Amerikaanse Black Bear-feiten

De Amerikaanse zwarte beer (Ursus americanus) is een grote alleseter die in de noordelijker gelegen gebieden van Noord-Amerika woont in de bossen, moerassen en toendra's. In sommige gebieden, zoals de Pacific Northwest, leeft het meestal aan de randen van steden en buitenwijken waar het bekend is dat het in opslaggebouwen of auto's op zoek gaat naar voedsel.

Snelle feiten: Amerikaanse zwarte beer

• Wetenschappelijke naam: Ursus americanus
• Gemeenschappelijke naam: Amerikaanse zwarte beer
• Basic Animal Group: Zoogdier
• Grootte: 4,25 - 6,25 voet lang
• Gewicht: 120-660 pond
• Levensduur: 10-30 jaar
• Eetpatroon: Omnivoor
• Habitat: Beboste gebieden in Alaska, Canada, de Verenigde Staten, Mexico
• Bevolking: 600.000
• Beschermingsstatus: Minste zorg

Beschrijving

Zwarte beren variëren aanzienlijk in kleur over hun hele bereik. In het oosten zijn beren meestal zwart met een bruine snuit. Maar in het westen is hun kleur variabeler en kan deze zwart, bruin, kaneel of zelfs een lichte buffkleur zijn. Langs de kust van British Columbia en Alaska zijn er twee kleurenmorfen van zwarte beren die duidelijk genoeg zijn om ze bijnamen te geven: de witachtige "Kermode-beer" of "geestbeer" en de blauw-grijze "gletsjerbeer."

Hoewel sommige zwarte beren gekleurd kunnen zijn als bruine beren, kunnen de twee soorten worden onderscheiden door het feit dat de kleinere zwarte beren het dorsale bultkenmerk missen van de grotere bruine beren. Zwarte beren hebben ook grotere oren die meer rechtop staan ​​dan bruine beren.

Zwarte beren hebben krachtige ledematen en zijn uitgerust met korte klauwen waarmee ze boomstammen kunnen afbreken, in bomen kunnen klimmen en larven en wormen kunnen verzamelen. Ze klauwen ook bijenkorven uit elkaar en voeden zich met de honing- en bijenlarven die ze bevatten.

Habitat en bereik

De Amerikaanse zwarte beer leeft in beboste gebieden in Noord-Amerika, van Canada tot Mexico en in ten minste 40 staten in de VS. Ze leefden vroeger in bijna alle beboste gebieden van Noord-Amerika, maar nu zijn ze beperkt tot gebieden die minder dichtbevolkt zijn door de mens. In Canada leeft de Amerikaanse zwarte beer nog steeds in het grootste deel van zijn historische bereik, behalve de centrale vlakten. Deze beren hebben ook ooit in de bergachtige regio's van Noord-Mexico gewoond, maar hun aantal is in deze regio afgenomen.

Zwarte beren zijn een van de drie soorten beren die in Noord-Amerika leven; de andere twee zijn de bruine beer en de ijsbeer. Van deze beersoorten zijn zwarte beren de kleinste en meest timide. Wanneer mensen worden tegengekomen, vluchten zwarte beren vaak eerder dan dat ze aanvallen.

Eetpatroon

Zwarte beren zijn alleseters. Hun dieet omvat grassen, bessen, noten, fruit, zaden, insecten, kleine gewervelde dieren en aas. In noordelijke regio's eten ze paaiende zalm. Amerikaanse zwarte beren zullen ook af en toe jonge herten of elanden kalveren doden.

In de koudere delen van hun bereik zoeken zwarte beren hun toevlucht in hun hol voor de winter waar ze een winterslaap ingaan. Hun rustperiode is geen echte winterslaap, maar tijdens hun winterslaap onthouden ze zich van het eten, drinken of uitscheiden van afval zolang ze zeven maanden lang zijn. Gedurende deze tijd vertraagt ​​hun metabolisme en daalt de hartslag.

Reproductie en nakomelingen

Zwarte beren reproduceren seksueel. Ze bereiken reproductieve volwassenheid op de leeftijd van 3 jaar. Hun broedseizoen vindt plaats in het voorjaar, maar het embryo implanteert niet tot laat in de baarmoeder. Twee of drie welpen worden geboren in januari of februari.

De welpen zijn erg klein en brengen de komende maanden borstvoeding door in de veiligheid van de kuil. Welpen komen in het voorjaar met hun moeder uit het hol. Ze blijven onder de hoede van hun moeder totdat ze ongeveer 1½ jaar oud zijn, waarna ze zich verspreiden om hun eigen territorium te zoeken.

Beschermingsstatus

De IUCN classificeert de staat van instandhouding van de Amerikaanse zwarte beer als "minste zorg". En de zwarte beer is de meest voorkomende beer in Noord-Amerika. Alle grote zoogdieren die vlees-grote katten, wolven en beren eten, worden echter bedreigd door het verlies van prooi en leefgebied. Dit omvat zwarte beren, hoewel ze minder worden beïnvloed omdat 95 procent van hun dieet plantaardig is.

Amerikaanse zwarte beren en mensen

Amerikaanse zwarte beren in Noord-Amerika worden ook geconfronteerd met een achteruitgang in bosgebieden waar ze ooit leefden vanwege de snelle uitbreiding van stedelijke gebieden. De meeste uitdagingen waarmee zwarte beren in Noord-Amerika worden geconfronteerd, zijn inderdaad afkomstig van mensen.

Amerikaanse zwarte beren zijn intelligent en leren snel waar ze afval kunnen vinden dat door mensen is achtergelaten en waar menselijk voedsel gemakkelijk toegankelijk is. Dit zorgt voor de "perfecte omstandigheden voor het conflict tussen mens en beer", aldus de Wildlife Conservation Society. Het probleem is met name uitgesproken in achterlandgebieden waar mensen wandelen en kamperen, evenals bevolkte bosgebieden, wat leidt tot gevaarlijke omstandigheden voor zwarte beren en mensen.