American Beaver Feiten

De Amerikaanse bever (Castor canadensis) is een van de twee levende beversoorten; de andere beversoort is de Euraziatische bever. De Amerikaanse bever is 's werelds tweede grootste knaagdier, alleen de capibara van Zuid-Amerika is groter.

Snelle feiten: bevers

• Wetenschappelijke naam: Castor canadensis
• Veelvoorkomende namen): Beaver, North American Beaver, American Beaver
• Basic Animal Group: Zoogdier
• Grootte: Ongeveer 29-35 inch lang
• Gewicht: 24-57 pond
• Levensduur: Tot 24 jaar
• Eetpatroon: herbivoor
• Habitat: Wetlandgebieden van Noord-Amerika buiten de woestijnen van Californië en Nevada en delen van Utah en Arizona.
• Bevolking: 6-12 miljoen
• Behoud Toestand: Minste zorg

Beschrijving

Amerikaanse bevers zijn gedrongen dieren met een compact lichaam en korte poten. Het zijn aquatische knaagdieren en hebben een aantal aanpassingen waardoor ze bedreven zwemmers zijn, waaronder zwemvliezen en een brede, platte staart die bedekt is met schubben. Ze hebben ook een extra set oogleden die transparant zijn en over hun ogen sluiten zodat bevers onder water kunnen zien.

Bevers hebben een paar klieren aan de basis van hun staart, castor klieren genoemd. Deze klieren scheiden een olie uit die een duidelijke muskgeur heeft, waardoor het geweldig is voor gebruik in markeergebied. Bevers gebruiken ook de ricinusolie om hun vacht te beschermen en waterdicht te maken.

Bevers hebben zeer grote tanden in verhouding tot hun schedel. Hun tanden en zijn superstevig dankzij een coating van taai email. Dit email is oranje tot kastanjebruin van kleur. De tanden van bevers groeien voortdurend in hun leven. Terwijl bevers door boomstammen en schors kauwen, raken hun tanden versleten, zodat de voortdurende groei van hun tanden ervoor zorgt dat ze altijd een scherp stel tanden tot hun beschikking hebben. Om hen verder te helpen bij het kauwen, hebben bevers sterke kaakspieren en een aanzienlijke bijtkracht.

Stan Tekiela Auteur / natuuronderzoeker / natuurfotograaf / Getty Images

Habitat en distributie

Amerikaanse bevers leven in de oeverzone langs de randen van wetlands en zoet water, inclusief rivieren, kreken, meren en vijvers en, in sommige gevallen, in en rond brakke estuaria.

Amerikaanse bevers bewonen een bereik dat zich over het grootste deel van Noord-Amerika uitstrekt. De soort is alleen afwezig in de meest noordelijke regio's van Canada en Alaska, evenals in de woestijnen van de zuidwestelijke Verenigde Staten en Mexico.

Eetpatroon

Bevers zijn herbivoren. Ze voeden zich met schors, bladeren, twijgen en ander plantmateriaal dat overvloedig aanwezig is in hun inheemse habitat.

Gedrag

Bevers staan ​​bekend om hun ongewone gedrag: ze gebruiken hun sterke tanden om kleine bomen en takken te vellen die ze gebruiken om dammen en lodges te bouwen die een significante invloed hebben op het pad en de gezondheid van waterwegen.

Beaver dammen zijn structuren gebouwd met stammen, takken en modder. Ze worden gebruikt om stromende stromen te blokkeren om graslanden en bossen onder water te zetten, waardoor ze veranderen in bevervriendelijke habitats. Behalve dammen bieden ze habitat voor een breed scala aan dieren, maar verminderen ze ook de watererosie.

Bevers bouwen lodges, koepelvormige schuilplaatsen gemaakt van geweven stokken, takken en gras die samen met modder zijn gepleisterd. Lodges kunnen holen zijn die in vijverbanken zijn gebouwd of terpen die in het midden van een vijver zijn gebouwd. Ze kunnen tot 6,5 voet lang en 40 voet breed zijn. Deze uitgebreide structuren omvatten een geïsoleerde, met hout beklede logeerkamer en een ventilatieschacht die een "schoorsteen" wordt genoemd. De ingang van een beverhut bevindt zich onder het wateroppervlak. Lodges worden over het algemeen gebouwd tijdens de warmere maanden, gedurende welke tijd bevers ook voedsel verzamelen voor de winter. Hoewel ze niet migreren of overwinteren, vertragen ze tijdens de wintermaanden.

Reproductie en nakomelingen

Bevers leven in familie-eenheden kolonies genoemd. Een beverkolonie omvat gewoonlijk maar liefst acht individuen, waaronder een monogaam fokpaar, pasgeboren kits en jaarlingen (kits van het voorgaande seizoen). Leden van de kolonie vestigen en verdedigen een thuisgebied.

Bevers reproduceren seksueel. Ze bereiken seksuele volwassenheid op ongeveer driejarige leeftijd. Bevers broeden in januari of februari en hun draagtijd is 107 dagen. Gewoonlijk worden drie of vier beversets in hetzelfde nest geboren. Jonge bevers worden gespeend op ongeveer twee maanden oud.

Zoran Kolundzija / Getty Images

Beschermingsstatus

Bevers worden beschouwd als van minst belang, wat betekent dat er een grote, bloeiende populatie bevers is in Noord-Amerika. Dit is niet altijd het geval geweest; bevers werden zelfs vele jaren achtervolgd en bevers was de basis van veel grote fortuinen. Meer recent werden echter beschermingen ingesteld die bevers in staat stelden hun bevolking te herstellen.

Bevers en mensen

Bevers zijn een beschermde soort, maar hun gedrag kan ze in sommige situaties hinderlijk maken. Beverdammen kunnen overstromingen naar wegen en velden veroorzaken, of de stroom van waterwegen en de vissen die erin zwemmen blokkeren. Anderzijds zijn beverdammen ook belangrijk voor het beheersen van erosie en afvoer tijdens stormen.

bronnen

• "Bever." Smithsonian's National Zoo, 23 nov. 2018, nationalzoo.si.edu/animals/beaver.
• Sartore, Joel. "Bever." National Geographic, 21 september 2018, www.nationalgeographic.com/animals/mammals/b/beaver/.