Anion Definitie en voorbeelden

Een anion is een ionische soort met een negatieve lading. De chemische soort kan een enkel atoom of een groep atomen zijn. Een anion wordt aangetrokken door de anode bij elektrolyse. Anionen zijn meestal groter dan kationen (positief geladen ionen) omdat ze extra elektronen om zich heen hebben.

Het woord anion [een-ahy-uh n] werd voorgesteld door het Engelse polymath Rev. William Whewell in 1834, uit het Grieks anion "ding omhoog", verwijzend naar de beweging van anionen tijdens elektrolyse. Fysicus Michael Faraday was de eerste persoon die de term anion in een publicatie gebruikte.

Anion-voorbeelden

• Vrij chloride in een waterige tafelzout (NaCl) -oplossing: Cl^-
• Singlet zuurstof: O^-
• Superoxide: O^2-
• Hydroxide-ion: OH^-
• Sulfaat: SO₄^2-
• Al (OH)₄^-

Anion-notatie

Bij het benoemen van een chemische verbinding wordt eerst het kation gegeven, gevolgd door het anion. De verbinding natriumchloride is bijvoorbeeld geschreven NaCl, waarbij Na⁺ is het kation en Cl^- is het anion.

De netto elektrische lading van een anion wordt aangegeven met een superscript na het symbool van de chemische soort. Het fosfaation PO bijvoorbeeld₄^3- heeft een lading van 3-.

Omdat veel elementen verschillende valenties vertonen, is het bepalen van het anion en het kation in een chemische formule niet altijd duidelijk. In het algemeen kan het verschil in elektronegativiteit worden gebruikt om het kation en anion in een formule te identificeren. De meer elektronegatieve soort in een chemische binding is het anion. Kijk hier voor een tabel met veel voorkomende anionen.