In het Japans, het woord Keiretsu kan worden vertaald als "groep" of "systeem", maar de relevantie ervan in de economie overtreft deze schijnbaar eenvoudige vertaling ver. Het is ook letterlijk vertaald als "combineren zonder hoofd", wat de geschiedenis en de relatie van het keiretsu-systeem met eerdere Japanse systemen zoals die van de zaibatsu. In Japan en nu overal op het gebied van economie, het woord Keiretsu verwijst naar een specifiek type zakelijk partnerschap, alliantie of uitgebreide onderneming. Met andere woorden, een keiretsu is een informele bedrijfsgroep.
Een keiretsu is in de praktijk over het algemeen gedefinieerd als een conglomeraat van bedrijven die zijn geassocieerd met cross-participaties die zijn gevormd rond hun eigen handelsbedrijven of grote banken. Maar aandelenbezit is geen voorwaarde voor keiretsu-vorming. In feite kan een keiretsu ook een bedrijfsnetwerk zijn dat bestaat uit fabrikanten, supply chain-partners, distributeurs en zelfs financiers, die allemaal financieel onafhankelijk zijn, maar zeer nauw samenwerken om wederzijds succes te ondersteunen en te waarborgen.
Er zijn in wezen twee soorten keiretsus, die in het Engels zijn beschreven als horizontale en verticale keiretsus. Een horizontale keiretsu, ook bekend als een financiële keiretsu, wordt gekenmerkt door de cross-shareholder-relaties die worden gevormd tussen bedrijven die zijn gecentreerd rond een grote bank. De bank biedt deze bedrijven verschillende financiële diensten. Een verticale keiretsu daarentegen staat bekend als een keiretsu in de stijl van een sprong of een industriële keiretsu. Verticale keiretsus binden in een partnerschap de leveranciers, fabrikanten en distributeur van een industrie.
Een keiretsu kan een fabrikant de mogelijkheid bieden om stabiele, langdurige zakelijke partnerschappen aan te gaan die de fabrikant uiteindelijk in staat stellen slank en efficiënt te blijven terwijl hij zich hoofdzakelijk op zijn kernactiviteiten concentreert. De oprichting van dit type partnerschap is een praktijk die een grote keiretsu de mogelijkheid biedt om een meerderheid, zo niet alle, stappen in de economische keten in hun industrie of zakelijke sector te beheersen.
Een ander doel van keiretsu-systemen is de vorming van een krachtige bedrijfsstructuur bij gerelateerde bedrijven. Wanneer lidfirma's van een keiretsu zijn verbonden via kruisparticipaties, dat wil zeggen dat ze kleine delen van het eigen vermogen in elkaars activiteiten bezitten, blijven ze enigszins geïsoleerd van marktschommelingen, volatiliteit en zelfs pogingen tot bedrijfsovername. Met de stabiliteit van het keiretsu-systeem kunnen bedrijven zich richten op efficiëntie, innovatie en langetermijnprojecten.
In Japan verwijst het keiretsu-systeem specifiek naar het raamwerk van zakelijke relaties die ontstonden in Japan na de Tweede Wereldoorlog na de val van de verticale monopolies in familiebezit die een groot deel van de economie beheersten, bekend als zaibatsu. Het keiretsu-systeem sloot zich aan bij de grote banken en grote bedrijven van Japan toen verbonden bedrijven zich rond een grote bank organiseerden (zoals Mitsui, Mitsubishi en Sumitomo) en het aandelenbezit in elkaar en in de bank overnamen. Als gevolg hiervan hebben deze verbonden bedrijven consistent zaken met elkaar gedaan. Hoewel het keiretsu-systeem de verdienste heeft gehad om langdurige zakelijke relaties en stabiliteit bij leveranciers en klanten in Japan te handhaven, zijn er nog steeds critici. Sommigen beweren bijvoorbeeld dat het keiretsu-systeem het nadeel heeft dat het langzaam reageert op externe gebeurtenissen, omdat de spelers gedeeltelijk worden beschermd tegen de externe markt.
Meer onderzoeksbronnen met betrekking tot het Keiretsu-systeem