi Beta Kappa. Dat jaar werd haar eerste boek, "A Change of World", geselecteerd door W.H. Auden voor de Yale Younger Poets Series. Terwijl haar poëzie zich de komende twee decennia ontwikkelde, begon ze meer vrij vers te schrijven en werd haar werk politieker.

Adrienne Rich trouwde in 1953 met Alfred Conrad. Ze woonden in Massachusetts en New York en kregen drie kinderen. Het echtpaar scheidde en Conrad pleegde zelfmoord in 1970. Adrienne Rich kwam later uit als een lesbienne. Ze begon samen te wonen met haar partner, Michelle Cliff, in 1976. Ze verhuisden naar Californië in de jaren tachtig.

Politieke poëzie

In haar boek 'What Is Found There: Notebooks on Poetry and Politics' schreef Adrienne Rich dat poëzie begint met het kruisen van de trajecten van 'elementen die anders misschien geen gelijktijdigheid hadden gekend'.

Adrienne Rich was jarenlang een activist namens vrouwen en feminisme, tegen de oorlog in Vietnam, en voor homorechten, onder andere politieke oorzaken. Hoewel de Verenigde Staten de neiging hebben politieke poëzie in twijfel te trekken of te verwerpen, wees ze erop dat veel andere culturen dichters als een noodzakelijk, legitiem onderdeel van het nationale discours beschouwen. Ze zei dat ze 'voor de lange termijn' een activiste zou zijn.

Bevrijdingsbeweging voor vrouwen

De poëzie van Adrienne Rich wordt sinds de publicatie van haar boek 'Snapshots of a Daughter' in 1963 als feministisch gezien. Ze noemde de bevrijding van vrouwen een democratiserende kracht. Ze zei echter ook dat de jaren 1980 en 1990 meer manieren onthulden waarop de Amerikaanse samenleving een door mannen gedomineerd systeem is, verre van het probleem van de bevrijding van vrouwen te hebben opgelost.

Adrienne Rich moedigde het gebruik van de term "bevrijding van vrouwen" aan, omdat het woord "feministe" gemakkelijk een gewoon etiket zou kunnen worden, of het zou weerstand kunnen veroorzaken bij de volgende generatie vrouwen. Rich ging terug naar het gebruik van "vrouwenbevrijding" omdat het de serieuze vraag oproept: bevrijding van wat?

Adrienne Rich prees de bewustmaking van het vroege feminisme. Bewustzijn heeft niet alleen kwesties op de voorgrond van de geest van vrouwen gebracht, maar dit heeft ook tot actie geleid.

Prijswinnaar

Adrienne Rich won de National Book Award in 1974 voor "Diving Into the Wreck". Ze weigerde de prijs individueel te accepteren, maar in plaats daarvan te delen met collega-genomineerden Audre Lorde en Alice Walker. Ze accepteerden het namens alle vrouwen overal die tot zwijgen worden gebracht door een patriarchale samenleving.

In 1997 weigerde Adrienne Rich de National Medal for the Arts en verklaarde dat het idee van kunst zoals ze wist dat het onverenigbaar was met de cynische politiek van de Bill Clinton Administration.

Adrienne Rich was finalist voor de Pulitzer-prijs. Ze won ook tal van andere prijzen, waaronder de National Book Foundation's Medal for Distinguished Contribution to American Letters, de Book Critics Circle Award voor "The School Among the Ruins: Poems 2000-2004", de Lannan Lifetime Achievement Award en de Wallace Stevens Award , die "uitstekende en bewezen beheersing in de kunst van poëzie erkent."

Adrienne Rich Quotes

• Het leven op de planeet wordt geboren uit een vrouw.

• De vrouwen van vandaag
Gisteren geboren
Omgaan met morgen
Nog niet waar we heen gaan
Maar niet nog steeds waar we waren.

• Vrouwen zijn de echt actieve mensen in alle culturen geweest, zonder wie de menselijke samenleving al lang geleden zou zijn omgekomen, hoewel onze activiteit meestal voor rekening van mannen en kinderen was.

• Ik ben een feminist omdat ik me bedreigd voel, psychisch en fysiek, door deze samenleving en omdat ik geloof dat de vrouwenbeweging zegt dat we tot een rand van de geschiedenis zijn gekomen wanneer mannen - voor zover ze belichamingen zijn van het patriarchale idee - gevaarlijk worden voor kinderen en andere levende wezens, zelf inbegrepen.

• Het meest opvallende feit dat onze cultuur op vrouwen drukt, is het gevoel van onze grenzen. Het belangrijkste dat de ene vrouw voor de andere kan doen, is haar gevoel voor werkelijke mogelijkheden verlichten en uitbreiden.

• Maar een vrouwelijk mens zijn die traditionele vrouwelijke functies op een traditionele manier probeert te vervullen, staat in rechtstreeks conflict met de subversieve functie van de verbeelding.

• Totdat we de veronderstellingen kennen waarin we doordrenkt zijn, kunnen we onszelf niet kennen.

• Wanneer een vrouw de waarheid vertelt, creëert ze de mogelijkheid voor meer waarheid om haar heen.

• Liegen gebeurt met woorden en ook met stilte.

• Valse geschiedenis wordt de hele dag en elke dag gemaakt,
de waarheid van het nieuwe is nooit op het nieuws

• Als je een brutale samenleving probeert te transformeren in een samenleving waarin mensen waardig en hoopvol kunnen leven, begin je met het machtigen van de machtelozen.

Je bouwt vanaf de grond op.

• Er moeten mensen zijn onder wie we kunnen gaan zitten en huilen en toch als krijgers worden geteld.

• De vrouw die ik mijn moeder moest noemen werd tot zwijgen gebracht voordat ik werd geboren.

• De werknemer kan een vakbond vormen, in staking gaan; moeders zijn van elkaar gescheiden in huizen, aan hun kinderen gebonden door barmhartige banden; onze wilde stakingen hebben meestal de vorm aangenomen van fysieke of mentale afbraak.

• Veel mannelijke angst voor feminisme is de angst dat vrouwen, door hele mensen te worden, niet langer moeders zullen zijn, de borst, het slaapliedje, de voortdurende aandacht van het kind aan de moeder zullen geven. Veel mannelijke angst voor feminisme is infantilisme - het verlangen om de zoon van de moeder te blijven, een vrouw te bezitten die puur voor hem bestaat.

• Hoe we in twee werelden woonden, de dochters en de moeders in het koninkrijk van de zonen.

• Geen enkele vrouw is echt een insider in de instellingen die het mannelijke bewustzijn hebben. Wanneer we onszelf toestaan ​​te geloven dat we zijn, verliezen we het contact met delen van onszelf die door dat bewustzijn als onacceptabel zijn gedefinieerd; met de vitale taaiheid en visionaire kracht van de boze grootmoeders, de sjamanen, de felle marktvrouwen van de Ibo's Women's War, de huwelijkswerende vrouwelijke zijdebewerkers van het voorrevolutionaire China, de miljoenen weduwen, vroedvrouwen en de vrouwelijke genezers gemarteld en verbrand als heksen voor drie eeuwen in Europa.

• Het is opwindend om te leven in een tijd van bewustwording; het kan ook verwarrend, desoriënterend en pijnlijk zijn.

• Oorlog is een absoluut falen van de verbeelding, wetenschappelijk en politiek.

• Wat niet genoemd is, niet afgebeeld in afbeeldingen, alles wat weggelaten is in de biografie, gecensureerd in verzamelingen brieven, alles wat verkeerd wordt genoemd als iets anders, moeilijk te vinden is, wat in de herinnering is begraven door de ineenstorting van betekenis onder een ontoereikende of leugenachtige taal - dit wordt niet alleen onuitgesproken, maar onuitsprekelijk.

• Er zijn dagen dat huishoudelijk werk de enige uitlaatklep lijkt.

• Slapen, op zijn beurt draaien als planeten
roterend in hun middernachtweide:
een aanraking is voldoende om ons te laten weten
we zijn niet alleen in het universum, zelfs in slaap ...

• Het moment van verandering is het enige gedicht.

uitgegeven door Jone Johnson Lewis