Barbary Lion Feiten

Naam:

Barbarijse leeuw; ook gekend als Panthera leo leo, de Atlas-leeuw en de Nubische leeuw

Habitat:

Vlaktes van Noord-Afrika

Historisch tijdperk:

Laat Pleistoceen-Modern (500.000-100 jaar geleden)

Grootte en gewicht:

Tot zeven voet lang en 500 pond

Eetpatroon:

Vlees

Onderscheidende kenmerken:

Grote maat; dikke manen en vacht

Over de Barbarijse leeuw

Het volgen van de evolutionaire relaties van de verschillende ondersoorten van de moderne leeuw (Panthera leo) kan een lastige aangelegenheid zijn. Voor zover paleontologen kunnen vertellen, de Barbary Lion (Panthera leo leo) geëvolueerd uit een populatie van Europese leeuwen (Panthera leo europaea), die zelf afstammen van Aziatische leeuwen (Panthera leo persica), die nog steeds bestaan, zij het in afnemende aantallen, in het hedendaagse India. Wat zijn ultieme erfgoed ook is, de Barbarijse leeuw deelt een dubieuze eer met de meeste ondersoorten van de leeuw, nadat hij van de aarde is weggevaagd door menselijke aantasting en de afname van zijn eens expansieve habitat.

Net als vele andere onlangs uitgestorven zoogdieren heeft de Barbarijse leeuw een onderscheidende historische stamboom. Middeleeuwse Britten waren vooral dol op deze grote kat; tijdens de middeleeuwen werden Barbary Lions gehouden in de menagerie in de Tower of London, en deze beesten met grote manen waren sterattracties in chique Britse hotels. In de tweede helft van de 19e eeuw, terwijl de soort in Noord-Afrika werd uitgeroeid, werden de overlevende Barbary Lions in Groot-Brittannië overgebracht naar dierentuinen. In Noord-Afrika, zelfs in historische tijden, waren Barbary Lions gewaardeerde geschenken, soms aangeboden in plaats van belastingen aan de heersende families van Marokko en Ethiopië.

Vandaag, in gevangenschap, herbergen enkele overlevende leeuwensoorten overblijfselen van Barbary Lion-genen, dus het is misschien nog mogelijk om deze grote kat selectief te fokken en opnieuw in het wild te introduceren, een programma dat bekend staat als uitsterven. Onderzoekers met het International Barbary Lion Project zijn bijvoorbeeld van plan om DNA-sequenties te recupereren van verschillende bereden Barbary Lion-exemplaren in natuurhistorische musea, en deze sequenties vervolgens te vergelijken met het DNA van levende dierentuinleeuwen, om te zien hoeveel "Barbary". blijft zogezegd in deze katachtigen. Mannetjes en vrouwtjes met een hoog percentage Barbary Lion-DNA zouden vervolgens selectief worden gepaard, evenals hun nakomelingen op de leeuw, het uiteindelijke doel is de geboorte van een Barbary Lion-welp!