Aanvullende achtervoegsels in het Spaans

Augmentatieve achtervoegsels - woorduitgangen toegevoegd aan zelfstandige naamwoorden (en soms bijvoeglijke naamwoorden) om ze te laten verwijzen naar iets dat groot is - komen minder vaak voor dan de verkleinwoorduitgangen, maar bieden toch een manier waarop de Spaanse woordenschat flexibel kan worden uitgebreid. En net zoals de verkleinende achtervoegsels kunnen worden gebruikt om aan te geven dat iets vertederend is (in plaats van klein), kunnen de augmentatieve eindes op een pejoratieve manier worden gebruikt om aan te geven dat iets onhandig of anderszins ongewenst is.

De meest voorkomende augmentatieve en pejoratieve achtervoegsels (vrouwelijke vormen tussen haakjes) zijn -Aan (-op een), -azo (-aza) en -ote (-ota). Minder vaak voorkomende zijn -udo (-uda), -aco (-aca), -acho (-acha), -UCO (-UCA), -ucho (-ucha), -astro (-astra) en -ejo (-EJA). Hoewel zelfstandige naamwoorden meestal hun geslacht behouden wanneer ze in een augmentatieve vorm worden geplaatst, is het niet ongebruikelijk dat de woorden, vooral wanneer ze worden gezien als op zichzelf staande woorden, van geslacht veranderen (vooral van vrouwelijk naar mannelijk).

Er is geen manier om te voorspellen welk (eventueel) einde aan een bepaald zelfstandig naamwoord kan worden gekoppeld, en de betekenissen van sommige achtervoegsels kunnen van regio tot regio verschillen. Dit zijn de belangrijkste manieren waarop deze uitgangen worden gebruikt:

Om aan te geven dat iets groot is

Wanneer ze op deze manier worden gebruikt, kunnen de achtervoegsels ook aangeven dat iets sterk of krachtig is of een andere kwaliteit heeft die vaak wordt geassocieerd met de grootte.

• Voorbeelden: mujerona (grote en / of stoere vrouw), arbolote (grote boom), perrazo (een grote en / of gemene hond), librazo of librote (groot boek), pajarote (grote vogel), casona (groot huis), cabezón (groot hoofd, letterlijk of figuurlijk), Cabezota (koppig, koppig persoon).

Intensiteit aangeven

Dergelijke achtervoegsels geven aan dat iets meer van de inherente kwaliteit heeft dan dergelijke objecten gewoonlijk hebben; het resulterende woord kan, maar hoeft niet, een negatieve connotatie te hebben. Soms kunnen deze uitgangen zowel op bijvoeglijke naamwoorden als zelfstandige naamwoorden worden toegepast.

• Voorbeelden: solterón (bevestigde vrijgezel), solterona ("oude vrijster"), favorzote (een grote gunst), un cochazo (een auto van een auto), Grandote (erg groot), ricachón (smerig rijk, smerig rijk persoon), grandullón (overwoekerd).

Nieuwe woorden vormen

Soms kunnen woorden met een augmentatief einde een eigen betekenis hebben en slechts een losse verbinding hebben met het oorspronkelijke woord.

• Voorbeelden: padrote (Pimp), ratón (muis), Tablón (prikbord, dik bord), Fogón (fornuis), cinturón (riem), camera is aan (Nightgown), serrucho (handzaag), hacer un papelón (om zichzelf een spektakel te maken), cajón (lade), cordon (schoenveter), lamparón (vetvlek), Lloron (huilebalk), humazo (rookwolk).

-azo om een ​​slag of staking aan te geven

Het achtervoegsel -azo kan enigszins vrij worden toegepast op zelfstandige naamwoorden om een ​​klap of staking aan te geven; bedachte woorden die dit achtervoegsel gebruiken, worden soms in het journalistiek gevonden. Op deze manier gevormde woorden zijn altijd mannelijk.

• Voorbeelden: hachazo (blazen of hakken met een bijl), martillazo (blaas met een hamer), puñetazo (stoot met een vuist), cabezazo (kopstoot), codazo (prik met de elleboog), plumazo (de slag van een pen), huevazo (een klap van een gegooid ei), misilazo (raketaanval), sartenazo (een klap uit een koekenpan).