Hoe de Franse uitdrukking 'N'est-ce Pas' in gesprek te gebruiken

De Franse uitdrukking n'est-ce pas (uitgesproken als "nes-pah") is wat grammatici een tagvraag noemen. Het is een woord of een korte zin die is getagd aan het einde van een verklaring, om er een ja-of-nee-vraag van te maken. Het is een vraag die is toegevoegd aan een verklarende zin om in te schakelen, te verifiëren of te bevestigen. Vraagtags gebruiken het hulpwerkwoord in de tegenovergestelde vorm van de zin zelf. Als een zin negatief is, neemt de vraagtag de positieve vorm aan van het hulpwerkwoord en vice versa.

Meestal, n'est-ce pas wordt gebruikt in gesprekken wanneer de spreker, die al een bepaald antwoord verwacht, een vraag stelt hoofdzakelijk als een retorisch apparaat. Letterlijk vertaald, n'est-ce pas betekent "is het niet", hoewel de meeste sprekers begrijpen dat het betekent "is het niet?" of "ben jij niet?"

In het Engels bestaan ​​tagvragen vaak uit het specifieke werkwoord uit de verklaring in combinatie met "niet". In het Frans is het werkwoord niet relevant; de tagvraag is gewoon n'est-ce pas. Engels tag vragen "toch?" en nee?" zijn vergelijkbaar in gebruik met n'est-ce pas, hoewel niet in register. Ze zijn informeel, terwijl n'est-ce pas is formeel. Het informele equivalent van de Franse tagvraag is niet? 

Hier is een kort overzicht van de belangrijkste tijden, de hulpvorm die ze aannemen, en een voorbeeld van een positieve en een negatieve vraagtag voor elke tijd.

Voorbeelden en gebruik

• Vous êtes prêt, n'est-ce pas? -> U bent klaar, nietwaar??
• Elle est belle, n'est-ce pas? -> Ze is mooi, toch??
• Nous devons partir bientôt, n'est-ce pas? ->We moeten snel vertrekken, toch??
• Il a fait ses devoirs, n'est-ce pas? ->Hij heeft zijn huiswerk gedaan, nietwaar??
• Ils peuvent nous begeleider, n'est-ce pas? -> Ze kunnen met ons mee, nietwaar??