Iedereen die de film heeft gezien Apollo 13 kent het verhaal van de drie astronauten van de missie die vechten tegen een gebroken ruimteschip om naar de maan en terug te gaan. Gelukkig landden ze veilig terug op aarde, maar niet voor enkele schrijnende momenten. Ze zijn nooit op de maan beland en hebben hun primaire missie van het verzamelen van maanstalen nastreven. Die taak werd overgelaten aan de bemanning van Apollo 14, onder leiding van Alan B. Shepard, Jr, Edgar D. Mitchell en Stuart A. Roosa. Hun missie volgde de beroemde Apollo 11 missie met iets meer dan 1,5 jaar en verlengde haar doelen van maanverkenning. De reservecommandant van Apollo 14 was Eugene Cernan, de laatste man die op de maan liep tijdens de Apollo 17-missie in 1972.
Foto's van Apollo 13-missie - Weergave van beschadigde Apollo 13-servicemodule uit de Lunar / Command-modules. NASA Johnson Space Center (NASA-JSC)De Apollo 14 de missieploeg had al een ambitieus programma voordat ze vertrokken, en sommige van de Apollo 13 taken werden op hun schema gezet voordat ze vertrokken. De primaire doelstellingen waren het verkennen van de Fra Mauro-regio op de maan. Dat is een oude maankrater die puin heeft van de gigantische impact die het Mare Imbrium-bekken heeft gecreëerd. Om dit te doen, moesten ze het Apollo Lunar Surface Scientific Experiments-pakket of ALSEP inzetten. De bemanning werd ook getraind om maanveldgeologie te doen en monsters te verzamelen van wat "breccia" wordt genoemd - gebroken fragmenten van rots verspreid over de lavarijke vlaktes in de krater.
De landingsplaats van Apollo 14 met de afdalingstap van Antares (waar de astronauten tijdens hun missie waren gevestigd), plus de paden die hun laarzen in de regolith achterlieten (oppervlaktemateriaal) terwijl ze liepen om oppervlakte-instrumenten in te zetten. NASAAndere doelen waren de fotografie van deep-space objecten, maanoppervlakfotografie voor toekomstige missiesites, communicatietests en het inzetten en testen van nieuwe hardware. Het was een ambitieuze missie en de astronauten hadden maar een paar dagen om veel te bereiken.
Apollo 14 gelanceerd op 31 januari 1971. De hele missie bestond uit een baan rond de aarde terwijl het tweedelige ruimtevaartuig aanmeerde, gevolgd door een driedaagse doorgang naar de maan, twee dagen op de maan en drie dagen terug naar de aarde. Ze hebben in die tijd veel activiteit ingepakt en het gebeurde niet zonder een paar problemen. Direct na de lancering hebben astronauten verschillende problemen opgelost terwijl ze probeerden de regeleenheid (genaamd) te koppelen Kitty Hawk) naar de landingsmodule (genaamd Antares).
Zodra de combinatie Kitty Hawk en Antares bereikte de maan, en Antares gescheiden van de regeleenheid om te beginnen met afdalen, kwamen er meer problemen op. Een continu afgebroken signaal van de computer werd later herleid tot een kapotte schakelaar. Shepard en Mitchell (geholpen door grondpersoneel) herprogrammeerden de vluchtsoftware om geen aandacht aan het signaal te schenken. De dingen gaan dan normaal door tot de landingstijd. Vervolgens kon de landingsradar van de Antares-landingsmodule niet op het maanoppervlak worden vergrendeld. Dit was zeer ernstig omdat die informatie de computer de hoogte en daalsnelheid van de landingsmodule vertelde. Uiteindelijk konden de astronauten het probleem omzeilen en Shepard belandde de module "met de hand" .
De kapitein van de Apollo 14-bemanning Alan Shepard Jr. stapte de maan op op 5 februari 1971. NASANa hun succesvolle landing en een korte vertraging in de eerste extravehicular activiteit (EVA), gingen de astronauten aan het werk. Eerst noemden ze hun landingsplaats "Fra Mauro Base", naar de krater waarin het lag. Toen gingen ze aan het werk.
De twee mannen hadden veel te bereiken in 33,5 uur. Ze maakten twee EVA's, waar ze hun wetenschappelijke instrumenten gebruikten en 42,8 kg (94,35 pond) maanstenen verzamelden. Ze vestigden het record voor de langste afstand die de maan te voet aflegde toen ze op jacht gingen naar de rand van de nabijgelegen Cone Crater. Ze kwamen binnen een paar meter van de rand, maar keerden terug toen ze zonder zuurstof kwamen te zitten. Lopen over het oppervlak was behoorlijk vermoeiend in zware ruimtepakken!
Aan de lichtere kant werd Alan Shepard de eerste maan-golfer toen hij een ruwe golfclub gebruikte om een paar golfballen over het oppervlak te werpen. Hij schatte dat ze ergens tussen de 200 en 400 meter reisden. Om niet te worden overtroffen, deed Mitchell een beetje speeroefening met behulp van een maanschephandgreep. Hoewel dit misschien luchtige pogingen tot plezier zijn geweest, hebben ze wel aangetoond hoe objecten reisden onder invloed van de zwakke maanzwaartekracht.
Terwijl Shepard en Mitchell het zware werk op het maanoppervlak deden, was commandomodulepiloot Stuart Roosa bezig met het maken van beelden van de maan en deep-sky-objecten vanuit de commandodienstmodule Kitty Hawk. Zijn taak was ook om een veilige haven te handhaven voor de landingspiloten van de maan om naar terug te keren zodra ze hun oppervlaktemissie hadden voltooid. Roosa, die altijd al geïnteresseerd was in bosbouw, had honderden boomzaden bij zich tijdens de reis. Ze werden later teruggebracht naar laboratoria in de VS, gekiemd en geplant. Deze "Moon Trees" zijn verspreid over de Verenigde Staten, Brazilië, Zwitserland en andere plaatsen. Een werd ook gegeven als een geschenk aan wijlen keizer Hirohito, uit Japan. Tegenwoordig lijken deze bomen niet anders dan hun aardse tegenhangers.
Aan het einde van hun verblijf op de maan klommen de astronauten aan boord van de Antares en vertrok voor een terugkeer naar Roosa en de Kitty Hawk. Het kostte hen iets meer dan twee uur om elkaar te ontmoeten en te docken met de opdrachtmodule. Daarna bracht het trio drie dagen door met de terugkeer naar de aarde. Splashdown vond plaats in de Zuidelijke Stille Oceaan op 9 februari, en de astronauten en hun kostbare lading werden naar veiligheid gebracht en een periode van quarantaine gebruikelijk voor terugkerende Apollo-astronauten. De opdrachtmodule Kitty Hawk dat ze naar de maan vlogen en terug te zien zijn in het bezoekerscentrum van het Kennedy Space Center.