Stress Types in Engelse uitspraak

Het verbeteren van de intonatie van zinnen is een van de belangrijkste elementen in de Engelse uitspraak. De vier basistypen woordstress die leiden tot juiste intonatie in het Engels zijn:

• Tonische stress
• Nadruk op stress
• Contrastieve stress
• Nieuwe informatiestress

Tonische stress

Tonische stress verwijst naar de lettergreep in een woord dat de meeste stress krijgt in een intonatie-eenheid. Een intonatie-eenheid heeft één tonische stress. Het is belangrijk om te onthouden dat een zin meer dan één intonatie-eenheid kan hebben en daarom meer dan één tonische stress kan hebben.

Hier zijn enkele voorbeelden van intonatie-eenheden met de tonische stress vetgedrukt:

• hij is wachting
• hij is wachting / voor zijn vriend
• hij is wachting / voor zijn vriend / bij de Statie

Over het algemeen krijgt de laatste tonische stress in een zin de meeste stress. In het bovenstaande voorbeeld krijgt 'station' de sterkste stress.

Er zijn een aantal gevallen waarin de stress van deze standaard verandert.

Nadruk op stress

Als u besluit om iets te benadrukken, kunt u de stress van het belangrijkste zelfstandig naamwoord veranderen in een ander inhoudswoord, zoals een bijvoeglijk naamwoord (groot, moeilijk, enz.), Versterker (zeer, extreem, enz.) Deze nadruk vraagt ​​aandacht voor de buitengewone aard van wat je wilt benadrukken.

Bijvoorbeeld:

• Dat was een moeilijke test. - Standaard verklaring
• Dat was een moeilijk test. - Benadrukt hoe moeilijk de test was

Er zijn een aantal bijwoorden en modificatiemiddelen die vaak worden gebruikt om te benadrukken in zinnen die nadrukkelijk worden benadrukt:

• uiterst
• Vreselijk
• helemaal
• volkomen
• Vooral

Contrastieve stress

Contrastieve stress wordt gebruikt om het verschil tussen het ene object en het andere aan te geven. Contrastieve stress wordt meestal gebruikt met determiners zoals 'dit, dat, deze en die'.

Bijvoorbeeld:

• Ik denk dat ik er de voorkeur aan geef deze kleur.
• Wilt u deze of die gordijnen?