Bezuinigingen op de begroting en planningstijd voor docenten

Planning en voorbereiding van leraren is een belangrijk onderdeel van effectief onderwijs. Dit is een gebied dat vaak bezuinigd wordt bij het behandelen van zaken als het verhogen van het aantal periodes op een dag, het verminderen van het aantal dagen per week dat studenten naar school komen, of scholen op dubbele roosters zetten. Het lijkt er bijna op dat men zich geen zorgen maakt over het belang van het plannen van tijd. In schooldistricten in het hele land krijgen veel leraren al te weinig tijd om te veel taken uit te voeren voordat er bezuinigd wordt. Educatieve beleidsmakers zien niet in waarom meer dan een paar minuten voorbereiding vóór de les nodig is.

Het algemene gebrek aan zorg voor de voorbereidingstijd van de leerkracht is waarschijnlijk te wijten aan misvattingen over wat er gebeurt tijdens de les en de planning. Educatieve beleidsmakers, die 20 tot 30 jaar geleden op de middelbare school zaten, herinneren zich een klaslokaal dat niet meer bestaat, een met studenten die rustig lezen terwijl de leraar Engels essays beoordeelt en een met studenten die elkaars wiskundepapieren controleren terwijl ze zich aan het eresysteem houden.

De veranderende rol van een leraar

Tegenwoordig is instructie actiever met een verhoogde focus op probleemoplossing en teamwerk. De rol van de leraar is veranderd in het faciliteren van leren in plaats van het presenteren van kennis. Verder kunnen docenten geen papieren meer beoordelen terwijl studenten leerboeken lezen. In sommige schooldistricten kunnen leraren niet langer toestaan ​​dat studenten elkaars papieren controleren vanwege klachten van ouders. Omdat zoveel studenten van vandaag niet willen werken zonder krediet te krijgen, is het aantal papers per student enorm toegenomen. Zo vermenigvuldigen papieren die ooit tijdens de les werden ingedeeld, zich nu tot snelgroeiende stapels die na de les moeten worden behandeld.

De hoeveelheid te beoordelen werk wordt ook beïnvloed door de groepsgrootte. Gegeven een onderwijsbelasting van vijf klassen van 35 studenten, vereist een schrijfopdracht van een uur bijna negen uur beoordeling als de leraar gemiddeld drie minuten elk. Zelfs het beoordelen van opdrachten die slechts één minuut duren, kan moeilijk zijn om te beheren, omdat er iets minder dan 3 uur nodig zou zijn om er één per student te beoordelen, en andere taken moeten ook worden uitgevoerd tijdens de planningsperiode.

Een andere waarschijnlijke oorzaak van wijdverbreide minachting voor de planningstijd is dat de planningsactiviteiten van de leraar van dag tot dag verschillen, waardoor het moeilijk is uit te leggen wat ze doen en waarom de tijd onvoldoende is. Om dit punt te verduidelijken, heb ik vijf onopvallende voorbeelden van planningsperioden gegeven.

Wat de voorbeeldplanningperioden weergeven

Deze voorbeelden uit de praktijk laten zien dat een groot deel van de voorbereidingstijd van de leraar is gewijd aan papierwerk en vergaderen. Tijdens de voorbeeldweek van planningsactiviteiten zou het onmogelijk zijn om zelfs maar één klasse set essays te beoordelen tijdens de toegewezen planningstijd. Zo zal een docent die schrijfopdrachten geeft aan vijf klassen van 35 studenten en die efficiënt werkt tijdens haar vijf planningsperioden van 60 minuten, geen tijdige feedback kunnen geven aan studenten tenzij een aanzienlijke hoeveelheid werk naar huis wordt gebracht.

Van leraren wordt traditioneel verwacht dat ze werk naar huis brengen omdat het werk niet op een andere manier kan worden gedaan. In feite, in het begin van de geschiedenis van de VS, mochten leraren niet trouwen vanwege de tijd die hun families nodig hadden. Maar tegenwoordig trouwen leraren en hebben ze kinderen. Omdat veel leraren ook een tweede baan hebben, hebben ze niet langer de mogelijkheid om 20 tot 30 uur extra papers te werken.

Negatieve effecten van het verkorten van de planningstijd

Door te weinig planningstijd in te plannen, zorgen beleidsmakers ervoor dat studenten minder schrijfopdrachten krijgen en meer machinaal beoordeelde tests. Hoewel er verschillende effectieve onderwijsstrategieën zijn ontwikkeld die de papierbelasting verminderen, zoals peer-evaluatie met rubrieken en coöperatief leren, moeten studenten uiteindelijk feedback van leraren krijgen. Bij de lesplannen van veel leraren wordt primair rekening gehouden met de mate van beoordeling van de opdracht. Om deze reden maakt onvoldoende planningstijd het bereiken van hogere normen minder waarschijnlijk en wordt studenten van kwaliteitsonderwijs onthouden.