Voorwaardelijke lesgeven aan ESL-studenten

Voorwaardelijke vormen moeten aan studenten worden geïntroduceerd zodra ze bekend zijn met de basisverleden van het verleden, het heden en de toekomst. Hoewel er vier voorwaardelijke vormen zijn, is het het beste om te beginnen met de eerste voorwaardelijke focus op echte situaties. Om studenten te helpen begrijpen, vind ik het nuttig om te wijzen op parallellen in toekomstige tijdsclausules:

• Ik zal het plan bespreken als hij komt naar de vergadering.
• We zullen het probleem bespreken wanneer hij komt morgen aan.

Dit helpt studenten met de structuur van het gebruik van de als clausule om de zin te beginnen, parallel aan dezelfde structuur voor toekomstige tijdsclausules.

• Als als we vroeg klaar zijn met werken, gaan we een biertje drinken.
• Wanneer we bezoeken onze ouders, we gaan graag naar Bob's Burgers.

Als studenten eenmaal deze fundamentele structurele gelijkenis hebben begrepen, is het gemakkelijk om door te gaan met de voorwaardelijke nul, evenals de andere voorwaardelijke vormen. Het is ook nuttig om andere voorwaardelijke namen te gebruiken, zoals "echte voorwaardelijke" voor de eerste voorwaardelijke, "onwerkelijke voorwaardelijke" voor de tweede voorwaardelijke vorm en "verleden onwerkelijke voorwaardelijke" voor de derde voorwaardelijke. Ik raad aan om alle drie de vormen te introduceren als studenten vertrouwd zijn met de tijd, omdat de overeenkomsten in structuur hen zullen helpen de informatie te verwerken. Hier zijn suggesties om elke voorwaardelijke vorm in volgorde te onderwijzen.

Voorwaardelijk nul

Ik raad aan om dit formulier te onderwijzen nadat je de eerste voorwaardelijke les hebt gegeven. Herinner de studenten eraan dat de eerste voorwaardelijke betekenis vergelijkbaar is met toekomstige tijdsclausules. Het belangrijkste verschil tussen de nul-voorwaardelijke en een toekomstige tijdsclausule met "wanneer" is dat de nul-voorwaardelijke voorwaarde is voor situaties die niet regelmatig voorkomen. Met andere woorden, gebruik toekomstige tijdclausules voor routines, maar gebruik de nulvoorwaarde voor uitzonderlijke situaties. Merk op hoe de nulvoorwaarde wordt gebruikt om te onderstrepen dat een situatie niet regelmatig voorkomt in de onderstaande voorbeelden.

• routines

We bespreken de verkoop wanneer we ontmoeten elkaar op vrijdag.

Wanneer ze bezoekt haar vader, ze brengt altijd een cake mee.

• Uitzonderlijke situaties

Als er treedt een probleem op, we sturen onze reparateur onmiddellijk op.

Ze informeert haar directeur als ze kan de situatie niet zelf aan.

Eerste voorwaardelijk

De focus in de eerste voorwaardelijke is dat het wordt gebruikt voor realistische situaties die in de toekomst zullen plaatsvinden. Zorg ervoor dat u erop wijst dat de eerste voorwaardelijke ook de "echte" voorwaardelijke wordt genoemd. Hier zijn de stappen om de eerste voorwaardelijke vorm te onderwijzen:

• Introduceer de constructie van de eerste voorwaardelijke: If + present simple + (then clause) future met "will."
• Wijs erop dat de twee clausules kunnen worden omgeschakeld: (dan clausule) future met "will" + if + present simple.
• Merk op dat een komma moet worden gebruikt bij het beginnen van de eerste voorwaardelijke met de clausule "If".
• Om studenten met het formulier te helpen, gebruikt u een eerste voorwaardelijke grammatica-zang om de constructie te herhalen.
• Gebruik een eerste voorwaardelijk werkblad om leerlingen te vragen het formulier te oefenen.
• Maak een eerste voorwaardelijke keten door elke student te vragen het resultaat te herhalen van wat de vorige student heeft gezegd in de clausule "if". Bijvoorbeeld: Als hij komt, zullen we lunchen. Als we lunchen, gaan we naar Riccardo's pizzeria. Als we naar Riccardo's pizzeria gaan, zien we Sarah, enzovoorts.

Tweede voorwaardelijk

Benadruk dat de tweede voorwaardelijke vorm wordt gebruikt om een ​​andere realiteit voor te stellen. Met andere woorden, de tweede voorwaardelijke is een "onwerkelijke" voorwaardelijke.