Terwijl leraren, ouders en studenten zich elke dag voorbereiden op school, hopen we dat vrees voor schoolgeweld niet hun grootste zorg is. Helaas maakt geweld van de een of andere soort tegenwoordig deel uit van veel scholen. In een studie van de klas van 2000 ontdekte CBS News dat, hoewel 96 procent van de studenten zich veilig voelde op school, 53 procent zei dat schieten op hun school mogelijk was. In totaal kende 22 procent van de studenten klasgenoten die regelmatig wapens naar de campus droegen. Zijn de percepties van studenten accuraat? Hoe vaak komt geweld op school voor? Zijn kinderen veilig op school? Hoe kunnen ouders en leerkrachten de veiligheid voor iedereen waarborgen?
Volgens het National Center for Education Statistics, was er een gemiddelde van 47 gewelddadige sterfgevallen op scholen vanaf het schooljaar 1992/1993 tot 2015/2016. Dat is meer dan duizend doden in minder dan 25 jaar.
De volgende informatie is afkomstig van de NCES die voor het schooljaar 1996/1997 opdracht heeft gegeven tot een onderzoek onder de hoofden in 1.234 reguliere openbare basis-, middelbare en middelbare scholen in alle 50 staten en het District of Columbia. Het goede nieuws is dat 43 procent van de openbare scholen geen criminaliteit meldde en 90 procent geen ernstige geweldsmisdrijven. Toch vonden ze geweld en criminaliteit veel te vaak voor op school.
Gevraagd naar hun persoonlijke ervaringen, meldde een kwart van de studenten in 1999 in Metropolitan Life Survey of the American Teacher dat ze het slachtoffer waren geworden van een gewelddadige misdaad in of rond de school. Enger nog, een op de acht studenten had ooit een wapen naar school gedragen. Deze statistieken duidden op stijgingen ten opzichte van de vorige enquête van 1993. Toch onthulden leraren, studenten en wetshandhavers allemaal dat hun algemene perceptie was dat het geweld afnam. Hoe gaan we om met deze zelfgenoegzaamheid en maken we onze scholen in feite en in gevoel veiliger??
Geweld op school is het probleem van iedereen om op te lossen. De gemeenschap, beheerders, leraren, ouders en studenten moeten samenkomen en scholen veilig maken. Op welke vormen van preventie en bestraffing vertrouwen scholen??
Sommige scholen hebben een "laag beveiligings" -systeem, wat betekent dat ze geen bewakers of metaaldetectors hebben, maar ze controleren wel de toegang tot schoolgebouwen. Anderen vertrouwen op "matige beveiliging", wat betekent dat ze een fulltime bewaker zonder metaaldetectoren of gecontroleerde toegang tot de gebouwen in dienst hebben, of een parttime bewaker met gecontroleerde toegang tot de gebouwen. Weer anderen hebben "strikte beveiliging", wat betekent dat ze een full-time bewaker hebben, metaaldetectors gebruiken en bepalen wie toegang heeft tot de campus. Bijna geen scholen hebben helemaal geen beveiligingsmaatregelen.
Een correlatie is dat de scholen met de hoogste beveiliging degenen zijn die de meeste gevallen van criminaliteit hebben. Maar hoe zit het met de andere scholen? Columbine, Sandy Hook of Stoneman-Douglas werden niet beschouwd als scholen met een "hoog risico".
Scholen in het hele land hebben geweldpreventieprogramma's en een nultolerantiebeleid ingesteld. Een stap die scholen nemen om het beveiligingsniveau te verhogen, is het uitgeven van naambadges die altijd moeten worden gedragen. Dit belet studenten misschien niet om geweld te veroorzaken, maar het stelt docenten en beheerders in staat om gemakkelijker de studenten te identificeren die verstoringen veroorzaken. Bovendien kunnen badges voorkomen dat buitenstaanders een campus binnenvallen.
Ze kunnen aandacht besteden aan subtiele en openlijke veranderingen in hun kinderen. Vaak zijn er waarschuwingsborden ruim voor geweld. Ze kunnen hiernaar uitkijken en dit melden aan begeleiders. Enkele voorbeelden zijn:
Zorgen over geweld op school mogen de jobopleiders niet belemmeren. Blijf u bewust van de mogelijkheid dat geweld overal kan uitbarsten. Probeer samen te werken om een veilige academische omgeving te creëren. Leraren bevinden zich in een moeilijke situatie, want als ze fysiek ingrijpen om geweld of gevechten aan te pakken, kunnen ze zelf het doelwit worden van defensieve of beledigende studenten of ouders. Toch zijn leraren vaak in de beste positie om geweld in de klas te voorkomen.