Heeft het Franse werkwoord 'Savoir' de conjunctief nodig?

Het Franse werkwoord savoir ("weten") neemt niet de aanvoegende wijs. Heel vaak gebruikt met que om een ​​afhankelijke clausule in te voeren, savoir en savoir que draait alles om zekerheid. Ze voldoen dus niet aan de basisvereiste van de conjunctief: onzekerheid en emotie.

De conjunctieve stemming wordt gebruikt om acties of ideeën uit te drukken die subjectief of anderszins onzeker zijn: wil / willen, emotie, twijfel, mogelijkheid, noodzaak, oordeel.

De Franse subjunctief wordt bijna altijd gevonden in afhankelijke clausules geïntroduceerd door que of qui, en de onderwerpen van de afhankelijke en hoofdbepalingen zijn meestal verschillend.

'savoir'

savoir betekent 'weten' van informatie en feiten of 'weten hoe' iets te doen. In de passé composé, savoir betekent "leren" of "uitzoeken", opnieuw zonder conjunctief. (Het werkwoord is heel anders dan het Franse werkwoord connaître, wat betekent 'een persoon kennen' of 'bekend zijn met' een persoon of ding '.)

   Je sais où il est.
   Ik weet waar hij is.

   Je zegt dirigent.
   Ik weet hoe ik moet rijden.
   (De vervoegde savoir wordt gevolgd door een infinitief wanneer de betekenis is 'weten hoe'.)

'Savoir Que'

Savoir que is de vervoegde savoir plus een afhankelijke clausule die begint met que.
    Je zegt dat ik een feit ben.
    Ik weet dat hij het deed.

   J'ai su qu'il l'a fait.
   Ik kwam erachter dat hij het deed.

Savoir que wordt normaal niet gebruikt in negatieve en vragende verklaringen; het is veel natuurlijker om een si clausule in dergelijke gevallen, wat opnieuw betekent dat de aanvoegende wijs niet wordt gebruikt:

   Je ne sais pas si vous avez raison.
   Ik weet niet of je gelijk hebt.

   Sais-tu is een raison ?
   Weet je of hij gelijk heeft??

Aanvullende bronnen

De ondertekenaar!
Quiz: conjunctief of indicatief?
Vervoeg savoir